بررسی ایسوس ذن‌فون مکس پلاس در دیجیتال مارک

گوشی‌های هوشمند روز به روز در حال گران‌تر شدن هستند و شرکت‌های سازنده نیز استاندارد‌های بازار را تغییر داده‌اند. زمانی پرداخت ۵۰۰ دلار به منزله‌ی خرید یک گوشی بالارده بود؛ اما امروزه قیمت پرچمداران از مرز ۱۰۰۰ دلار نیز عبور کرده است. ایسوس شاید هنوز آن آوازه‌ی رقبا را در تولید گوشی‌های هوشمند نداشته باشد؛ اما قیمت محصولات این کمپانی تایوانی برگ برنده‌‌ی مهمی به شمار می‌رود؛ شاید قیمت در برخی از جوامع، اصلی‌ترین مولفه در خرید یک محصول نباشد اما همچنان بازارهای هدف بزرگی برای محصولات اقتصادی در سراسر جهان وجود دارد.

ایسوس ذن‌فون مکس پلاس (Asus Zenfone Max Plus)، میان‌رده‌ی اقتصادی جدید این شرکت، محصولی به شمار می‌رود که با نمایشگر ۱۸ به ۹، دوربین دوگانه و باتری باظرفیت خود طیف وسیعی از خواسته‌ها را پوشش می‌دهد. تعداد گوشی‌‌های معرفی شده توسط ایسوس در سال‌های اخیر کم نبوده است اما بیشتر آن‌ها به دلیل حضور رقبای قدرت‌ در آن بازه‌ هیچگاه به موفقیتی که باید دست پیدا نکردند. ترند شدن نمایشگرهای ۲ به ۱ در سال گذشته میلادی شرکت‌های بسیاری را به استفاده از آن مجاب کرد حال باید دید دومین گوشی ایسوس با این نوع نمایشگر چطور با رقبایش در این بازار بی‌رحم مقابله خواهد کرد.

امکان ساخت یک گوشی ارزان با ویژگی‌های ممتاز در تمام بخش‌ها دور از ذهن است به طوری که حتی بهترین پرچمداران بازار نیز از چنین کاری عاجز هستند. ذن‌فون مکس پلاس روی کاغذ، قابلیت‌های خوبی را در بیشتر بخش‌ها ارائه می‌دهد اما آیا این قابلیت‌ها در عمل نیز عالی هستند؟ برای پاسخ به این سوال با بررسی دیجیتال مارک از ذن‌فون مکس پلاس ایسوس همراه باشید.

گوشی ایسوس ذن‌فون مکس‌ پلاس توسط دفتر ایسوس در ایران برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است.

طراحی

ذن‌فون مکس پلاس پاسخ ایسوس به فراگیر شدن نمایشگرهای ۲ به ۱ در بازار گوشی‌های هوشمند است. سبک طراحی مکس پلاس تقریبا مشابه دیگر گوشی‌های سری مکس ایسوس است با این تفاوت که نسخه‌ی پلاس عرض کمتر و طول بیشتری نسبت به گذشته پیدا کرده است. ذن‌فون مکس پلاس با وجود بهره‌مندی از نمایشگر ۵.۷ اینچی به خوبی در دست جای می‌گیرد و این مساله در اولین استفاده از آن به خوبی حس می‌شود؛ هر چهار لبه‌ی پشتی دستگاه انحنادار طراحی شده‌اند و همین مساله به خوش دست شدن هر چه بیشتر گوشی منجر شده است. وزن ۱۶۰ گرمی گوشی نیز با وجود استفاده از آلومینیوم در آن و باتری بزرگ دستگاه مناسب است.

