بررسی اکسپریا XA2 و XA2 اولترا سونی در دیجیتال مارک

وقتی نام سونی را در دنیای گوشی‌های هوشمند می‌شنویم بیش از آن که روزگار کنونی این غول باسابقه به ذهن خطور کند گذشته‌ی درخشان آن تداعی می‌شود؛ اما این روزها یکی از کم‌ اهمیت‌ترین المان‌ها در بقای یک شرکت تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند، سابقه‌ی آن است و این بازار بی‌رحم پایبندنی به روش‌های سنتی و عقب ماندن از ترندهای روز را به هیچ‌وجه تحمل نمی‌کند. سونی در جریان CES 2018 از میان‌رده‌های جدید سری XA موسوم به اکسپریا ایکس ای ۲ و اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا رونمایی کرد.

سونی، اکسپریا ایکس ای ۲ را به عنوان برادر کوچک نسخه‌ی اولترا با مشخصات ضعیف‌تری به بازار عرضه کرده است. ایکس ای ۲ بر خلاف ایکس ای ۲ اولترا یک گوشی کامپکت برای دوست‌داران گوشی‌های سایز کوچک است؛ از طرفی نسخه‌ی اولترا هنوز جثه‌ی بزرگ پیشینیان خود را حفظ کرده است. استفاده از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ و تمرکز روی دوربین در کنار بهبود برخی از المان‌های طراحی باعث شده تا این دو میان‌رده‌ی تازه از راه رسیده، گوشی‌های قابل احترام‌تری نسبت به نسل گذشته باشند.

Xperia XA2 و XA2 Ultra روی کاغذ قدم‌های روبه‌جلویی از سوی سونی محسوب می‌شوند؛ اما باید دید این تلاش به اندازه‌ی کافی برای رقابت با نام‌داران این روزهای دنیای گوشی‌های هوشمند کافی خواهد بود یا خیر. باتری با ظرفیت بیشتر، استفاده‌‌ی بهتر از فضای جلوی گوشی در ایکس ای ۲ و دوربین سلفی دوگانه‌ در ایکس ای ۲ اولترا در کنار تراشه‌ی بهتر ما را بر آن داشت تا این دو عضو جدید میان‌رده‌‌ها را در دیجیتال مارک بررسی کنیم. پیش از هر چیز شما را به مشاهده‌ی مشخصات فنی این دو گوشی دعوت می‌کنیم:

اکسپریا XA2 و XA2 Ultra توسط دفتر سونی در ایران برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است.

طراحی

سونی در بحث طراحی گوشی در سال‌های اخیر راه جداگانه‌ای نسبت به رقبا در پیش گرفته و کمتر به استانداردهای جدید بازار در بحث طراحی توجه داشته است. وقتی گوشی‌های جدید این کمپانی ژاپنی را می‌بینیم، به یاد گذشته می‌افتیم و ما این مساله را یک ضعف می‌دانیم. حاشیه‌های بالا و پایین نمایشگر همچنان پابرجا هستند. با این حال این حاشیه‌ها در ایکس ای ۲ اولترا نسبت به نسل قبل بسیار کمتر شده‌اند؛ به طوری که با وجود بزرگ‌تر شدن نمایشگر حاشیه‌های بالا و پایین به اندازه‌ی XA1 زشت و آزاردهنده نیستند. ایکس ای ۲ اولترا از این نظر تغییر زیادی نکرده است و حاشیه‌های بالا و پایین تقریبا همان چیزی است که در XA1 Ultra شاهد آن بودیم. حاشیه‌های دو طرف نمایشگر نیز همچنان اندک است و یک نکته‌ی مثبت طراحی محسوب می‌شود.

متاسفانه در کمال تعجب شاهد ضحامت بالای هر دو گوشی نسبت به نسل قبل و دیگر رقبا هستیم. سونی از باتری‌های بزرگی در این میان‌رده استفاده کرده است ولی همین مساله به ضخیم شدن دستگاه منجر شده است. ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا با وجود پلاستیکی بودن قاب پشتی، سنگین هستند؛ ایکس ای ۲ با وزن ۱۷۱ گرمی خود یکی از سنگین‌ترین میان‌رده‌های جدید بازار است و برادر بزرگ‌ترش نیز با ۳۰ گرم افزایش وزن نسبت به نسل پیشین (ایکس ای وان اولترا ۱۸۸ گرم وزن داشت) وضعیت مشابهی با آن دارد. متاسفانه بدنه‌ی گوشی یکپارچه نیست و شاهد چند تکه بودن فریم فلزی گوشی هستیم؛ استفاده از چهار تکه‌ی کوچک در بالا و پایین فریم گوشی با توجه به پلی‌کربناتی بودن قاب پشتی هر دو گوشی تصمیم درستی به نظر نمی‌رسد. فریم دستگاه مانند دیگر گوشی‌های سونی منحنی شکل است ولی همچنان گوشه‌های تیز از تبدیل شدن این دو محصول به گوشی‌هایی خوش‌دست جلوگیری می‌کند.

