بررسی آنر ۷ ایکس – دیجیتال مارک در دیجیتال مارک

وقتی سخن از گوشی‌های اقتصادی و ارزان به میان می‌آید، ناخودآگاه برندهای چینی در ذهن تداعی می‌شوند. شاید بسیاری از کاربران هنوز هم خاطرات بد خود از گوشی‌های چینی در سال‌های قبل از شکوفایی سازندگانشان را فراموش نکرده باشند؛ اما حقیقت این روزهای دنیای موبایل با تصورات این افراد فاصله‌ی بسیاری دارد. چین به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازارهای دنیا سکوی پرتابی برای سازندگان گوشی در این کشور بود؛ به‌طوری که این سکو راه را برای حضور در بازارهای بزرگ دیگر جهان هموار کرد.

برند آنر به‌عنوان زیرمجموعه‌ی هواوی و با وجود قدمت نه‌چندان زیاد، به یکی از موفق‌ترین برندهای گوشی هوشمند در بازار تبدیل شده است. قیمت مناسب، طراحی جوان‌پسند و سخت‌افزار قوی اصلی‌ترین ویژگی‌هایی مجذوب‌کننده‌ برای خرید محصولات آنر محسوب می‌شوند. آنر ۷ ایکس در واپسین روزهای سال ۲۰۱۷ به‌عنوان جانشین گوشی موفق آنر ۶ ایکس وارد بازار شد. یافتن تشابه این گوشی با دیگر میان‌رده‌های انتهای سال هواوی چندان دشوار نیست؛ چینی‌ها باز هم پردازنده‌ی نام‌آشنای کرین ۶۵۹، دوربین دوگانه و نمایشگر کشیده‌ی ۱۸ به ۹ را برای میان‌رده‌ی خود برگزیده‌اند.

Honor 7X قیمتی کاملا رقابتی دارد و نسخه‌ی تکامل‌یافته‌ی یک گوشی موفق است؛ با این حال همانند دیگر رقبا بدون نقص نیست. برای آگاهی از ویژگی‌های مثبت و نقص‌های آنر ۷ ایکس، همراه بررسی دیجیتال مارک از این میان‌رده‌ی خوش‌قیمت باشید.

آنر ۷ ایکس توسط دفتر هواوی در ایران برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است.

طراحی

در نگاه اول به آنر ۷X هیچ نشانی از طراحی نسل گذشته در آن نخواهید دید؛ این گوشی نسبت به نسل قبل بزرگ‌تر و زیباتر شده است. به ادعای هواوی، آنر ۷ ایکس کنونی از بین ۲۸ نمونه‌ی اولیه برگزیده شده و طراحی و ساخت آن ۱۵ ماه زمان برده است. شاید آنر ۷ ایکس به اندازه‌ی برادران پرچم‌دارش زیبا و خاص نباشد اما هواوی به‌خوبی از عهده‌ی تولید یک گوشی کم‌حاشیه برآمده و تقریبا ۷۷ درصد از سطح جلوی گوشی نمایشگر آن پوشانده است. نمایشگر بخش عمده‌ای از جلوی گوشی را می‌پوشاند؛ اما نوار سیاه‌رنگ دور نمایشگر نیز در کم به نظر رسیدن حاشیه‌ها مؤثر است؛ چنین نوار سیاه‌رنگی بیشتر در گوشی‌های چینی دیده‌ می‌شود و وجود آن در حالت کلی یک نقص به شمار می‌رود. آنر ۷ ایکس با ابعاد ۱۵۶.۵ در ۷۵.۳ در ۷.۶ میلی‌متر، تنها ۱۶۵ گرم وزن دارد و کیفیت ساخت و استحکام گوشی با توجه برچسب قیمت آن کاملا مناسب است و در بین بهترین‌ها جای می‌گیرد.

بدنه‌ی آنر ۷ ایکس از آلومینیوم با پرداخت مات ساخته شده است و فریم و بدنه‌ی پشتی یکپارچه شده‌اند؛ طراحی پشت دستگاه را به دلیل یکپارچگی آن بیشتر از پی اسمارت پسندیدیم. خطوط پلاستیکی آنتن در آنر ۷ ایکس را بارها در گوشی‌های دیگر دیده‌ایم؛ اما با این وجود آن‌ها را بهتر از قسمت‌های پلاستیکی جداگانه‌ می‌دانیم. پشت گوشی به‌صورت تخت طراحی شده است و به‌جز در لبه‌ها، انحنای خاصی مشاهده نمی‌شود. آنر ۷ ایکس با وجود فلزی بودن چندان لغزنده نیست و به‌راحتی در دست جای می‌گیرد. قاب آلومینیومی تا جلوی گوشی کشیده شده و توسط یک نوار پلاستیکی به شیشه‌ی ۲.۵D گوریلا گلس (نسخه‌ی نامشخص) متصل شده است؛ با اینکه اتصال مستقیم را گزینه‌ی بهتری می‌دانیم؛ اما کیفیت اتصال دو قسمت در آنر ۷ ایکس رضایت‌بخش است. دوربین دوگانه‌ی گوشی همان چینش افقی پی اسمارت را دارد و برآمدگی آن نیز نسبتا زیاد است.