ضخامت ذن‌فون مکس پلاس گوشی ضخیمی نسبت به رقبای خود محسوب می‌شود، البته چنین ضخامتی با درنظر گرفتن باتری ۴۱۳۰ میلی‌آمپر ساعتی چندان غیرمنطقی نیست. طول و عرض این گوشی نیز به ترتیب برابر ۱۵۲.۶ و ۷۳ میلی‌متر است که عددی قابل‌قبول و مناسب برای یک گوشی میان‌رده ۵.۷ اینچی به شمار می‌رود. قاب پشتی ذن‌فون مکس پلاس از جنس آلومینیوم است و به صورت پیوسته تا جلوی دستگاه کشیده شده است. ایسوس همچنین از شیشه‌ی ۲.۵D در جلوی دستگاه استفاده کرده است که متاسفانه اطلاعاتی از نوع پوشش ضد خش یا وجود آن در دست نیست. دو نوار باریک برش خورده‌ی پشت دستگاه دو تکه‌ی بالا و پایین قاب پشتی را به بدنه‌ی اصلی پیوند داده‌اند.

طبق ادعای ایسوس این شرکت نمایشگر ۵.۷ اینچی را در بدنه‌ی یک گوشی ۵.۲ اینچی جای داده است؛ حقیقت آن است که حاشیه‌‌های دور نمایشگر ذن‌فون مکس پلاس معقول است به طوری که تقریبا ۷۵ درصد از جلوی گوشی را نمایشگر آن پوشانده است. چنین رقمی در حال تبدیل شدن به یک استاندارد جدید در بین میان‌رده‌ها است؛ گوشی‌های جدید سری A سامسونگ نیز با چنین نسبت نمایشگر به بدنه‌ای وارد بازار شده‌اند.

با نگاه به لبه‌ی سمت راست گوشی شاهد کلید پاور و تغییر حجم صدا هستیم که با بافت آشنای و امضای محصولات سری ذن ایسوس به جلوه‌ی زیبایی به خود گرفته‌اند. متاسفانه خبری از درگاه USB نوع C در ذن‌فون مکس پلاس نیست و ایسوس برای ایجاد تقارن در گوشی خود از دو خروجی صدا در دو طرف درگاه میکرو یو‌اس‌بی استفاده کرده است. ایسوس درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه را نیز در لبه‌ی چپ دستگاه قرار داده است که خوشبختانه امکان استفاده‌ی همزمان از دو سیم‌کارت و کارت حافظه در آن وجود دارد؛ طبق اعلام ایسوس این گوشی از کارت‌های حافظه‌ی میکرو‌اس‌دی ۲ ترابایتی نیز پشتیبانی می‌کند. جک ۳.۵ میلی‌متری صدا نیز همانند بسیاری از اعضای خانواده‌ی ذن‌فون در لبه‌ی بالای گوشی قرار گرفته است.

با کم کردن حاشیه‌های بالا و پایین نمایشگر‌ گوشی‌ها، چاره‌ای جز استفاده از حسگر اثرانگشت در پشت آن‌ها باقی نمانده است. حسگر اثر انگشت دایره‌ای ZenFone Max Plus در پشت آن قرار گرفته است و عمق نسبتا زیادی دارد؛ عمق زیاد حسگر و کوچک بودن ابعاد آن استفاده از آن را دشوارتر می‌کند ولی این مساله چندان آزاردهنده نیست. طبق ادعای ایسوس این حسگر برای قفل‌گشایی از گوشی تنها به ۰.۳ ثانیه زمان نیاز دارد؛ در بررسی‌های ما سرعت و دقت این حسگر کاملا رضایت‌بخش بود. در پایان باید گفت که ذن‌فون‌ مکس پلاس از نظر طراحی به خصوص در بخش جلویی دستگاه موفق عمل کرده است اما پشت دستگاه مشابه بسیاری از گوشی‌های بازار طراحی شده و آنطور که باید حس باکیفیت بودن را القا نمی‌کند.