اصلی‌ترین تفاوت طراحی اکسپریا ایکس ای ۲ و اکسپریا ایکس ای ۲ الترا نسبت به نسل قبل، کنار گذاشته شدن طراحی تخت در پشت این گوشی‌ها است؛ به طوری که انحنای اندکی در سراسر قاب پشتی به چشم می‌خورد. پلاستیک مات استفاده شده در قاب پشتی بی کیفیت بودن را القا نمی‌کند؛ با این حال استفاده از فلز و یکپارچگی بدنه حس بهتری به کاربر منتقل می‌کند. نسخه‌ی مشکی رنگ ایکس ای ۲ اولترای مورد بررسی دیجیتال مارک مستعد جذب اثر انگشت بود؛ اما این مساله در نسخه‌ی آبی رنگ ایکس ای ۲ چندان آزاردهنده نیست. با وجود ضخامت بالا، کم بودن برآمدگی دوربین‌های این دو گوشی چندان دور از ذهن نبود. سونی از گوریلا گلس ۴ برای محافظت از جلوی گوشی بهره برده است که با انحنای بسیار اندکی به فریم گوشی پیوند خورده‌ است.

خوشبختانه سونی یکی از اصلی‌ترین نقص‌های ایکس ای وان و ایکس ای وان اولترا یعنی فقدان حسگر اثر انگشت را برطرف کرده است؛ حسگرها همچون پرچمداران جدید سونی به پشت گوشی انتقال پیدا کرده‌اند و از نظر ابعاد و محل قرارگیری ایرادی به آن‌ها وارد نیست. دقت حسگر و عمق آن برای لمس ساده مناسب است با این حال باز شدن قفل گوشی با سرعت چندان بالایی صورت نمی‌گیرد و نمونه‌های دیگر بازار از جمله گوشی‌های چینی در این بخش موفق‌تر ظاهر شده‌اند. شایان ذکر است که این حسگرها ژست‌های خاصی که در برخی از رقبا دیده می‌شود را پشتیبانی نمی‌کنند.

کلید پاور دایره‌ای و کوچک سونی و کلید تغییر حجم صدا در لبه‌ی سمت راست قرار گرفته‌اند و محل آن‌ها به خصوص در نسخه‌ی عادی مناسب است؛ اما به‌شخصه استفاده از کلید بزرگ‌‌تر پاور را در این گوشی‌ها بیشتر می‌پسندیدم. کلید شاتر نیز که عضو جداناپذیر گوشی سونی محسوب می‌شود همچنان با وجود استفاده‌ی نه چندان زیاد در پایین لبه‌ی سمت راست قرار گرفته و محل آن نیز به مانند گذشته برای گرفتن عکس‌های سلفی مناسب نیست. لبه‌ی پایینی گوشی با لبه‌ی تراش خورده‌ و سطح صاف خود میزبان درگاه یو‌اس‌بی نوع C و خروجی اسپیکر دستگاه است. سونی شیار سیم‌کارت و حافظه را نیز در لبه‌ی سمت چپ گوشی‌ها قرار داده است که با در آوردن آن، با مشکل رایج راه‌اندازی دوباره‌ی گوشی روبرو خواهید شد؛ نسخه‌ی اولترا به شیار جداگانه برای افزایش حافظه‌ی ذخیره‌سازی تا ۲۵۶ گیگابایت مجهز شده است.

سونی از پیشگامان در ارائه‌ی گوشی‌هایی با مقاومت در برابر نفوذ گرد و خاک و آب به شمار می‌رود با این حال میان‌رده‌های جدید این شرکت فاقد استانداردهای لازم در این زمینه هستند. در پایان این بخش باید گفت طراحی این گوشی‌های جدید در برخی المان‌ها پیشرفت و در برخی دیگر پس‌رفت کرده است؛ بنابراین طراحی را نباید نکته‌ی مثبتی برای آن‌ها درنظر گرفت. در پایان این بخش باید گفت اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا نسبت به گذشته زیباتر شده‌اند ولی همچنان ضعف‌های کوچک و بزرگی در طراحی ‌آن‌ها به چشم می‌خورد.

نمایشگر

سونی ابعاد نمایشگر نسخه‌ی عادی XA2 را نسبت به گذشته افزایش داده است و حالا شاهد نمایشگری ۵.۲ اینچی در آن هستیم. نسخه‌ی اولترا نیز همانند گذشته به نمایشگری با قطر ۶ اینچ مجهز شده است. خبری از نمایشگر کشیده در این دو گوشی نیست و سونی همچنان به استفاده از نمایشگرهای ۱۶ به ۹ اصرار دارد. رزولوشن نیز در هر دو گوشی فول‌اچ‌دی انتخاب شده است؛ این رزولوشن به ترتیب تراکم ۴۲۴ و ۳۶۷ پیکسل بر اینچ را برای ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به ارمغان می‌آورد که برای یک گوشی در این رنج قیمتی مناسب است. تقریبا تمام میان‌رده‌های بازار به جز محصولات سامسونگ به نمایشگرهای IPS LCD مجهز شده‌اند و دو گوشی جدید سری ایکس‌ ای‌ نیز از قضیه مستثنی نیستند.