آنر ۷ ایکس (سمت چپ) در مقایسه با هواوی پی اسمارت (سمت راست)

گوشی خوش‌ساخت با حاشیه‌های اندک در کنار نمایشگر

هواوی همواره حسگر اثر انگشت خوبی در محصولاتش به کار می‌گیرد و این مسئله تنها به پرچم‌دارانش ختم نمی‌شود. به دلیل محدودیت فضا در جلوی گوشی، هواوی ناچار به استفاده از حسگر در پشت دستگاه شده است. این حسگر محل مناسبی دارد و پیدا کردن آن در پشت گوشی کار دشواری نیست. تنها نکته‌ی منفی این حسگر را می‌توان کوچک بودن حسگر و عمق نسبتا زیاد آن نسبت به بدنه دانست که برای انگشتان بزرگ ممکن است کمی دردسرساز باشد. عملکرد این حسگر کاملا بدون نقص است و کمترین مشکلی از نظر دقت و سرعت در آن مشاهده نمی‌شود؛ هواوی مدعی است که این حسگر تنها به ۰.۲۵ ثانیه زمان برای باز کردن قفل گوشی نیاز دارد. هواوی علاوه بر احراز هویت، قابلیت‌های دیگری نیز برای حسگر اثر انگشت گوشی‌های خود در نظر می‌گیرد؛ با سوایپ به سمت بالا و پایین روی حسگر،‌ کاربر صفحه‌ی اعلان‌ها را خواهد دید. همچنین در اپلیکیشن گالر با سوایپ به چپ یا راست می‌توان تصاویر را مرور کرد. از کاربردهای دیگر این حسگر می‌توان به ایفای نقش دکمه شاتر در عکس‌برداری سلفی و خاموش کردن زنگ گوشی اشاره کرد.

کلیدهای تغییر حجم صدا و پاور در لبه‌ی سمت راست گوشی جایگذاری شده‌اند و از کیفیت خوبی برخوردار هستند. لبه‌ی پایینی دستگاه میزبان درگاه میکرو یواس‌بی، خروجی اسپیکر تک کاناله و جک ۳.۵ میلی‌متری صدا است؛ استفاده از درگاه USB نوع C تصمیم آینده‌نگرانه‌تری محسوب می‌شود. درگاه کارت حافظه و سیم‌کارت در لبه‌ی سمت چپ قرار دارند؛ ولی امکان استفاده هم‌زمان از دو سیم‌کارت و کارت حافظه وجود ندارد. متأسفانه باید گفت آنر ۷ ایکس همانند دیگر میان‌رده‌های هواوی، هیچ یک از استانداردهای مقاوت در برابر نفوذ آب و گردوغبار را کسب نکرده است.

نمایشگر

آنر ۷ ایکس همانند دیگر میان‌رده‌های جدید هواوی به نمایشگر کشیده‌ی ۱۸ به ۹ مجهز شده است؛ نمایشگر ۵.۹۳ اینچی استفاده‌شده در آنر ۷ ایکس از نوع IPS LCD است و رزولوشن فول اچ‌دی پلاس دارد. با وجود بزرگ‌تر شدن نمایشگر، تراکم پیکسلی آن تغییر محسوسی نسبت به نسل قبل نکرده است و با رقم ۴۰۷ پیکسل بر اینچ کاملا برای یک گوشی میان‌رده کافی به نظر می‌رسد. تصاویر و متون به لطف این تراکم پیکسلی بسیار شارپ و با جزئیات نمایش داده می‌شوند. همانطور که در بخش طراحی ذکر شد، نوار سیاه‌رنگ آزاردهنده‌ای پیرامون نمایشگر وجود دارد. متأسفانه بر خلاف پی اسمارت،‌ امکات تغییر رزولوشن نمایشگر آنر ۷ ایکس وجود ندارد.