نمایشگر

اهمیت نمایشگر به عنوان اصلی‌ترین واسط بین کاربر و گوشی هر روز در حال افزایش است به طوری که استفاده نکردن از یک نمایشگر خوب نه تنها به تجربه‌ی کاربر از گوشی صدمه می‌زند بلکه احتمال موفقیت آن محصول را نیز تا حد زیادی کاهش می‌دهد. ایسوس از یک نمایشگر با قطر ۵.۷ اینچ و نسبت تصویر ۱۸ به ۹ در ذن‌فون مکس پلاس استفاده کرده است؛ رزولوشن این نمایشگر فول‌اچ‌دی‌ پلاس است و تراکم پیکسل در آن به ۴۲۴ پیکسل بر اینچ می‌رسد؛ تعداد پیکسل‌های عرضی دستگاه برابر با ۱۰۸۰ است و پیکسل‌های طولی آن نیز به دلیل افزایش نسبت طول به عرض نمایشگر ۲۱۶۰ پیکسل می‌رسد.

نمایشگری با کیفیت مناسب و حاشیه‌های اندک

نمایشگر IPS LCD ذن‌فون مکس پلاس در نگاه اول خود را به عنوان یک نکته‌ی مثبت به کاربر معرفی می‌کند اما در عمل. رنگ‌ها در این نمایشگر شاداب و زنده هستند و رنگ مشکی نیز در آن نمایش خوبی دارد. برای بررسی دقیق‌تر نمایشگر ذن‌فون مکس پلاس را در آزمایشگاه دیجیتال مارک مورد بررسی قرار دادیم؛ در بررسی‌های ما حداکثر روشنایی نمایشگر به ۳۷۸ نیت رسید که رقم قابل قبولی برای یک گوشی میان‌رده با نمایشگر LCD محسوب می‌شود. در بخش نمایش رنگ مشکی نیز مکس پلاس نتیجه‌ی نسبتا خوبی از خود به جای گذاشت و در زمره‌ی یکی از بهترین میان‌رده‌ها در نمایش رنگ مشکی قرار گرفت. روشنایی متوسط نمایشگر از ذن‌فون پلاس را از دستیابی به نتیجه‌ی خوب در بخش کنتراست باز می‌دارد به طوری که این گوشی با نسبت کنتراست Native برابر با ۱۰۵.۶ چیزی فراتر از رقبا ارائه نمی‌دهد. خبری از تغییر پروفایل رنگ در تنظیمات نمایشگر نیست و تنها شاهد فیلترکننده‌ی نور آبی هستیم؛ البته امکان تغییر میزان فیلتر و زمان‌بندی آن وجود ندارد. متاسفانه حداقل روشنایی ۶.۵ نیتی نمایشگر استفاده از آن در محیط‌های تاریک را کمی آزاردهنده می‌‌کند بنابراین توصیه می‌کنیم فیلترکننده‌ی نور آبی را فعال کنید.

در بحث زاویه دید ذن‌فون مکس پلاس عملکرد رضایت‌بخشی در روشنایی‌های بالا دارد با این حال تغییر رنگ‌ها در زوایا همچنان وجود دارد. متاسفانه خوانایی نمایشگر همانند گوشی‌های هم قیمت چندان رضایت‌بخش نیست و بازتاب نور از نمایشگر نیز به این مساله دامن زده است. رنگ‌ها در نمایشگر این گوشی نسبتا دقیق به نظر می‌رسند.

نرم‌افزار و رابط کاربری

ذن‌فون مکس پلاس همانند گوشی‌های دیگر سال ۲۰۱۷ ایسوس با اندروید ۷ نوقا و نسخه‌ی چهارم ZenUI وارد بازار شده است. نسخه‌‌های پیشین رابط کاربری گوشی‌های ایسوس مملو از اپلیکیشن‌های از پیش نصب شده بود که به تجربه‌ی کاربر و عملکرد گوشی صدمه می‌زد. با وجود اینکه علاقه‌مند به دیدن نسخه‌ی نزدیک‌تری به اندروید خالص بودیم اما ایسوس قدم‌های رو به جلویی در بهینه کردن عملکرد و قابلیت‌های نسخه‌ی چهارم برداشته است. ایسوس متاسفانه سابقه‌ی  درخشانی در بروزرسانی گوشی‌هایش ندارد و با توجه به چیزی که در این نسخه شاهد بودیم هنوز راه زیادی تا رسیدن به نمونه‌های برتر بازار وجود دارد.

