بررسی نوا ۳e هواوی – دیجیتال مارک در دیجیتال مارک

شرکت‌های متولدشده در سرزمین اژدهای سرخ به کابوس بزرگان دنیای گوشی‌های هوشمند در سال‌های اخیر مبدل شده‌اند؛ این شرکت‌ها به خوبی شرایط حاضر در آن را شناختند و تصمیمات منعطف‌تری برای بقاء در بازار اتخاذ کردند. هواوی با پیروی از فرمولی نجات‌بخش با محوریت ارائه‌ی گوشی‌های ارزان و باکیفیت، سال‌های نخست ورود خود به دنیای گوشی‌های هوشمند را با موفقیت پشت سر گذاشت؛ به‌طوری که داشته‌های این شرکت در بازار بی‌رحم کنونی، همگی نتیجه‌ی تصمیمات سالهای گذشته‌ی این غول چینی بوده است.

نوا ۳ ای آخرین تلاش چینی‌ها برای تسلط به بازار میان‌رده‌ها به شمار می‌رود که در بازارهای جهانی با نام پی ۲۰ لایت نیز شناخته می‌شود. هواوی دلیل عرضه‌ی مدل‌های پرتعداد خود در بازار میان‌رده‌ها را افزایش تقاضا در این بخش از بازار و پاسخگویی به تمام سلایق می‌داند. پی ۲۰ لایت پیش از رونمایی رسمی پرچمداران سری پی توسط شعبه‌ی لهستان هواوی به جهانیان معرفی شد و تنها چند روز بعد نیز چینی‌ها آن را با تغییر اندکی با نام تجاری نوا ۳ ای در چین رونمایی کردند؛ شایان ذکر است که این گوشی به زودی و با نام Nova 3e وارد بازار کشورمان خواهد شد.

نوا ۳ ای با الهام از برادران پرچمدارش، نمایشگری کشیده با یک بریدگی کوچک دارد و طبق انتظار به دوربین دوگانه مجهز شده است. تراشه‌ی نام آشنای کرین ۶۵۹ و حافظه‌ی چهارگیگابایتی دقیقا طبق انتظارات قلب تپنده‌ی میان‌رده‌ی جدید چینی‌ها را تشکیل می‌دهند. آیا نوا ۳ ای بهترین میان‌رده‌ی هواوی در بین مدل‌های عرضه شده تا به امروز است؟ آیا نوا ۳ ای همانند براداران پرچمدار خود، دوربین قابل احترامی دارد؟ برای پاسخ به این سوالات و آشنایی با نقاط قوت و ضعف نوا ۳ ای همراه دیجیتال مارک باشید.

نوا ۳e توسط دفتر هواوی در ایران برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است.

مشخصات فنی

طراحی

سال ۲۰۱۷ را باید نقطه‌ی عطفی در طراحی گوشی‌ها دانست، از همه‌گیر شدن گوشی‌های بدون حاشیه گرفته تا استفاده از بریدگی در بالای نمایشگر همه و همه در سال گذشته رخ داد؛ سرعت عمل شرکت‌ها در ساخت و توسعه‌ی گوشی‌های متناسب با ترند بازار نیز به اوج هیجان خود در این سال رسید. هواوی کم کردن حاشیه‌های دور نمایشگر را از نیمه‌ی دوم سال گذشته آغاز کرد و پرچمداران سری میت خود را نیز با نسبت نمایشگر به بدنه‌ی بالای ۸۰ درصد عرضه کرد؛ خوشبختانه ۸۰.۵ درصد سطح جلوی نوا ۳ ای را نیز نمایشگر پوشانده است. حال این شرکت چینی در گوشی‌های سری پی خود به دیگر ترند این روزها یعنی بریدگی بالای نمایشگر (!) روی آورده است؛ هر سه گوشی سری پی ۲۰ طراحی کم حاشیه‌ای داشته و یک بریدگی نسبتا کوچک در بالای نمایشگر خود دارند؛ این بریدگی میزبان اسپیکر مکالمه، سنسورهای مجاورتی و سنجش روشنایی و دوربین سلفی گوشی بوده و از نظر ابعاد تقریبا نصف بریدگی نمایشگر آیفون ۱۰ است؛ به ادعای هواوی چینش جدید دوربین سلفی در این گوشی ۴۴ درصد کمتر فضا اشغال کرده است. چه از طرفداران استفاده از بریدگی در بالای نمایشگر باشید و آن را جذاب بدانید و چه آن را تقلیدی کورکورانه درنظر بگیرید از این پس بیشتر از آن خواهید شنید.