برای سنجش روشنایی و کنتراست نمایشگر آنر ۷ ایکس آن را در آزمایشگاه دیجیتال مارک مورد بررسی قرار دادیم. حداکثر روشنایی به‌دست‌آمده در آزمایش ما چندان رضایت‌بخش نبود؛ به‌طوری که روشنایی نزدیک به ۳۰۰ نیتی نمونه‌ی مورد بررسی ما از نظر روشنایی حرفی برای گفتن در مقابل بهترین‌های این بخش از جمله پی اسمارت نداشت. خوشبختانه رنگ مشکی در این نمایشگر به‌خوبی نمایش داده می‌شود و تفاوتی بین حداکثر روشنایی در حالت دستی و خودکار مشاهده نشد. با وجود روشنایی نه‌چندان بالای نمایشگر، محاسبه‌ی کنتراست Native در آن به رقم قابل قبول ۱۴۲ منجر می‌شود؛ از نظر عملکرد نمایشگر از نظر روشنایی، شاهد نمونه‌ی مشابه میت ۱۰ لایت هواوی هستیم. برای مقایسه‌ی نتایج تست روشنایی گوشی‌های میان‌رده‌ و پایین‌رده‌ از جدول زیر استفاده کنید:

حداقل روشنایی همواره یکی از مؤلفه‌های مهم در استفاده از نمایشگر گوشی در محیط‌های تاریک محسوب می‌شود؛ حداقل روشنایی ۲.۶۶ نیتی نمایشگر آنر ۷ ایکس تقریبا همان چیزی است که در میت ۱۰ لایت،‌ نوا ۲ پلاس، پی اسمارت و آنر ۹ شاهد آن بودیم؛ این عدد رضایت‌بخش در کنار قابلیت «Eye Comfort» برای فیلتر نور آبی، از خستگی چشم در استفاده از گوشی در محیط تاریک می‌کاهد؛ علاوه بر امکان زمان‌بندی این قابلیت، کاربر به کمک اسلایدر در نظر گرفته‌شده قادر به تغییر قدرت فیلتر نیز خواهد بود. زاویه‌ی دید نمایشگر در روشنایی‌های مختلف در بهترین حالت رضایت‌بخش توصیف می‌شود؛ اما قطعا بهترین عملکرد هواوی به شمار نمی‌رود؛ در نگاه از زوایای نه‌چندان تند، کاهش روشنایی و تغییر رنگ مشهود است. برای بررسی خوانایی نمایشگر زیر نور خورشید آن را در شرایط نوری مختلف مورد بررسی قرار دادیم؛ با وجود روشنایی نه‌چندان بالای نمایشگر، شاهد عملکرد تقریبا رضایت‌بخش آن در اکثر سناریو‌ها بودیم.

نمایشگری با روشنایی نه‌چندان بالا و دقت رنگ رضایت‌بخش

بررسی‌ دقت رنگ نمایشگر آنر ۷ ایکس در آزمایشگاه دیجیتال مارک نشان از عملکرد رضایت‌بخش آن در نمایش رنگ‌های مختلف داشت؛ میانگین خطای ۵.۶ در نمایش رنگ‌ها در بازار میان‌رده‌ها مناسب است. شایان ذکر است که رنگ قرمز کمترین میزان انحراف از معیار را داشت. سرد بودن رنگ سفید نه‌تنها در نگاه به نمایشگر واضح است، بلکه آزمایش‌ها نیز آن را ثابت می‌کنند؛ البته این موضوع به دلیل وجود اسلایدر تغییر دمای رنگ در گوشی‌های هواوی، قابل اصلاح است. نمایشگر آنر ۷ ایکس تقریبا ۹۰ درصد از طیف رنگ sRGB را پوشش می‌دهد؛ در بخش فضای رنگی هرچه عدد به‌دست‌آمده به ۱۰۰ نزدیک‌تر باشد، گوشی در تولید رنگ توانمند‌تر است.

اسپیکر و قابلیت‌های صوتی

اسپیکر تک کاناله‌ی استفاده‌شده در آنر ۷ ایکس نقطه‌ی قوت این محصول نیست؛ اما نقطه‌ی ضعف آن نیز محسوب نمی‌شود. خوشبختانه از نظر حجم صدای خروجی آنر ۷ ایکس کاربر را راضی خواهد کرد؛ با این حال بیس تولیدی این اسپیکر همانند بسیاری از گوشی‌های این رده، پایین است. از نظر شفافیت صدا نیز با یک گوشی متوسط روبه‌رو هستیم که حداقل‌های بازار را رعایت کرده است. استفاده از فناوری صدای DTS و Histen از دیگر ویژگی‌های صوتی این گوشی میان‌رده‌ است که با اتصال هدفون در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

چینی‌ها طی همکاری با راینر میلارد، موسیقی‌دان برنده‌ی جایزه‌ی گرمی، افکت‌های صوتی سه‌بعدی Huawei Histen را توسعه‌ داده‌اند. هواوی به لطف فناوری میدان صوتی سه‌بعدی اولترا-واید، برای کاربر امکان لذت‌ بردن از صدای فراگیر مجازی را فراهم می‌کند. به‌ ادعای این شرکت، فناوری Histen با حذف ناهنجاری‌های صدا، تأخیر آن را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب، کاربر صدای موسیقی را بسیار نزدیک به خود حس می‌کند. فناوری صوتی انحصاری هواوی با بهینه‌سازی دامنه‌ی فرکانسی، افکت صدای بم و زیر را نیز بهبود می‌دهد.