رابط کاربری متحول شده‌ی ایسوس

بررسی بخش نرم‌افزاری ذن‌فون مکس پلاس را از صفحه‌ی هوم آغاز می‌کنیم که تنظیمات شخصی‌سازی متعددی دارد. با نگاه داشتن انگشت روی فضای خالی در این صفحه تنظیمات مختلف آن در صفحه‌ی جدید به نمایش در خواهند آمد؛ تنظیمات صفحه‌ی هوم، انتخاب پوسته، والپیپرها و مواردی از این دست در این بخش در دسترس خواهند بود. در بخش تنظیمات صفحه‌ی هوم امکان تغییر ابعاد آیکون‌ها، نحوه‌ی چینش آن‌ها، افکت‌های تغییر صفحه و تنظیمات فونت به چشم می‌خورد؛ نزدیک به ۱۲ نوع افکت ترنزیشن در تنظیمات گنجانده شده است. ایسوس «Special mode» را برای ساده‌سازی رابط کاربری برای کاربران خاص و کودکان را نیز در رابط کاربری گوشی‌هایش قرار داده است.

با سوایپ به سمت بالا از هر بخش صفحه‌ی هوم لیست اپلیکیشن‌ها به نمایش در خواهد آمد؛ بر بازگشت به صفحه‌ی هوم کافی است به سمت پایین سوایپ کنید. در این بخش کاربر با انتخاب گزینه‌ی «Organize» می‌تواند به صورت دلخواه جایگذاری اپلییکیشن‌ها در این صفحه را تغییر دهد. همچنین قابلیت پنهان کردن،‌ غیرفعال کردن و حذف اپلیکیشن‌‌ها نیز در این بخش قرار داده شده است. قابلیت کاربردی «Lock apps» در رابط کاربری ایسوس به کمک تعریف الگوی خاص یا حسگر اثرانگشت دسترسی به اپلیکیشن موردنظر کاربر را محدود می‌کند.

قابلیت «Twin Apps» برای استفاده‌ی همزمان از چند حساب‌کاربری توسط کاربر در رابط کاربری گنجانده شده است. قابلیت «Game Genie» نیز گیمرهای موبایل رو هدف قرار داده است و به کمک آن می‌توان توسط توییچ یا یوتیوب،‌ ویدئوهای بازی را به اشتراک گذاشت. بخش «ZenMotion» نیز ژست‌های حرکتی برای دسترسی راحت‌تر به اپلیکیشن‌ها را در اختیار کاربر قرار می‌دهد؛‌ خاموش یا روشن کردن گوشی با دوبار لمس نمایشگر، امکان اجرای سریع اپلیکیشن‌ها با کشیدن حروف الفبای انگلیسی رو نمایشگر و قابلیت استفاده از گوشی با یک دست تنها برخی از امکاناتی محسوب می‌شود که در این بخش در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

بخش «Mobile Manager» را شاید بتوان اصلی‌ترین ویژگی رابط کاربری ایسوس دانست که شامل اپلیکیشن‌های مختلفی برای بهینه‌سازی عملکردی گوشی است؛ این بخش در حقیقت میانبری به اپلیکیشن‌ها و قابلیت‌های مختلف رابط کاربری است. استفاده از بخش «Data usage» به کاربرانی که نگران مصرف حجم اینترنت خود هستند زیرا این قسمت به ساده‌ترین شکل امکان شخصی‌سازی استفاده از دیتای موبایل و وای‌فای را برای کاربر فراهم می‌کند. قابلیت «Boost» با محدود کردن استفاده‌ی اپ‌ها از منابع پردازشی دستگاه به عملکرد سریع‌تر آن کمک می‌کند. بخش «Power Master» اپلیکیشنی است که ایسوس برای مدیریت بهتر مصرف انرژی درنظر گرفته و در تبلیغات گوشی‌های خود نیز مانور زیادی روی آن داده است. از قابلیت‌های شارژ معکوس (برای استفاده از گوشی به عنوان پاوربانک) گرفته تا حالت‌های متنوع استفاده از شارژ باتری همگی رابط کاربری ایسوس را به یکی از کامل‌ترین‌ها در این بخش مبدل ساخته‌اند.