میان‌رده‌ای سبک وزن با طراحی جدید

هواوی در نوا ۳ ای از شیشه در پشت گوشی استفاده کرده است ولی این‌بار در نسخه‌ی آبی رنگ همانند گوشی‌هایی مثل آنر ۹ شاهد افکت‌های زیبایی روی این قاب شیشه‌ای هستیم؛ البته به نظر می‌رسد این زیبایی به اندازه‌ی گوشی گران‌قیمت‌تر آنر ۹ نیست با این حال نمی‌توان زیبایی خاصی که به گوشی بخشیده است را نادیده گرفت. استفاده از نانوبافت‌ها برای ایجاد این افکت‌ها تنها به نسخه‌ی آبی خلاصه شده و نسخه‌های صورتی و مشکی فاقد این ویژگی هستند. فریم دستگاه همانطور که انتظار هم می‌رفت از فلز ساخته شده و به خوبی و با کمک دو نوار پلاستیکی به شیشه‌های پشت و جلوی گوشی پیوند خورده است. فریم دستگاه خوشبختانه لغزنده نیست و همین مساله حس اطمینان خوبی در هنگام در دست گرفتن گوشی به کاربر القا می‌کند.

ابعاد و وزن دستگاه برای یک گوشی ۵.۸ اینچی بسیار ایده‌آل است به طوری که وزن ۱۴۵ گرمی آن در اولین استفاده شما را شگفت‌زده می‌کند. با وجود اینکه پشت دستگاه به صورت تخت طراحی شده، ضخامت ۷.۴ میلی‌متری و چهار گوشه‌‌ی انحنادار دستگاه باعث شده تا دستگاه به بهترین شکل در دست جای بگیرد. همانند بسیاری از گوشی‌های هواوی اطلاعاتی از نوع شیشه‌‌ی ۲.۵D استفاده شده جلو و پشت گوشی در دست نیست. شایان ذکر است که لک‌پذیری زیاد گوشی در نسخه‌ی مورد آبی رنگ مورد بررسی گاهی اوقات آزاردهنده می‌شد. متاسفانه نوا ۳ ای در برابر نفوذ آب و گرد و غبار مقاوم نیست و هیچ یک استانداردهای لازم را کسب نکرده است.

در بخش جلوی آنر ۳ ای برخلاف پی ۲۰ و پی ۲۰ پرو خبری از حسگر اثرانگشت نیست و تنها نام هواوی در جلوی گوشی به چشم می‌خورد. کلید پاور و تغییر حجم صدا در لبه‌ی سمت راست جایگذاری شده‌اند؛ دسترسی به کلید پاور به سادگی صورت می‌گیرد با این حال تغییر حجم صدا برای دست‌های کوچک نیاز به تغییر موقعیت دست دارد. خروجی اسپیکر گوشی، درگاه USB نوع C و جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون در لبه‌ی پایینی گوشی قرار گرفته‌اند و شیار سیم‌کارت و کارت حافظه نیز همانند اکثر گوشی‌های بازار در لبه‌ی سمت چپ قرار گرفته است. انتخاب چینش عمودی دوربین و نوشتار در نوا ۳ ای با هدف شبیه‌تر کردن این گوشی به برادران پرچمدارش صورت گرفته است با این حال تفاوت‌های بنیادین زیادی در طراحی بخش پشتی این گوشی‌ها به چشم می‌خورد. برآمدگی دوربین دوگانه‌ی نوا ۳ ای را باید اصلی‌ترین نکته‌ی منفی پشت آن دانست.

حسگر اثر انگشت در پشت دستگاه و در محل مناسبی قرار گرفته است با این حال حسگرهای نزدیک‌تر به سطح را به دلیل سازگاری بیشتر آن با دست‌های مختلف بیشتر می‌پسندیم. شناساندن انگشت‌ها در کمترین زمان ممکن صورت می‌گیرد و همانند گوشی‌های دیگر هواوی سرعت و دقت باز کردن قفل گوشی با این سنسور عالی است. از سنسورهای اثر انگشت پشت در گوشی‌های هواوی علاوه بر باز کردن گوشی می‌توان برای نمایش اعلان‌ها، جابه‌جایی در تصاویر، گرفتن عکس و ضبط ویدئو یا حتی پاسخ به تماس استفاده کرد. در پایان این بخش باید گفت که نوا ۳ ای در القای حس یک گوشی با کیفیت تا حدودی موفق بوده است اما جذب اثر انگشت در پشت گوشی کمی از زیبایی آن می‌کاهد.

نمایشگر

نمایشگر متفاوت نوا ۳ ای با دیگر میان‌رده‌های هواوی اولین چیزی خواهد بود که در نگاه اول نظرتان را به خود جلب می‌کند. هواوی از یک نمایشگر کشیده با نسبت ۱۹ به ۹ در گوشی استفاده کرده است که یک بریدگی نه چندان بزرگ در لبی‌ی بالایی آن خودنمایی می‌کند. این نمایشگر که هواوی آن را یکی از نمونه‌های «Full View Display 2.0» می‌داند تقریبا ۸۰ درصد از سطح جلوی گوشی را پوشانده است. نمایشگر ۵.۸۴ نوا ۳ ای برخلاف گوشی‌های پیشین هواوی گوشه‌های گردی دارد و به خوبی با انحنای بدنه‌ی گوشی هماهنگ شده است. استفاده از پنل IPS LCD با رزولوشن مناسب ۲۲۸۰ در ۱۰۸۰ تراکم ۴۳۲ پیکسل بر اینچ را برای نوا ۳ ای به ارمغان آورده است؛ این تراکم در استفاده عادی کوچک‌ترین مشکلی ایجاد نمی‌کند و تصاویر بسیار شارپ و با جزئیات نمایش داده می‌شوند.