پرچمداران سونی با قابلیت‌های نرم‌افزاری خاصی برای بهبود نمایش رنگ‌ها همراه هستند به طوری که استفاده از موتور پردازش تصویر اختصاصی سونی از دیرباز در این گوشی‌‌ها رایج بوده است؛ سونی برای بخش «Image enhancement» در این گوشی‌ها نام «Color gamut and contrast» را درنظر گرفته است که دقیقا همان گزینه‌های قدیمی را در اختیارتان قرار می‌دهد؛ حالت استاندارد رنگ‌های باطراوت‌تری نسبت به زمان غیرفعال بودن این قابلیت ارائه می‌دهد؛ این بهبود بیشتر در رنگ‌های گرم ملموس است. حالتی نیز تحت عنوان «Super-vivid mode» برای گسترش دامنه‌ی رنگ‌ها و نمایش اشباع‌تر آن‌ها در تنظیمات نمایشگر گنجانده شده است.

بهترین دقت نمایش رنگ‌ها در حالت استاندارد به دست می‌آید؛ این خطا در ایکس ای ۲ اولترا و در این حالت به ۳.۸ می‌رسد. در زمان غیرفعال بودن ویژگی‌های بهبوددهنده‌، خطای دقت رنگ برای XA2 و XA2 Ultra به ترتیب برابر با ۶.۴ و ۵.۷ بدست آمد که تقریبا با استانداردهای بازار میان‌رده‌ها مطابقت دارد. نمایشگر این دو گوشی نیز به ترتیب ۹۹.۱ و ۹۹.۸ طیف رنگ sRGB را پوشش می‌دهد که رقم‌هایی رضایت‌بخش و مناسب به شمار می‌روند. رنگ سفید دقت خوبی ندارد و آبی به نظر می‌رسد.

خوانایی نمایشگرهای هر دو گوشی در زیر نور خورشید با توجه به روشنایی مناسب آن‌ها رضایت‌بخش است؛ نسخه‌ی اولترا در این بخش موفق‌تر عمل کرد. برای بررسی روشنایی اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا آن‌ها را در آزمایشگاه دیجیتال مارک بررسی کردیم؛ روشنایی حداکثر دو نمایشگر به ترتیب ۴۸۲ و ۶۰۳ نیت به دست آمد. اما عمق نه چندان زیاد رنگ مشکی و روشنایی حداقل بالا به عملکرد موفق گوشی در این زمینه لطمه می‌زند؛ روشنایی حداقلی دو گوشی به ترتیب ۳.۴۲ و ۴.۸۲ بدست آمد که با توجه به فقدان قابلیت فیلتر نور آبی استفاده از گوشی در محیط‌های تاریک را سخت و آزاردهنده می‌کند. نسبت کنتراست Native نیز برای ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا برابر با ۱۱۳ و ۱۲۷ محاسبه شد. خوشبختانه زاویه‌ی دید نمایشگرهای هر دو گوشی در روشنایی‌های بالا مناسب است؛ اما از بازتاب نور از نمایشگر که گاهی اوقات آزاددهنده می‌شود نیز نباید چشم‌پوشی کرد. برای مقایسه‌ی نتایج آزمایش روشنایی این گوشی‌ها با دیگر میان‌رده‌ها از جدول زیر استفاده کنید:

اسپیکر و قابلیت‌های صوتی

همانطور که انتظار می‌رفت سونی از اسپیکر مونو در لبه‌ی پایینی گوشی استفاده کرده است؛ نسل پیشین نیز فاقد اسپیکر استریو بود. صدای خروجی این اسپیکر مونو در هر دو گوشی مانند ایکس ای وان اولترا بلندی خوبی دارد؛ شفافیت و توانایی اسپیکر در تولید صداهای بم نیز قابل ‌قبول است اما همانند نسل پیش دیستورشن (اعوجاج) در پاره‌ای از سناریو‌ها آزاردهنده است. در مجموع می‌توان اسپیکرهای دو میان‌رده‌ی جدید را میرا‌ث‌داران خوبی برای سری ایکس ای دانست زیرا علاوه بر بلندی صدا در تولید مناسب آن نیز توانمند هستند.

سونی برای ارائه‌ی بهترین میدان صوتی برای یک موسیقی خاص، از قابلیتی با نام «+ClearAudio» استفاده کرده است. همچنین ویژگی «SmartAmp» برای ایجاد صدایی بلندتر و شفاف‌تر به کار گرفته شده است. فعال‌سازی قابلیت «+ClearAudio» و بهینه‌سازی تنظیمات صوتی از طریق بخش «Audio settings» در تنظیمات صدا در دسترس است. در صورت فعال بودن این قابلیت، استفاده از اکولایزر و برخی تنظیمات مربوط به صدای فراگیر امکان‌پذیر نخواهد بود. علاقه‌مندان به صدای بیس می‌توانند با کمک ویژگی «Clear Bass» در بخش اکوالایزر میزان بیس را تغییر دهند. اکولایزری که سونی به‌صورت پیش‌فرض در این گوشی تعبیه کرده است متأسفانه از نظر تعداد اسلایدرهای فرکانس با نمونه‌های دیگر بازار قابل مقایسه نیست.