قابلیت تشخیص چهره یکی دیگر از قابلیت‌های جدید و جالب رابط کاربری ZenUI است که به کاربر اجازه می‌دهد با تا با چهره‌ی خود قفل گوشی را باز کرده یا اعلان‌هایش را مشاهده کند. واضح است که دقت و توانایی این ویژگی قابل رقابت به نمونه‌های پیشرفته نیست اما این سیستم احراز هویت در شرایط نوری مناسب به خوبی عمل می‌کند اما در محیط‌های کم‌نور استفاده از حسگر اثرانگشت توصیه می‌شود.

دوربین

با افزایش کاربرد دوربین‌های دوگانه، شاهد ورود این دسته از ماژول‌های سخت‌افزاری به گوشی‌های میان‌رده هستیم. ایسوس نیز از این قاعده پیروی کرده است و ذن‌فون مکس پلاس رو به دوربین دوگانه مجهز کرده است.

دو سنسور ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی تعبیه شده در بخش پشتی گوشی، وظیفه‌ی ثبت تصاویر را برعهده دارند؛ جایی که سنسور ۱۶ مگاپیکسلی به لنز استاندارد و F/2.0 و نموه‌ی ۸ مگاپیکسلی به لنز واید ۱۲۰ درجه مجهز شده‌‌اند تا در کنار ثبت تصاویر باکیفیت، امکان ثبت عکس‌های واید نیز در دسترس کاربران باشد. به گفته‌ی ایسوس استفاده از لنز واید در کنار نمونه‌ی استاندارد باعث شده است تا کاربران قادر به ثبت تصاویری با ۲۰۰ درصد محیط گسترده‌تری نسبت به انواع استاندارد متداول دنیای موبایل باشند. سیستم فوکوس خودکار فازی نیز وظیفه‌ی تشخیص سوژه و فوکوس روی آن را برعهده دارد که به گفته‌ی مدیران ایسوس قادر به فوکوس در ۰.۰۳ ثانیه است.

در کنار استفاده از سخت‌افزاری مناسب، توسعه‌ی الگوریتمی بالغ و قابلیت‌های متنوع عکاسی می‌تواند هر محصولی را یه سر و گردن بین رقبای خود بالاتر قرار دهد که‌ پیش‌تر شاهد حضور برخی قابلیت‌های جذاب نرم‌افزاری در دنیای موبایل بودیم. ایسوس نیز در همین راستا در بخش نرم‌افزار نیز قابلیت‌های متنوعی را به ذن‌فون مکس پلاس افزوده است. هشت نوع حالت مختلف عکاسی امکانات متنوعی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد که می‌‌توان به امکان ثبت تصاویر با تنظیمات دستی، ثبت تصاویر متحرک GIF، تایم‌لپس، پانوراما و حالت عکاسی سوپر رزولوشن اشاره کرد که با ثبت چهار عکس و ادغام آن‌ها تصویری با رزولوشن ۶۴ مگاپیکسل تولید می‌کند.

ذن‌فون مکس پلاس در بخش سلفی نیز به سنسور ۸ مگاپیکسلی و لنز با زاویه‌ی دید ۱۴۰ درجه و F/2.0 مجهز شده است. در این قسمت نیز ایسوس قابلیت‌های نرم‌افزاری متنوعی تعبیه کرده است که می‌‌توان به پانوراما سلفی برای ثبت تصاویر ۲۷۰ درجه فوق عریض و پنج حالت مختلف زیباسازی صورت اعم از بهبود رنگ و کیفیت پوست، حذف لک‌های پوست، زیباسازی چشم‌ها و بهبود فرم صورت، اشاره کرد.