نرم‌افزار و رابط کاربری

برخلاف پی اسمارت که با اندروید اوریو و نسخه‌ی هشتم رابط کاربری EMUI عرضه شده، آنر ۷ ایکس به‌صورت پیش‌فرض با نسخه‌ی پنجم EMUI و اندروید نوقا وارد بازار شده است. رابط کاربری اختصاصی هواوی فاصله‌ی زیادی با اندروید خالص دارد و تنها بخش‌های معدودی مانند اعلان‌ها شبیه به اندروید ۷ طراحی شده‌اند. نسخه‌ی پنجم تغییرات بزرگی نسبت به نسخه‌ی چهارم داشت؛ با این حال تفاوت‌ها بین نسخه‌ی ۵.۱ و ۸.۰ چندان زیاد نیست. هواوی برای هماهنگ‌سازی سیستم نام‌گذاری نسخه‌ی اندروید و رابط کاربری خود، از ارائه‌ی نسخه‌ی ۶ و ۷ خودداری کرده است.

بخش اعلان‌ها زیباتر از از نسخه‌ی چهارم طراحی شده است و شاهد افزایش تعداد آیکون‌ها و کوچک‌تر شدن ابعاد آن‌ها هستیم؛ بخش اعلان‌ها دومرحله‌ای است و با یکبار کشیدن آن، پنج آیکون و اسلایدر تنظیم نور به نمایش درمی‌آید. شاید اضافه شدن App Drawer را بتوان بزرگ‌ترین تغییر نسخه‌ی پنجم نسبت به چهارم دانست. بخش لاک اسکرین گوشی همانند گذشته قابلیت دسترسی سریع به میان‌برهایی مانند ضبط صدا و ماشین حساب دارد؛ برای این کار کافی است پایین صفحه‌ی لاک اسکرین را به سمت بالا سوایپ کنید.

نسخه‌ی پنجم EMUI و جای خالی اندروید اوریو

هواوی امکان شخصی‌سازی ترتیب این کلیدهای ناوبری و اضافه‌ کردن کلید چهارمی برای پایین‌ آوردن نوار نوتیفیکیشن جهت دسترسی راحت‌تر به کلید‌های میان‌بر و اعلان‌ها را فراهم کرده است. در کنار کلیدهای ناوبری نرم‌افزاری، چینی‌ها قابلیتی موسوم به Floating Dock نیز در نظر گرفته‌اند که با فعال‌سازی آن، کلید‌های ناوبری، قفل‌ کردن گوشی و میان‌بری برای بستن اپلیکیشن‌های در حال اجرا، در قالب یک داک شناور در لبه‌ی نمایشگر ظاهر می‌شود؛ البته می‌توان این داک را در هر موقعیت از دو لبه‌ی چپ و راست نمایشگر قرار داد.

با توجه به بهره‌گیری میت ۱۰ لایت از نمایشگری با نسبت تصویر ۱۸:۹، هواوی قابلیتی موسوم به Full-screen Display را به بخش نمایشگر منوی تنظیمات این گوشی اضافه کرده است که امکان اجرای تمام‌صفحه‌ی اپ‌ها و باز‌ی‌های ناسازگار با نمایشگر کشیده‌ی میت ۱۰ لایت را فراهم می‌کند. ما در بررسی‌های خود با استفاده از این قابلیت، بدون هیچ مشکلی موفق به اجرای تمام‌صفحه‌ی بازی‌هایی نظیر Implosion و Shadow Fight 3 در کنار اپ‌هایی نظیر اسپاتیفای و گیک‌بنچ شدیم. هواوی در نسخه‌ی پنجم رابط کاربری EMUI صفحه‌کلید سفارشی خود را کنار گذاشته و در این نسخه از صفحه‌کلیدهای Gboard گوگل و Swiftkey استفاده کرده است. هواوی ژست‌های Knuckle را نیز به آنر ۷ ایکس آورده است؛ این قابلیت به کاربر اجازه می‌دهد با مفصل انگشتان خود فرامین مختلف را اجرا کند. دو بار ضربه با مفصل انگشت از صفحه‌ اسکرین‌شات می‌گیرد و با انجام همین کار با دو انگشت، از نمایشگر ویدیو تهیه می‌شود.