خروجی صدا در زمان استفاده از هدفون قابل مقایسه با عملکرد اسپیکر نیست ولی با این حال حداقل‌های لازم برای لذت بردن از موسیقی را دارا است. خوشبختانه به لطف پشتیبانی از بلوتوث ۵ در این گوشی و کدک‌های aptX HD و LDAC در اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا شنیدن موسیقی با هدفون‌های بی‌سیم لذت‌بخش‌تر از گذشته شده است.

نرم‌افزار و رابط کاربری

اگر از کاربران قدیمی گوشی‌های سونی باشید با نگاه اول به رابط‌کاربری اکسپریا ایکس ای ۲ و برادر بزرگ‌ترش به یاد همان رابط کاربری سبک و سر راست گذشته خواهید افتاد. میان‌رده‌های جدید سونی به صورت پیش‌فرض اندروید اوریو را اجرا می‌کنند؛ ولی نشانی از تغییرات بنیادی و ملموس در ظاهر رابط کاربری دیده نمی‌شود. هنوز هم آیکون‌های آشنای سونی و اپلیکیشن‌های پیش‌فرض شناخته‌شده‌ی آن در رابط کاربری حضور دارند. پایداری و روان بودن رابط کاربری که نتیجه‌ی نزدیک بودن به اندروید خام است را می‌پسندیم با این حال کمبود ویژگی‌های ارائه شده در این رابط کاربری و فقدان برخی از قابلیت‌ها همچنان یک نکته‌ی منفی محسوب می‌شود.

صفحه‌ی هوم تغییر خاصی نسبت به گذشته نکرده است و هنوز هم دسترسی سریع به جستجوی اپلیکیشن‌ها با سوایپ به سمت پایین در این صفحه امکان‌پذیر است؛ سوایپ به سمت بالا نیز صفحه‌ی اپلیکیشن‌ها را ظاهر خواهد کرد. امکان تغییر پوسته، تعداد سطر و ستون‌ها و همچنین ترنزیشن‌ها نیز با لمس و نگه داشتن انگشت در صفحه‌ی هوم در اختیار کاربر خواهد بود. کاربر می‌تواند علاوه بر پوسته‌های توسعه‌داده شده توسط سونی از ساخته‌های دیگر کاربران و شرکت‌ها که در گوگل پلی موجود است نیز استفاده کند. بخش اعلان‌ها نیز تغییر خاصی نکرده و ظاهر خود را حفظ کرده است با این حال تفاوت‌هایی در جایگیری برخی آیکون‌ها مانند تنظیمات به چشم می‌خورد.

بخش «Xperia Actions» که در قسمت «Assist» در رابط کاربری در دسترس است یکی از جالب‌ترین بخش‌های رابط کاربری است. در این بخش کاربر قادر به برنامه‌ریزی برای اجرای خودکار یک اپلیکیشن و اعمال یک سری از تنظیمات است. برای مثال با مشخص کردن زمان‌ها و محل‌هایی که نیاز به تمرکز دارید، گوشی به صورت خودکار چراغ اعلان‌ها را غیر فعال می‌سازد. این قابلیت ۵ موقعیت مختلف مانند تمرکز، بازی و خواب را در اختیار کاربر قرار می‌دهد که هر کدام تنظیمات و شخصی‌سازی خاص به خود را دارند. با بروزرسانی شدن گوشی‌ها به اندروید اوریو، ویژگی‌های یکسانی همچون تصویر در تصویر و کانال‌‌های نوتیفیکیشن به آن‌ها اضافه شده است.

سونی همواره به شارژدهی و تنظیمات آن در رابط کاربری گوشی‌هایش اهمیت داده است و رابط کاربری جدید نیز از این قضیه مستثنی نیست. همچنان دو حالت «STAMINA mode» و «Ultra STAMINA mode» برای کاهش مصرف شارژ گوشی در نظر گرفته است؛ حالت اول با غیر فعال کردن برخی قابلیت‌های پرمصرف به ماندگاری شارژ گوشی کمک می‌کند. در این بخش می‌توان سطح محدودسازی فعالیت‌ها و همچنین شرایط فعال شدن STAMINA mode را به دلخواه تغییر داد. سونی برای محافظت از باتری در اتصال طولانی مدت گوشی به شارژر، قابلیتی با نام «Battery Care» را توسعه داده است.