دوربینی ضعیف حتی برای یک میان‌رده

بزرگ‌ترین مشکل دوربین ایسوس ذن‌فون مکس پلاس را می‌توان سنسور‌های آن دانست. نمونه‌های به کار رفته در گوشی جدید ایسوس توانایی بالایی در ذخیره‌ی اطلاعات در شرایط نوری ضعیف ندارند و از ضعف در گستره ی دینامیکی بهره می‌برند. این موضوع در خصوص سنسور دوربین جلو نیز صادق است. اما در این شرایط نیز الگوریتم پردازش تصاویر بالغ و هوشمند می‌تواند کمک زیادی به عملکرد دوربین بکند. اما جدا از قابلیت‌های مختلف به کار رفته در نرم‌افزار دوربین، ای کاش ایسوس زمان بیشتری را صرف الگوریتم پردازشی خود می‌کرد. این بخش از دوربین ذن‌فون مکس پلاس در حدی ضعیف است که تاثیر منفی در عملکرد دوربین گوشی می‌گذارد.

در صورتی که در شرایط نوری ضعیف به عکاسی با دوربین بپردازید، میزان نویز موجود پیش از ثبت تصویر توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. پس از ثبت تصویر نیز با پردازش بسیار سنگین تصاویر روبرو خواهید شد که تقریبا عموم جزئیات از بین می‌روند. بدین ترتیب در صورتی که قصد ثبت تصاویری با کیفیت با دوربین ذن‌فون مکس پلاس دارید، نور محیط مهم‌ترین مولفه‌ی تاثیرگذار در نتایج نهایی خواهد بود. سرعت سیستم فوکوس خودکار نیز در حالی که در محیط‌های پر نور خوب و مناسب است، در شرایط تاریک با افت قابل توجهی مواجه می‌شود. 

ضعف‌های مطرح شده در حالت دوربین واید نیز بیشتر خود را بروز می‌دهد که البته این موضوع امری طبیعی است و کیفیت کمتر تصویر این دوربین دوم را پیش‌تر در پرچمداران چند میلیون تومانی نیز شاهد بودیم.

کیفیت تصاویر

بازده و عملکرد

ایسوس ترجیح داده است تا به‌جای استفاده از تراشه‌های کوالکام، ذن‌فون مکس پلاس را به تراشه‌ای از شرکت مدیاتک مجهز کند. توان پردازشی میان‌رده‌ی جدید تایوانی‌ها توسط پردازنده‌ای هشت هسته‌ای و ۶۴ بیتی با کُد MT6750T تأمین می‌شود. متأسفانه این پردازنده برمبنای فناوری ساخت قدیمی ۲۸ نانومتری تولید شده است؛ بنابراین نمی‌توان آن را از حیث بهینگی مصرف انرژی با نمونه‌های ۱۴ یا ۱۶ نانومتری مرسوم مقایسه کرد.

پردازنده‌ی مرکزی تراشه‌ی MT6750T از هشت هسته‌ی پردازشی کم‌مصرف ARM-A53 بهره می‌برد که در قالب دو کلاستر ۴ هسته‌ای جای گرفته‌اند و فرکانس این کلاسترها برای به‌وجود آوردن تعادلی بین بازده و مصرف انرژی، روی ۱.۵ و ۱.۰ گیگاهرتز تنظیم شده است. مدیاتک واحد پردازش گرافیکی ۵۲۰ مگاهرتزی ARM Mali-T860 MP2 را برای انجام تسک‌های گرافیکی در تراشه‌ی MT6750T در نظر گرفته است که از ان‌کُد و پخش فیلم فول اچ‌دی با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه و خروجی تصویر با رزولوشن اچ‌دی پشتیبانی می‌کند.