مهم‌ترین و کاربردی‌ترین اپلیکیشنی که در گوشی‌های هواوی شاهد آن هستیم، Phone Manager است. با ورود به این اپ، گوشی شما برای بهینه‌سازی‌های عملکرد،‌ وجود ویروس و مصرف باتری، برنامه‌ها را بررسی می‌کند. با استفاده از قابلیت بلک‌لیست در فون منیجر می‌توان تماس‌ها و پیام‌ها را مسدود کرد؛ علاوه‌ بر این، کاربر قادر است کلیدواژه‌های دلخواه خود را برای مسدود کردن پیام انتخاب کند. فون منیجر لیست طبقه‌بندی‌‌شده‌ای از دسترسی‌ اپ‌ها نیز در اختیار کاربر می‌گذارد. هواوی قابلیت اپ لاک را برای محدود کردن دسترسی دیگران به اپ‌ها در فون منیجر قرار داده است. به زبان ساده‌تر، Phone Manager مجموعه‌ای از قابلیت‌ها را گرد هم آورده است که در بخش تنظیمات گوشی نیز وجود دارند؛ اما این اپلیکیشن با دسته‌بندی مناسب و رابط کاربری زیبا دسترسی به آن‌ها را ساده‌تر کرده است.

عموما قابلیت اسپلیت اسکرین در اندروید را باید در قسمت‌ اپ‌های اخیر اندروید فعال کرد؛ اما در میت ۱۰ لایت برای فعال کردن آن، به لطف قابلیت Knuckle gesture، کافی است مفصل انگشت خود را از یک سمت به سمت دیگر بکشید. همچنین می‌توان با نگاه داشتن مفصل و کشیدن آن به شکل حروف انگلیسی، اپلیکیشن خاصی مثل دوربین را فعال کرد. نکته‌ی جالب در مورد این قابلیت، فعال بودن آن در تمام بخش‌های رابط کاربری و حتی اپ‌ها است. قابلیت جالب دیگری که هواوی به نسخه‌ی پنجم رابط کاربری خود آورده، App Twin است؛ کاربر به کمک این ویژگی می‌تواند در اپ‌هایی مانند فیس‌بوک و تلگرام، هم‌زمان از دو حساب کاربری استفاده کند. این قابلیت در حال حاضر روی لانچرهای دیگر کار نمی‌کند.

دوربین

استفاده از دوربین دوگانه در پرچم‌داران مزیت‌های بیشتری نسبت به گوشی‌های ارزان‌‌تر دارد؛ بنابراین پیش از هر چیز باید به قابلیت‌هایی که دوربین دوم در اختیار کاربر قرار می‌دهد توجه ویژه‌ای داشت. دوربین دوگانه‌ی آنر ۷ ایکس به سنسورهای ۱۶ و ۲ مگاپیکسلی مجهز شده است که سنسور دوم تنها وظیفه‌ی استخراج اطلاعات عمق تصویر را بر عهده دارد. بر خلاف پرچم‌داران هواوی، دوربین دوم در گوشی‌های میان‌رده‌ی این شرکت زوم اپتیکال، عکاسی سیاه‌و‌سفید و مواردی از این دست را ارائه نمی‌دهد. همانطور که انتظار داشتیم، خبری از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر در آنر ۷ ایکس نیست.

ثبت تصاویر با جزئیات بالا و رنگ‌هایی نزدیک به واقعیت

دوربین اصلی و ۱۶ مگاپیکسلی آنر ۷ ایکس که وظیفه‌ی ثبت‌ تصاویر را برعهده دارد، به لنز ۲۶ میلی‌متری با گشودگی f/2.2 مجهز شده است. هواوی از فوکوس خودکار با تشخیص فاز در دوربین جلو استفاده کرده است و دوربین سلفی قادر به فوکوس خودکار نیست. بر خلاف میت ۱۰ لایت، دوربین سلفی آنر ۷ ایکس دوگانه نیست و هواوی از یک دوربین تکی ۸ مگاپیکسلی با f/2.0 در آن بهره برده است. رابط کاربری دوربین همان چیزی است که در دوربین میت ۱۰ لایت شاهد آن بودیم. برای دسترسی به حالت‌های عکاسی، کافی است یک بار به سمت راست سوایپ کنید و تنظیمات هر حالت با سوایپ به سمت چپ در اختیار شما خواهد بود. همانند دیگر گوشی‌های اخیر هواوی، حالت‌های مختلفی مانند عکاسی پاناروما، حالت اچ‌دی‌آر، عکاسی پرو، Light Painting و حالت استاندارد عکاسی با سوایپ به سمت راست در دسترس هستند. امکان‌ فعال‌سازی HDR در صفحه‌‌ی اصلی نرم‌افزار دوربین وجود ندارد و کاربر باید با سوایپ به سمت راست آن را در بین حالت‌های عکاسی بیابد.

