انتشار برترین عکس‌های کره‌ زمین از ایستگاه بین‌المللی فضایی در سال ۲۰۲۰

به‌گزارش تک‌اسپات، علاوه‌بر‌اینکه ناسا اخیرا بیستمین سال حضور مستمر فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی را جشن می‌گرفت، فضانوردان حاضر در آزمایشگاه مداری هم بیکار ننشسته بودند و در طول سال، برخی از تصاویر بسیار مهیج و دیدنی را از سیاره‌ی ما می‌گرفتند. اکنون ناسا از بین هزاران عکسی که فضانوردان از زمین گرفته‌اند، مجموعه‌ی بیست عکس برگزیده را منتشر کرده است.

گزینش تصاویر یادشده برعهده‌ی واحد علوم زمینی و سنجش راه‌دور ناسا در مرکز فضایی جانسون در هیوستون بوده است. در میان این تصاویر شگفت‌انگیز، می‌توان به تصویری از فراز جزیره‌ی کوبا، جزایر باهاما، طلوع ماه در نواحی جنوبی اقیانوس اطلس و پاییز طلایی بسیار تماشایی شهر اتاوای کانادا اشاره کرد. مجموعه‌ی کامل بیست عکس ناسا را از اینجا می‌توانید ملاحظه کنید. افزون‌براین، ناسا برای گرامی‌داشت بیست سال حضور مستمر فضانوردان در آزمایشگاه مداری، آمار و ارقام جالبی منتشر کرده است. ایستگاه فضایی در مداری به ارتفاع متوسط چهارصد کیلومتر از زمین قرار دارد. هر نود دقیقه با سرعت ۲۸ هزار کیلومتر‌بر‌ساعت به دور کره‌ی زمین می‌گردد. در‌واقع، ایستگاه هر روز مسافت لازم برای رفت‌و‌برگشت از زمین به ماه را طی می‌کند.

همواره شش نفر فضانورد از کشورهای مختلف در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور دارند. تا‌به‌حال، ۲۴۰ فضانورد از نوزده ملیت مختلف به ایستگاه فضایی سفر کرده‌اند. از این تعداد هشت نفر گردشگران فضایی بوده‌اند که ازجمله‌ی آنان می‌توان به دنیس تیتو، کارآفرین و میلیاردر آمریکایی‌ایتالیایی و گی لالیبرته، تاجر و پوکرباز کانادایی و انوشه انصاری، کارآفرین و مهندس ایرانی‌آمریکایی اشاره کرد.

^{عکس متحرکی از برخی تصاویر منتخب ناسا از زمین در سال ۲۰۲۰}

آزمایشگاه مداری با سرعت ۷/۶۶ کیلومتربرثانیه (۲۷/۶ کیلومتر‌بر‌ساعت) پرواز می‌کند و تقریبا هر نود دقیقه یک بار به دور زمین می‌گردد. بدین‌ترتیب، آزمایشگاه مداری شانزده بار در طول شبانه‌روز به دور زمین می‌چرخد. این موضوع به‌ویژه در روزهای ابتدایی حضور در فضا موجب اختلال در چرخه‌ی شبانه‌روزی فضانوردان می‌شود. ابعاد ایستگاه فضایی بین‌المللی ۱۰۹ در ۷۳ متر و تقریبا کمی کوچک‌تر از یک زمین فوتبال است. هم‌اکنون، ایستگاه فضایی از چهار جفت باله‌ی‌ باتری خورشیدی برای تأمین برق خود بهره می‌برد که روی‌هم بین ۷۵ تا ۹۰ کیلووات برق تولید می‌کنند. ناگفته نماند وزن ایستگاه فضایی بین‌المللی ۴۱۹ تُن و حجم فضای سکونت‌پذیر آن هم ۳۸۷ مترمکعب است.

بااین‌همه، آنچه ناسا درباره‌اش اظهارنظر نکرده، ماجرای حضور خاکستر جسد جیمز دوهان در دوازده سال اخیر در ایستگاه فضایی است. ریچارد گاریوت، توسعه‌دهنده‌ی بازی‌های کامپیوتری ازجمله سری مشهور اولتیما، سال ۲۰۰۸ توانست به‌عنوان گردشگر فضایی به ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر کند. او عکس و خاکستر هنرپیشه‌ی فقید مجموعه‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا را کاملا مخفیانه به‌همراه خود به آزمایشگاه مداری برد. جیمز دوهان در سریال مشهور پیشتازان فضا نقش مونتگومری اسکات را ایفا می‌کرد و خاکستر وی از آن زمان در ایستگاه فضایی حضور داشته و تنها همین اواخر بود که نشریه‌ی تایمز جزئیاتش را از قول گاریوت افشا کرد.