مودم مجتمع‌شده در این SoC از نوع ۴G LTE Cat-6 است و می‌تواند به‌ترتیب سرعت Downlink‌ و Uplink بالغ بر ۳۰۰ و ۵۰ مگابیت‌برثانیه در اختیار کاربر قرار دهد. پردازشگر سیگنال تصویر (ISP) تراشه‌ی MT6750T از دوربین‌های ۱۶ مگاپیکسلی با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه یا ۲۰ مگاپیکسلی با نرخ ۲۴ فریم‌برثانیه به همراه ویژگی‌هایی نظیر PDAF و iHDR پشتیبانی می‌کند

تراشه‌ی MT6750T از حداکثر ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم LPDDR3 با فرکانس ۸۳۳ مگاهرتزی و حافظه‌های ذخیره‌سازی با رابط eMMC 5.1 پشتیبانی می‌کند؛ اما ایسوس تصمیم گرفته است تا ذن‌فون مکس پلاس را در دو نسخه با حافظه‌های رم ۳ و ۲ گیگابایتی و حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۳۲ و ۱۶ گیگابایتی با قابلیت ارتقاء از طریق درگاه میکر اس‌دی تا سقف ۲۵۶ گیگبایت روانه‌ی بازار کند؛ البته نسخه‌‌‌ی ۳ گیگابایتی این گوشی برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است. 

پردازنده‌ی ابتدایی مدیاتک، تنها پاسخ‌گوی کاربری ساده خواهد بود

همانطور که از نتایج بنچمارک‌ها نیز مشخص است، ذن‌فون مکس پلاس فاصله‌ی زیادی با عمکلرد پردازنده‌های توانمند دنیای موبایل را دارد. تنها صفتی که در خصوص توانایی پردازنده‌ی هشت هسته‌ای مدیاتک MT6750T می‌توان استفاده کرد، کافی است. این پردازنده در سطح برابری با اسنپدراگون ۴۳۰ قرار می‌گیرد که عموما در محصولات پایین‌رده تعبیه می‌شود. پس در صورتی که کاربری‌های سنگین چند‌وظیفگی دارید، علاقه‌مند به تجربه‌ی بازی‌های روز هستید، یا از گوشی خود به مدت چندین سال استفاده خواهید کرد، ذن‌فون مکس پلاس شاید بهترین گزینه‌ی موجود نباشد. البته به لطف استفاده از سه گیگابایت حافظه‌ی رم، از این لحاظ در حال حاضر کمبودی حس نخواهد شد و به راحتی کاربری‌های جندوظیفگی سبک نیز قابل اجرا است.

ایسوس ذن‌فون مکس در بخش حافظه‌ نیز به نمونه‌ی خوبی مجهز شده است. حافظه‌ی ذخیره‌سازی به کار رفته در محصول میان‌رده‌ی ایسوس نرخ مناسبی در بخش خواندن و نوشتن ارایه می‌دهد که از این لحاظ در کنار برخی رقبای گران‌تر خود نیز قرار می‌گیرد.

باتری

سری ذن‌فون مکس همواره به باتری‌‌های حجیمی مجهز بوده است و نسخه‌ی پلاس این گوشی نیز از این قاعده مستثنی نیست. ظرفیت باتری ۴۱۳۰ میلی‌آمپر ساعتی در کنار پردازنده‌ی کم‌مصرف و نمایشگر Full HD، پیش از هرگونه آزمایشی، به خودی‌خود نوید شارژدهی بسیار خوبی را می‌دهد. تعبیه‌ی این باتری حجیم یکی از دلایل ضخامت و وزن زیاد ذن‌فون‌ مکس پلاس است.