حالت‌ پرتره دوربین در هر دو دوربین پشت و جلو در دسترس است؛ اما حالت دیافراگم واید برای تغییر محل فوکوس پس از ثبت عکس تنها در دوربین پشتی دستگاه ارائه می‌شود. در عکس‌برداری حرفه‌ای امکان کنترل پارامترهایی نظیر ایزو، سرعت شاتر، اکسپوژر، نوع فوکوس و وایت‌بالانس وجود دارد. در فیلم‌برداری حرفه‌ای امکان تنظیم نوع فوکوس، اکسپوژر و وایت‌بالانس در اختیار کاربر است. حالت «Wide Aperture» برای شبیه‌سازی تغییر دیافراگم بین f/0.95 تا f/16، تنها در دوربین اصلی در دسترس کاربر قرار گرفته است.

عکس‌های گرفته‌شده با دوربین آنر ۷ ایکس در شرایط نوری مناسب جزئیات بالایی دارند و رنگ‌های ثبت‌شده طبیعی هستند؛ البته با کاهش نور و در برخی سناریوها شاهد افت طراوت رنگ‌ها هستیم. گستره‌ی دینامیکی تصاویر ثبت‌شده نیز متوسط ارزیابی می‌شود. خوشبختانه دوربین پشتی گوشی نویز چندان زیادی در شرایط نوری مناسب ثبت نمی‌کند؛ همانطور که انتظار می‌رفت، با تاریک شدن محیط نویز تصاویر افزایش چشم‌گیری پیدا می‌کند. عملکرد گوشی در زمان تولید افکت بوکه با در نظر گرفتن قیمت دستگاه چندان بد نیست و اگر کمی در ثبت تصاویر بوکه با آن صبور باشید، عکس‌های رضایت‌بخشی خواهید گرفت. مشکل تشخیص مرز سوژه‌ها و محو کردن اشتباه بخشی از سوژه پیش از این حتی در دوربین‌ گوشی‌های بالارده‌ نیز دیده شده است؛ از این رو نمی‌توان از یک گوشی ارزان انتظار عملکرد بدون نقص در این بخش داشت.

برای ثبت تصاویر خوب در حالت پرتره باید فاصله‌ی گوشی از سوژه نه آن‌چنان نزدیک باشید که افکت بوکه غیر طبیعی به نظر برسد و نه‌ چندان دور که تشخیص سوژه برای گوشی تبدیل به یک چالش شود. خوشبختانه تشخیص چهره و تمیز دادن آن از پس‌زمینه در حالت پرتره به‌جز در برخی موارد مانند عکاسی از یک فرد عینکی، عملکرد مناسبی دارد. عکس‌های ثبت‌شده توسط دوربین سلفی گوشی، هم از نظر جزئیات و هم از نظر رنگ‌ها رضایت‌بخش هستند.

نمونه عکس دوربین

بازده و عملکرد

آنر ۷ ایکس در کلاس محصولات میان‌رده طبقه‌بندی می‌شود؛ بنابراین مایه‌ی تعجب نیست که آنر، سخت‌افزاری متوسط را در آن به‌ کار برده باشد. چینی‌ها محصول جدید خود را با تراشه‌ی میان‌رده‌ و اختصاصی هواوی، موسوم به کرین ۶۵۹ روانه‌ی بازار کرده‌اند. این پردازنده‌ی ۶۴ بیتی که نزدیک به یک سال از زمان رونمایی آن می‌گذرد، با لیتوگرافی ۱۶ نانومتری ساخته می‌شود؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که از تراشه‌های میان‌رده‌ی رقیب با لیتوگرافی ۱۴ نانومتری، مصرف انرژی بالاتری داشته باشد.‌

عملکردی مشابه میت ۱۰ لایت و پی اسمارت

کرین ۶۵۹ از هشت هسته‌ی پردازشی با ریزمعماری Cortex-A53 آرم و معماری مجموعه‌ی دستورالعمل ARMv8-ISA بهره می‌برد که در قالب دو کلاستر چهارهسته‌ای کم‌مصرف و قدرتمند به‌ترتیب با فرکانس‌های ۱.۷ و ۲.۳۶ گیگاهرتز کنار هم قرار گرفته‌اند و در مجموع، عملکرد آن‌ها ۴ درصد سریع‌تر از نمونه‌ی به‌کاررفته در تراشه‌ی کرین ۶۵۸ است.

هواوی واحد پردازش گرافیکی Mali-T830 MP2 آرم با فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز و توان محاسباتی عملیات ممیز شناور ۴۰.۸ گیگافلاپس‌ بر ثانیه را برای انجام تسک‌های گرافیکی در تراشه‌ی کرین ۶۵۹ به‌ کار گرفته است که از OpenGL ES 3.2، OpenCL 1.2 و DirectX 11 پشتیبانی می‌کند و می‌توان انتظار داشت که بازی‌های سبک و نه‌چندان گرافیکی را به‌خوبی اجرا کند.