دوربین

سونی از مدت‌ها پیش استفاده از سنسورهای با رزولوشن بالا را در میان‌رده‌های خود آغاز کرده است. دوربین اصلی میان‌رده‌های جدید سونی دوگانه نیست و هر دو گوشی از سنسور و لنزهای یکسانی استفاده می‌کنند. سنسور ۲۳ مگاپیکسلی استفاده شده در اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا به لطف تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ حالا قادر به فیلم‌برداری ۴K و ضبط ویدئوهای اسلوموشن فول اچ‌دی با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه است. خبری از لرزش‌گیر اپتیکال و فوکوس لیزری در این دوربین‌ها نیست و سونی به فوکوش خودکار با تشخیص فاز اکتفا کرده است. لنز ۲۴ میلی‌متری با گشودگی f/2.0 دقیقا مشابه نسل گذشته است و تفاوتی دیده نمی‌شود.

سنسور دوربین‌های موبایل به‌صورت پایه با نسبت ۴ به ۳ تولید می‌شوند؛ از این‌رو استفاده از آن‌ها برای ثبت تصاویر عریض‌تر ۱۶ به ۹، بخشی از پیکسل‌های قابل ثبت توسط دوربین را نادیده خواهد گرفت. در اکسپریا ایکس ای وان پلاس در حالت نسبت تصویر ۴ به ۳ شاهد ثبت حداکثر ۲۲.۸۵ مگاپیکسل (۲۳ مگاپیکسل) هستیم. از طرفی در حالت ۱۶ به ۹ با وجود افزایش عرض تصویر، ۲۰.۱۴ مگاپیکسل (۲۰ مگاپیکسل)‌ ثبت می‌شود.

همانطور که گفته شد سونی تمرکز ویژه‌ای روی عکاسی سلفی در نسخه‌ی اولترا داشته است. ایکس ای ۲ به یک دوربین تکی ۸ مگاپیکسلی با لنزی فوق عریض و میدان دید ۱۲۰ درجه‌ای مجهز شده است؛ خبری از فوکوس خودکار و لرزش‌گیر در این دوربین نیست. در سوی دیگر سونی در اقدامی رو به جلو از دوربین دوگانه برای بخش سلفی استفاده کرده است؛ در کنار سنسور ۸ مگاپیکسلی و لنز فوق عریض آن، سونی یک سنسور ۱۶ مگاپیکسلی مجهز به لرزش‌گیر اپتیکال و فوکوس خودکار را برای نسخه‌ی اولترا درنظر گرفته است. سونی برای عملکرد بهتر در شرایط نوری ضعیف از فلش در جلوی دستگاه استفاده کرده است اما نزدیک بودن بیش از اندازه‌ی فلش به سوژه در هنگام عکس‌برداری سلفی و تک رنگ بودن آن گاهی اوقات به تصاویر غیر طبیعی منجر می‌شود. استفاده از لنز فوق عریض به دلیل پوشش گسترده‌ی فضا بهترین گزینه برای عکاسی سلفی محسوب می‌شود. استفاده از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر و فوکوس خودکار در این دوربین نیز روی کاغذ چیز کمیابی در میان‌رده‌ها محسوب می‌شود.

نرم‌افزار دوربین همان‌ چیزی است که پیش از این در دو گوشی‌های پیشین این سری شاهد آن بودیم. اپلیکیشن دوربین ساده و قابل فهم طراحی شده است و با یک دست و به‌راحتی می‌توان بین حالت‌های مختلف و دوربین‌های جلو و عقب تغییر وضعیت داد؛ سوایپ به سمت راست و چپ حالت‌های مختلف مانند عکاسی دستی، Superior Auto (عکاسی در حالت اتوماتیک)، فیلم‌برداری و حالت‌هایی مانند پانوراما، عکاسی همراه با افکت‌های واقعیت افزوده و افکت‌های خلاقانه را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. سوایپ به سمت پایین برای انتخاب دوربین سلفی و اصلی دستگاه به کار می‌رود. عکاسی HDR تنها در حالت تنظیمات دستی در دسترس است؛ اما دوربین در صورت نیاز از قابلیت HDR در حالت خودکار نیز استفاده خواهد کرد. در عکاسی سلفی قابلیت «Soft Skin Effect» تنها در حالت تنظیمات دستی فعال است که در پاره‌ای از اوقات به خصوص در دوربین سلفی مشکل‌ساز می‌شود. جابه‌جایی در بین دوربین‌های ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی سلفی در ایکس ای ۲ اولترا به راحتی با آیکون بالای شاتر در رابط کاربری صورت می‌گیرد.