باتری حجیم با عملکرد معمولی

در حالی که انتظار عمر باتری فوق‌العاده‌ای از ذن‌فون‌ مکس پلاس می‌رود، اما این گوشی در بخش شارژدهی تنها عملکرد خوب را از خود به جای می‌گذارد تا در کنار محصولاتی با ظرفیت باتری پایین‌تری و پردازنده‌های به مراتب قوی‌تر قرار بگیرد. گوشی جدید ایسوس در آزمایش پخش مداوم فیلم با رزولوشن HD، در روشنایی صفحه‌نمایش ۲۰۰ نیت و حالت هواپیما، موفق به ثبت تنها ۱۲ ساعت شد. این گوشی هم‌چنین در آزمایش PC Mark Work نیز رکورد ۹ ساعت و ۴۵ دقیقه را از خود به جای گذاشت که فاصله‌ی زیادی با لقب پادشاه باتری داشته باشد.

شاید بتوان بزرگ‌ترین مقصر عمر باتری ذن‌فون‌ مکس پلاس را پردازنده‌ی آن دانست. پیش از این نیز بارها مدیاتک نشان داده است که در بخش مدیریت انرژی مصرفی فاصله‌ی زیادی با نمونه‌های تولیدی کوالکام دارد. در حالی که از هسته‌های کم‌مصرف Cortex A-53 در ۶۷۵۰T مدیاتک استفاده شده است، اما این پردازنده و واحد گرافیکی Mali-T860MP2 با وجود فرکانس کاری پایین‌، عطش زیادی برای مصرف باتری دارند که در نهایت منجر شده‌اند تا پتانسیل‌های بالای باتری حجیم ذن‌فون مکس پلاس، از بین برود. شاید در صورتی که ایسوس از پردازنده‌‌های ۱۴ نانومتری اسنپدراگون ۴۳۰ یا نمونه‌ی قدرتمند‌تر ۶۳۰ بهره می‌برد، در کنار توان پردازشی بهتر، عمر باتری بالاتری در اختیار کاربران قرار می‌داد و ذن‌فون‌مکس پلاس را نیز همانند نسل پیشین خود، ذن‌فون مکس، تبدیل به پادشاه باتری دنیای موبایل می‌کرد.

جمع‌بندی

ایسوس ذن‌فون‌ مکس پلاس محصولی است که روی کاغذ حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. بدنه‌ی فلزی، نمایشگر با حاشیه‌ی اندک و رزولوشن Full HD، دوربین دوگانه، باتری حجیم، رابط کاربری جدید و سخت‌افزار مناسب بخشی از قابلیت‌های میان‌رده‌ی جدید ایسوس است که در وهله‌ی اول و از راه دور خودنمایی می‌کند. اما در صورتی که به استفاده از این گوشی بپردازید، برخی ضعف‌های آن بلافاصله خود را نشان می‌دهد.

با این که دوربین و باتری ذن‌فون مکس پلاس نیز فاصله‌ی محسوسی با توانایی‌های روز کاغذ خود دارند، اما به اعتقاد کارشناسان دیجیتال مارک بزرگ‌ترین نقطه ضعف این گوشی، پردازنده‌ی ضعیف آن است. در حالی که با پیشرفت قابل توجه توان پردازشی به ندرت می‌توان محصول جدیدی را یافت که نتواند نیاز‌های کاربران را برطرف کند، اما ایسوس ذن‌فون‌ مکس پلاس با پردازنده‌ی رده‌پایین مدیاتک عملکرد دور از انتظاری دارد و تنها جوابگوی نیاز‌های روزمره کاربران خواهد بود. در صورتی که اقدام به استفاده‌ی سریع از چندین اپلیکیشن نه چندان سنگین بکنید، با لگ‌های گاه‌و‌بیگاه مواجه خواهید شد. همین پردازنده‌ی پرمصرف را نیز می‌توان مقصر اصلی عمر خوب باتری میان‌رده‌ی جدید ایسوس دانست. در صورتی که سایر گوشی‌های هوشمند بازار با حجم مشابه باتری، عملکرد فوق‌العاده‌ای در این بخش از خود به نمایش می‌گذارند.