کنترلر حافظه در SoC میان‌رده‌ی چینی‌ها از حافظه‌های رم LPDDR3 دوکاناله با فرکانس ۹۳۳ مگاهرتز پشتیبانی می‌کند. کرین ۶۵۹ از مودم ال‌تی‌ای Cat.6 بهره می‌برد؛ بنابراین می‌تواند به سرعت Downlink بیشینه‌ی ۳۰۰ مگابیت‌ بر ثانیه دست یابد. خاطرنشان می‌کنیم که این تراشه با بلوتوث نسخه‌ی ۵.۰ سازگار نیست و از بلوتوث نسخه‌ی ۴.۲ پشتیبانی می‌کند.

آنر ۷ ایکس در چندین نسخه‌ با حافظه‌های ذخیره‌سازی ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی در کنار حافظه‌ی رم ۳ و ۴ گیگابایتی روانه‌ی بازار می‌شود؛ اما نسخه‌ای که برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته، نسخه‌ی ۶۴ گیگابایتی این محصول با حافظه‌ی رم ۴ گیگابایتی است. با توجه به قطعاتی که در این گوشی میان‌رده‌ به‌ کار رفته‌اند، روی کاغذ می‌توان عملکرد متوسطی از آن انتظار داشت.

ما در دیجیتال مارک برای بررسی عملکرد حافظه‌ی ذخیره‌سازی گوشی‌های اندروید از ابزار AndroBench استفاده می‌کنیم. می‌توانید در جدول زیر، عملکرد آنر ۷ ایکس را از این حیث در برابر سایر محصولات میان‌رده مشاهده کنید:

در ادامه می‌توانید نتایج حاصل از اجرای بنچمارک‌های متفاوت را روی Honor 7X مشاهده کنید:

درست‌ مانند میان‌رده‌هایی همچون میت ۱۰ لایت یا پی ۱۰ لایت، آنر ۷ ایکس در کاربری‌های روزمره مانند استفاده‌ از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان، گشت‌وگذار در شبکه‌های اجتماعی، استریم موسیقی یا وب‌گردی، عملکرد مطلوبی به نمایش می‌گذارد. جابه‌جایی بین منوهای مختلف در رابط کاربری، با کُندی بسیار جزئی و قابل اغماضی همراه است و چنانچه مانند ما حساسیت خاصی نسبت به آن نداشته باشید، به‌طور حتم متوجه این کندی‌های گاه‌و‌بیگاه نخواهید شد. 

ما برای ارزیابی عملکرد آنر ۷ ایکس در دنیای واقعی، بازی‌های متعددی را روی آن اجرا کردیم. بازی‌های سبکی نظیر Sonic Runners Adventure، با نرخ فریم مناسب و بدون مشکل اجرا می‌شوند؛ آنر ۷ ایکس در اجرای بازی‌های نسبتا سنگین مانند Shadow Fight 3 نیز عملکرد قابل قبولی به جای می‌گذارد؛ اما اجرای بازی سنگینی مانند Lineage 2: Revolution با نرخ فریم مطلوب، مستلزم قرار دادن سطح گرافیک بازی در حد پایین خواهد بود.

باتری

وظیفه‌ی تأمین انرژی مورد نیاز آنر ۷ ایکس، بر عهده‌ی باتری نسبتا حجیمی با ظرفیت ۳۳۴۰ میلی‌آمپر ساعت قرار دارد و با توجه به پردازنده‌ی کم‌مصرف آنر ۷ ایکس در کنار نمایشگر +FHD، می‌توان حدس زد که شارژدهی آن مطلوب خواهد بود؛ چرا که پیش‌تر، شاهد شارژدهی فوق‌العاده‌ی پرچم‌داری همچون وان‌پلاس ۵‌ تی با نمایشگر +FHD و باتری ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی بوده‌ایم؛ البته باید تأثیر سوء لیتوگرافی ۱۶ نانومتری تراشه‌ی کرین ۶۵۹ را نیز در نظر داشته باشیم.

بی‌شک شارژدهی باتری به فاکتورهای دیگری نظیر نوع پنل نمایشگر، میزان حرارت تولیدشده توسط گوشی و نوع کاربری فرد نیز ارتباط دارد. به‌عنوان مثال، پنل‌های OLED مصرف انرژی بسیار پایین‌تری نسبت به نمونه‌های LCD دارند؛ بنابراین می‌توان در تسک‌هایی نظیر وب‌گردی و تماشای فیلم که شامل تعامل با نمایشگر هستند، شارژدهی بهتری برای گوشی هوشمندی با نمایشگر OLED متصور بود. از طرف دیگر، اجرای مداوم بازی‌های سنگین می‌تواند به تولید حرارت بالا و در نهایت، تخلیه‌ی سریع‌تر شارژ باتری منجر شود.