در بحث کیفیت تصویر دوربین اصلی این دو گوشی باید به جزئیات بالای تصاویر ثبت شده در نور مناسب اشاره کرد. رنگ‌ها‌ی ثبت شده به واقعیت نزدیک هستند با این حال رنج دینامیکی و ثبت جزئیات در سایه‌ها کمی برای دوربین چالش‌ برانگیز است. تصاویر ثبت شده در نور مناسب به طور کلی شارپ و واضح هستند اما به دلیل لنز استفاده شده در دوربین شاهد کاهش وضوح اندکی در حاشیه‌های تصویر هستیم. همچنین در برخی از سناریو‌ها شاهد نویز حتی در محیط‌های روشن هستیم با این حال این میزان به قدری نیست که به کیفیت تصاویر لطمه‌ی جدی بزند. عکاسی در محیط‌های کم‌نور با وجود کاهش جزئیات تصاویر رضایت‌بخش است و نویز تصاویر ثبت شده در این حالت کمی کنترل شده‌تر از رقبا ارزیابی می‌شود؛ با این حال از پردازش‌ها و الگوریتم کاهش نویز سونی نیز که گاهی به غیرطبیعی شدن تصاویر منجر می‌شود نیز نباید چشم‌پوشی کرد. سرعت پایین دوربین در محیط‌های کم‌نور، ثبت تصویر ایده‌آل با یک بار عکاسی از سوژه را دشوار می‌کند. در کل کیفیت تصاویر ثبت شده توسط دوربین اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا رضایت‌بخش و تا حدودی بهتر از رقبای هم قیمت است؛ ثبت عکس‌های مناسب در نور کم از یک میان‌رده چندان منطقی نیست و نمی‌توان گفت که ایکس ای ۲ از رقبا در این بخش ضعیف‌تر است.

عکس‌های گرفته شده با دوربین سلفی ایکس ای ۲ از نظر جزئیات قابل مقایسه با دوربین پشتی دستگاه نیستند با این حال کیفیت کلی تصاویر به اندازه‌ای است که از تصاویر عریض آن لذت ببرید. دوربین دوگانه‌ی اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا با پوشش ۸۸ و ۱۲۰ درجه‌ای سلیقه‌های مختلف را پاسخگو خواهد بود. جزئیات ثبت شده به خصوص در زمان غیرفعال بودن «Soft Skin Effect» مناسب است. حقیقت این است که انتظار ما از لرزشگیر اپتیکال تصویر دوربین ۱۶ مگاپیکسلی این گوشی بیشتر از توان واقعی آن بود. دوربین‌های سلفی گوشی در شرایط نوری نامناسب جزئیات بالایی ندارد با این حال نویز به اندازه‌ی نمونه‌های چینی افزایش پیدا نمی‌کند.

نمونه‌ی تصاویر ثبت‌شده با اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا

نسل‌های پیشین به دلیل استفاده از تراشه‌ی ساخت مدیاتک قادر به فیلم‌برداری ۴K نبودند. اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ۲ اولترا قادر به ثبت ویدئوهای ۴K با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه هستند؛ برای فیلم‌برداری با این رزولوشن می‌بایست از حالت‌های دوربین «۴K video» را انتخاب کرد. علاوه بر امکان انتخاب فرمت فایل خروجی، امکان استفاده از لرزشگیر غیر اپتیکال اختصاصی سونی موسوم به SteadyShot نیز وجود دارد. رنگ‌ها و کنتراست در ویدئوهای ۴K ثبت شده با این دو گوشی مناسب است با این حال از دست رفتن جزئیات نیز در این ویدئوها مشاهده می‌شود. این گوشی‌های همچنین قادر به ضبط ویدئوهای اچ‌دی با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه نیز هستند.

بازده و عملکرد

سونی سرانجام استفاده از تراشه‌های ساخت مدیاتک در میان‌رده‌‌های سری ایکس ای را کنار گذاشته است و این مساله یک اقدام مثبت در جهت برداشته شدن برخی از محدودیت‌های نسل قبل این گوشی‌‌ها است. سونی در هر دو نسخه از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ استفاده کرده است که یک نسخه‌ی بهبود یافته از اسنپدراگون ۶۲۶ به شمار می‌رود. این تراشه‌ی ۱۴ نانومتری به ۸ هسته‌‌ی Cortex-A53 با حداکثر فرکانس ۲.۲ گیگاهرتز مجهز شده است. اسنپدراگون ۶۳۰ از کنترلر حافظه‌ی LPDDR4 و تراشه‌ی ال‌تی‌ای X12 بهره می‌برد و استانداردهای بلوتوث و وایرلس نیز نسبت به ۶۲۶ در آن بهبود پیدا کرده‌اند. شایان ذکر است که به لطف مودم ایکس ۱۲ بیشینه‌ سرعت دانلود و آپلود به ۶۰۰ و ۱۵۰ مگابیت در ثانیه می‌رسد.

پردازش‌های گرافیکی در اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا توسط واحد گرافیکی آدرنو ۵۰۸ صورت می‌گیرد. گوشی‌های نسل قبل به دلیل استفاده از تراشه‌ی هلیو پی ۲۰ قادر با وجود توانایی‌‌های سنسور دوربین قادر به ضبط ویدئوهای ۴K نبودند؛ به لطف استفاده از اسنپدراگون ۶۳۰ ایکس ای ۲ قادر به ثبت ویدئوهای ۴K با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه است. پردازنده‌ی سنسور تصویر اسپکترا ۱۶۰ استفاده شده در این تراشه از یک دوربین ۲۴ مگاپیکسلی یا دوربین دوگانه‌ی ۱۳ مگاپیکسلی با قابلیت زوم اپتیکال نیز پشتیبانی می‌کند. این تراشه‌ی نسبتا جدید کوالکام از فناوری شارژ سریع «Quick Charge 4» و بلوتوث ۵.۰ نیز پشتیبانی می‌کند.