به‌نقل از تایمز، دوهان سال ۲۰۰۵ در ۸۵ سالگی از دنیا رفت و خانواده‌اش می‌خواستند آرزوی او برای حضور در ایستگاه فضایی را محقق کنند؛ ولی درخواست رسمی آن‌ها به ناسا رد شد تا دست‌به‌دامن گاریوت شوند که قرار بود به‌عنوان گردشگر فضایی به آزمایشگاه مداری سفر کند. بدین‌ترتیب، گاریوت بخشی از خاکستر دوهان را با خود به فضا برد و کف آزمایشگاه فضایی کلمبوس مخفی کرد. تا همین اواخر، از این موضوع تنها خود گاریوت و خانواده‌ دوهان خبر داشتند.

این اولین‌باری نبود که خاکستر دوهان به فضا فرستاده شده بود؛ زیرا به‌گزارش ‌وِرج، پیش‌از‌آن هم در سال ۲۰۰۸ بخش دیگری از خاکستر دوهان قرار بود به‌همراه فالکون ۱ به فضا فرستاده شود که موشک اسپیس ایکس دقایقی پس از پرتاب دچار نقص فنی شد و در رسیدن به مدار زمین ناکام ماند. بااین‌حال، در سال ۲۰۱۲ هم ظرف حاوی خاکستر دوهان با موشک فالکون ۹ به فضا فرستاده شد. چنان‌که در گزارش تایمز آمده، دوهان قطعا حالا به آرزوی همیشگی‌اش، یعنی سفر به فضا، رسیده است؛ چون خاکسترش مسافتی درحدود ۲/۷ میلیارد کیلومتر را در فضا پیموده و بیش از هفتادهزار بار هم به دور زمین گردش کرده است.

^{مشهورترین نقش‌آفرینی جیمز دوهان به بازی در نقش «اسکاتی» در مجموعه‌ی تلویزیونی پیشتازان فضا در دهه‌ی ۱۹۶۰ بازمی‌گردد}

ایستگاه فضایی بین‌المللی پروژه‌ای چندملیتی است که عنوان بزرگ‌ترین سازه‌ای را یدک می‌کشد که انسان در فضا قرار داده است. آزمایشگاه مداری از مشارکت‌های پانزده کشور مختلف بهره‌مند است. ناسا (آمریکا) و روسکوسموس (روسیه) و آژانس فضایی اروپا شرکای اصلی ایستگاه فضایی هستند که بیشترین بودجه را نیز همین نهادها تأمین می‌کنند. آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن و آژانس فضایی کانادا نیز از دیگر شرکای عمده‌ی پروژه‌ی ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌شمار می‌آیند.

مقاله‌های مرتبط:

مراحل ساخت‌و‌ساز این آزمایشگاه مداری بزرگ بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ تکمیل شد. بااین‌حال، در این سال‌ها ایستگاه فضایی دائما در حال به‌روزرسانی بوده و ماژول‌ها و آزمایشگاه‌های جدیدی به آن اضافه شده است. مراکز کنترل خدمه‌ی ایستگاه فضایی بین‌المللی در هیوستون و مسکو و مرکز کنترل محموله‌ی آن در شهر هانتسویل آلاباما قرار دارد. سایر مراکز کنترل این پروژه‌ی بین‌المللی در ژاپن و کانادا و آژانس فضایی اروپا قرار دارند.

همچنین، ایستگاه فضایی یکی از اجرام درخشان در آسمان شب است که از این حیث با سیاره‌‌ی ناهید مقایسه‌شدنی است. درحقیقت، اگر از زمان و موقعیت ایستگاه فضایی در آسمان شب مطلع باشید، آزمایشگاه مداری را بدون کمک تلسکوپ می‌توانید تماشا و برای پیداکردن زمان و مکان عبور ایستگاه فضایی بین‌المللی هم از این نرم‌افزار استفاده کنید.

براساس برنامه‌ریزی‌های فعلی ایستگاه فضایی، دست‌کم تا سال ۲۰۲۴ به فعالیتش ادامه خواهد داد. در همین حال، زمزمه‌هایی از تمدید مدت فعالیت آن تا سال ۲۰۲۸ به گوش می‌رسد؛ ولی برنامه‌های بعدی پس از این مدت هنوز مشخص نشده است. ممکن است ایستگاه فضایی به‌صورت کنترل‌شده‌ای از مدار خارج یا بخش‌هایی از آن برای ایستگاه‌های مداری بعدی بازیافت شود.

در‌حال‌حاضر، حداقل روی کاغذ سناریو خروج ایستگاه فضایی از مدار محتمل‌تر به‌نظر می‌رسد؛ اما همچنان رسما برنامه‌ای در‌این‌باره اعلام نشده است. در همین حال، برخی دانشمندان درباره‌ی سقوط کنترل‌نشده‌ی ایستگاه فضایی مانند اسکای‌لب هشدار داده‌اند که در سال ۱۹۷۹، در اثر اشتباه محاسباتی قطعاتی از آن در استرالیا سقوط کرد.