برای ارزیابی عملکرد باتری Honor 7X، ابتدا با فعال‌سازی حالت پرواز تمام اتصالات گوشی را قطع کردیم، روشنایی نمایشگر روی مقدار ۲۰۰ نیت قرار دادیم و سپس ویدیویی با رزولوشن اچ‌دی را به‌صورت مداوم تا لحظه‌ی خاموش‌ شدن گوشی در آن پخش کردیم. در این تست، آنر ۷ ایکس به‌ مدت ۹ ساعت و ۷ دقیقه دوام آورد.

تست‌های بعدی، به اجرای دو آزمون Battery Test – Manhattan 3.1 و Work 2.0 Battery Life‌ به‌ ترتیب از اپلکیشین‌های بنچمارک GFXBench و PCMark بازمی‌گردد؛ آزمون نخست ترکیبی از توانایی پردازشی را در کنار شارژدهی بررسی می‌کند و آزمون دوم یکی از گزینه‌های توانمند در شبیه‌سازی استفاده‌ی روزمره‌ی کاربران از گوشی‌ها محسوب می‌شود.

نتایج تست‌های ما نشان از عملکرد متوسط آنر ۷ ایکس در زمینه‌ی شارژدهی دارند. ثبت زمان ۹ ساعت و ۷ دقیقه‌ای در آزمون پخش فیلم، آنر ۷ ایکس را در رده‌ی محصولاتی همچون میت ۱۰ لایت و هواوی پی اسمارت قرار می‌دهد؛ اما آزمون پی‌سی مارک، برتری این گوشی را نسبت به برادران خود نشان می‌دهد. آنر ۷ ایکس در آزمون جی‌اف‌ایکس نیز به‌صورت تقریبی، عملکرد یکسانی با میت ۱۰ لایت داشت. در حالت کلی می‌توان از محصول میان‌رده‌ی آنر، انتظار یک روز شارژدهی برای کاربری‌های روزمره داشت.

بی‌شک یکی از نقاط ضعف اصلی آنر ۷ ایکس در زمینه‌ی باتری، بهره نبردن از فناوری شارژ سریع است؛ شارژر ۱۰ واتی این گوشی، در مدت ۳۰ دقیقه میزان شارژ باتری آن را از صفر به ۳۳ درصد می‌رساند و شارژ کامل آن حدود ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه به‌ طول می‌انجامد. 

جمع‌بندی 

آنر همواره به‌عنوان یک برند جوان‌پسند و اقتصادی در بازار گوشی‌ هوشمند مطرح بوده است. آنر ۷ ایکس، فبلت میان‌رده‌ی این برند از ماه‌های انتهایی سال ۲۰۱۷ وارد بازار شد. طراحی جلوی دستگاه و حاشیه‌های اندک آن نکته‌ی مثبت آنر ۷ ایکس است؛ با این حال، زبان طراحی تغییری نسبت به دیگر گوشی‌های جدید هواوی نکرده است. نمایشگر نیز با وجود نمایش مناسب رنگ مشکی و کنتراست بالا، روشنایی چندان بالایی ندارد. اسپیکرها از نظر بلندی صدا نمره‌ی قبولی دریافت می‌کنند؛ اما در بحث کیفیت صدای خروجی تنها می‌توان از واژه‌ی متوسط در مورد آن‌ها استفاده کرد. 

دوربین دوگانه‌ استفاده‌شده در آنر ۷ ایکس عملکرد خوبی در شرایط نوری مناسب دارد؛ به‌طوری که سطح جزئیات و دقت رنگ‌های ثبت‌شده در آن را پسندیدیم. حالت پرتره‌ نیز با وجود نقص‌هایش، برای یک گوشی اقتصادی رضایت‌بخش توصیف می‌شود. دوربین سلفی Honor 7X همانند دوربین پشتی آن در ثبت جزئیات و رنگ‌ها موفق عمل می‌کند. تراشه‌ی نام‌آشنای کرین ۶۵۹ تقریبا در تمام میان‌رده‌های نیمه دوم ۲۰۱۷ هواوی به کار گرفته شده است؛ این تراشه ۸ هسته‌ای در کنار ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم، توان لازم برای اجرای روان بازی‌های نیمه سنگین و کارهای رومزه را فراهم خواهد کرد. به دلیل فقدان قابلیت شارژ سریع، شارژ کامل دستگاه نزدیک به ۱۵۰ دقیقه زمان می‌برد. آنر ۷ ایکس از نظر شارژدهی عمکردی تقریبا مشابه میت ۱۰ لایت ارائه می‌کند.