اکسپریا XA2 و XA2 اولترا به ترتیب با ۳ و ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم وارد بازار می‌شوند. حافظه‌ی ذخیره‌سازی درنظر گرفته شده برای نسخه‌ی عادی به ۳۲ گیگابایت محدود می‌شود اما نسخه‌ی اولترا در دو مدل ۳۲ و ۶۴ گیگابایتی عرضه می‌شود؛ امکان افزایش حافظه‌ تا ۲۵۶ گیگابایت به کمک درگاه میکرو اس‌دی وجود دارد. برای بررسی سرعت حافظه‌ی eMMC استفاده شده در این گوشی‌ها از اپلیکیشن AndroBench استفاده کردیم. عملکرد نسخه‌ی اولترا در سه بخش نرخ خواندن ترتیبی، نوشتن ترتیبی و خواندن تصادفی بهتر از برادر کوچک‌ترش بود. نتیجه‌ی هر دو گوشی در این بنچ‌مارک با استانداردهای میان‌ردها مطابقت دارد با این حال نسخه‌ی اولترا در بین نمونه‌های خوب بازار جای می‌گیرد.

دیجیتال مارک برای ارزیابی عملکرد سخت‌افزار گوشی‌، در کنار اجرای بازی‌های گرافیکی و تحت‌ فشار قراردادن آن، بنچمارک‌های مختلفی روی گوشی اجرا می‌کند. بنچمارک انتوتو تمام جنبه‌های گوشی، مانند GPU ،CPU، حافظه‌ی رم و تجربه‌ی کاربری را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ علاوه بر نسخه‌ی جدید انتوتو نتایج انتوتو ۶ نیز برای مقایسه‌ی بهتر با میان‌رده‌های قدیمی‌تر آورده شده است. بنچمارک Ice Storm Unlimited یک تست آف‌اسکرین برای مقایسه‌ی CPU و GPU در دستگاه‌های مختلف محسوب می‌شود؛ بنابراین مواردی مانند رزولوشن نمایشگر و DPI آن، تأثیری بر نتایج ندارد. بنچمارک PCMark، عملکرد دستگاه را به‌جای الگوریتم‌های انتزاعی و غیر قابل لمس، بر اساس تسک‌های روزمره می‌آزماید. بنچمارک گیک‌بنچ با محوریت بررسی عملکرد CPU در تسک‌های روزمره، در دو حالت تک و چند هسته‌ای عمل می‌کند. جدول زیر نتایج دقیق بنچمارک‌ها برای گوشی‌های میان‌رده و پایین‌رده را نشان می‌دهد:

همانطور که از نتایج مشهود است، استفاده از تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ به طور محسوسی عملکرد دستگاه را نسبت به نسل گذشته بهبود بخشیده است. عملکرد دستگاه در بخش اجرای تسک‌‌های گرافیکی نیز یک پله بالاتر از نسل گذشته و میان‌رده‌های هم قیمت بازار قرار گرفته است. علاوه بر نتایج خوب بنچ‌مارک‌ها در استفاده‌ی روزمره نیز شاهد عملکرد رضایت‌بخش هر دو گوشی بودیم به طوری که لگ و مشکل خاصی از نظر راه‌اندازی و اجرای اپلیکیشن‌ها مشاهده نمی‌شود؛ البته سبک بودن رابط کاربری باعث شده تا لگ و مشکل خاصی نیز در ترنزیشن‌ها و جابه‌جایی در بخش‌های مختلف آن به چشم نخورد. اجرای عالی و بدون نقص بازی‌های گرافیکی و سنگین را تنها باید از پرچمداران انتظار داشت با این حال میان‌رده‌های از تازه از راه رسیده‌ی سونی نیز در این بخش رضایت کاربر را جلب خواهند کرد؛ از بازی‌های سبکی و متوسطی مانند Candy Crush و SkyForce Reloaded گرفته تا Tekken به نرمی اجرا شدند.

باتری

باتری از زمان تولد سری ایکس ای تا به امروز هیچ‌گاه نقطه‌ی ضعف این سری نبوده است و این مساله در مورد ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا نیز صادق است؛ سونی در این میان‌رده‌های جدید خود با استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر به دنبال رکوردشکنی در این بخش است. ژاپنی‌ها از باتری‌های ۳۵۸۰ و ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعتی در اکسپریا ایکس ای ۲ اولترا و ایکس ای ۲ استفاده کرده‌اند که به ترتیب ۸۸۰ و ۱۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت نسبت به نسل قبل بیش‌تر شده است. با وجود پشتیبانی پردازنده اسنپدراگون ۶۳۰ از Quick Charge 4 به عنوان یک استاندارد جدید، ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا از Quick Charge 3 بهره می‌برند. همچنین شارژ تطبیقی Qnovo با تحت‌ نظر گرفتن و تنظیم شدت جریان، به عمر بیشتر باتری کمک می‌کند؛ به ادعای سونی این قابلیت باعث دو برابر شدن عمر باتری‌ گوشی می‌شود.

ما برای بررسی عملکرد باتری اکسپریا XA2 و XA2 Ultra، آزمون مرسوم دیجیتال مارک را روی این گوشی اجرا کردیم، آزمون نخست مربوط به پخش فیلم در حالتی است که روشنایی نمایشگر در حد ۲۰۰ نیت تنظیم شده و گوشی در حالت پرواز قرار دارد. در این آزمون میان‌رده‌های سونی‌ با ثبت زمان‌‌های ۱۱ ساعت و ۶ دقیقه و ۱۲ ساعت و ۳۰ دقیقه موفق عمل کردند. 

آزمون‌های دیگر به اجرای تست‌های باتری Manhattan 3.1 و Work 2.0 از بنچمارک‌های GFXBench و PCMark مربوط می‌شود که آزمون نخست ترکیبی از توانایی پردازشی را در کنار شارژدهی بررسی می‌کند و آزمون دوم یکی از گزینه‌های توانمند در شبیه‌سازی استفاده‌ی روزمره‌ی کاربران از گوشی‌ها محسوب می‌شود. در آزمون PCMark هر دو گوشی با ثبت ۸ ساعت و ۲۰ دقیقه عملکرد خوبی داشتند؛ اما بهترین میان‌رده‌ی حاضر در این تست نبودند. در تست‌های GFXBench به خصوص در بخش Long Time Performance نیز میان‌رده‌های جدید سونی سربلند بودند. در استفاده‌ی روزمره نیز اکسپریا ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا تا دو روز استفاده‌ی عادی پاسخگوی نیازهای شما خواهد بود. در پایان این بخش توصیه می‌کنیم برای عملکرد بهتر این گوشی‌ها از قابلیت STAMINA mode که سونی سال‌ها صرف توسعه و بروزرسانی آن کرده است نیز استفاده کنید. 

جمع‌بندی

سونی برای احیای دوران باشکوه پیش از ظهور اندروید تلاش زیادی کرده است با این حال شرایط کنونی این غول ژاپنی طرفدارانش را راضی نمی‌کند. ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا میان‌رده‌های سال ۲۰۱۸ سونی هستند که با حفظ ریشه‌ها،‌ تغییرات کوچک و بزرگی را نسبت به نسل پیش به خود دیده‌اند. اکسپریا ایکس XA2 و XA2 اولترا با تقریبا با فرمول مشابهی با دیگر گوشی‌های سونی وارد بازار شده‌اند؛ زبان کلی طراحی تغییر نکرده است و ژاپنی‌ها به سنت‌های خود در طراحی آن‌ها پایپند بوده‌اند. این دو گوشی زیبا‌تر شده‌اند با این حال وزن و ضخامت بالای این گوشی‌ها یک عقب‌گرد از سوی سونی محسوب می‌شود. روشنایی بالای نمایشگرهای دو گوشی به خصوص در نسخه‌ی اولترا و دقت رنگ متوسط آن‌ها باعث شده است تا با یکی از نمونه‌های قابل‌قبول ال‌سی‌دی در این بازه‌ روبرو باشیم. حجم صدای اسپیکر هر دو گوشی مناسب است و حسگر اثرانگشت نیز در جای مناسبی در پشت گوشی جایگذاری شده است.

دوربین این دو گوشی عکس‌های پر جزئیاتی در روشنایی مناسب ثبت می‌کند و حالا به لطف تراشه‌ی اسنپدراگون ۶۳۰ قادر به ثبت ویدئوهای ۴K است. نویز کنترل شده، دامنه‌ی دینامیکی متوسط و دوربین سلفی پایین‌تر از حد انتظار نکاتی هستند که در بخش دوربین اشاره به آن‌ها ضروری به نظر می‌رسد. استفاده از تراشه‌های اسنپدراگون به وضوح برتری خود را نسبت به تراشه‌های مدیاتک در بنچمارک‌ها نشان داد. طبق انتظار سونی از نسخه‌ی هشتم اندروید موسوم به اوریو در میان‌رده‌های جدیدش استفاده کرده است؛ این نسخه با همان ظاهر آشنای رابط کاربری سونی همراه شده و همچنان سبک و روان است. سونی المان‌های طراحی مانند وزن و ضخامت را برای رسیدن به شارژدهی بالاتر و استفاده از باتری‌های بزرگ‌تر فدا کرده است؛ شارژدهی بالای ایکس ای ۲ و ایکس ای ۲ اولترا برگ برنده‌ی سونی برای به دست آوردن دل طیف وسیعی از کاربران است که از شارژدهی پایین گوشی‌های خود گلایه دارند.