نمایشگری بزرگ؛ اما نه چندان روشن

خوشبختانه هواوی به منظور کاهش مصرف نمایشگر، امکان تغییر رزولوشن نمایشگر را نیز در این گوشی تعبیه کرده است؛ علاوه بر امکان انتخاب بین دو رزولوشن FHD+ و HD+، کاربر قادر به فعال‌سازی گزینه‌ای برای تغییر رزولوشن خودکار است. طبق روال بررسی‌های پیشین، نوا ۳ را برای بررسی روشنایی نمایشگر آن در آزمایشگاه دیجیتال مارک بررسی کردیم؛ نمایشگر در همان نگاه اول خود را یک نمونه‌ی با روشنایی بالا به ما معرفی نکرد به طوری که روشنایی حداکثر ۳۲۵ نیتی آن ما را دل‌سرد کرد؛ رنگ مشکی نیز نه آن‌قدر عمیق بود که آن را بهترین نمونه‌ی بازار بدانیم و نه آنقدر بد که آن را نقطه‌ی ضعفی برای نوا ۳ ای درنظر بگیریم. طراوت رنگ‌های به نمایش در آمده در نوا ۳ ای یکی از بهترین‌ها در بین نمایشگرهای ال‌سی‌دی است و تصاویر در آن چشم‌نواز به نمایش در می‌آیند.

نسبت کنتراست Native نمایشگر ۱۰۷ بدست آمد که با وجود پایین‌تر بودن از حد انتظارات ما، همچنان رضایت‌بخش است. روشنایی حداقل نمایشگر خوشبختانه مناسب است و با ۱.۴۲ نیت یکی از بهترین‌های بازار است ویژگی‌ سودمند و کامل «Eye Comfort» نیز عمکلرد مناسب گوشی در محیط‌های کم‌نور را تکمیل می‌کند؛ میزان فیلتر و زمان فعال شدن آن قابل تنظیم است. برای تست حداکثر روشنایی، از الگوی شطرنجی ANSI استفاده شده است تا نتیجه‌ی به‌دست‌آمده به شرایط واقعی نزدیک‌تر باشد. برای مقایسه‌ی عملکرد نوا ۳ ای با دیگر میان‌رده‌های بازار از جدول زیر استفاده کنید:

در بخشی دیگری از بررسی‌ نمایشگر دقت و گستردگی طیف رنگ قابل نمایش گوشی مورد بررسی قرار گرفت. خطای میانگین نمایشگر در نمایش رنگ‌های طیف sRGB ۴.۸ محاسبه شد که برای یک میان‌رده رضایت‌بخش است؛ رنگ سفید در حالت پیش‌فرض سردتر از مرجع نمایش داده می‌شود؛ البته هواوی با قرار دادن اسلایدر دمای رنگ در تنظیمات گوشی کالیبره کرده تقریبی را امکان‌پذیر کرده است. لازم به ذکر است که میزان خطای کمتر از ۳، توسط چشم کاربران قابل تشخیص نیست و به‌صورت تئوری نمایشگری ایده‌آل محسوب می‌شود. در بحث طیف رنگ‌های قابل نمایش نوا ۳ ای با پوشش ۹۹.۸ درصد طیف رنگی sRGB عملکرد رضایت‌بخشی دارد. زاویه‌ی دید همانند دیگر پنل‌های ال‌سی‌دی استفاده شده در گوشی‌های هواوی مناسب است. نمونه‌ی مورد بررسی ما در فضاهای پر نور و زیر نور مستقیم خورشید با چالش روبرو شد و مشاهده‌ی محتوا در آن به سختی صورت می‌گرفت.

متاسفانه در نوا ۳ ای امکان اضافه کردن نوار سیاه‌رنگ در کنار بریدگی نمایشگر وجود ندارد؛ با توجه به وجود این قابلیت در برادران پرچمدار این گوشی، احتمالا چنین قابلیتی در آینده به گوشی اضافه خواهد شد. به دلیل اولد نبودن نمایشگر و عمیق نبودن مشکی احتمالا چنین راهکاری بی‌نقص نخواهد بود. به عنوان نکته‌ی پایانی در بحث نمایشگر باید اشاره کرد که در هنگام اجرای بازی‌های و برنامه‌ها گوشی برای از دست نرفتن محتوا از کناره‌های بخش بریدگی استفاده نمی‌کند و نوار سیاه‌رنگی در بالای نمایشگر نمایش داده می‌شود.

اسپیکر و قابلیت‌های صوتی

میان‌‌رده‌ی جدید هواوی، تنها از یک اسپیکر بهره می‌برد که در لبه‌ی پایینی گوشی و سمت راست پورت USB-C قرار دارد. ما بیشترین شدت صدای خروجی از اسپیکر Huawei Nova 3e را حدود ۷۷ دسی‌بل اندازه‌گیری کردیم که برای یک اسپیکر تک‌کاناله، مقدار مناسبی محسوب می‌شود. کیفیت و شفافیت صدا حین پخش موسیقی‌های آرام و پخش فیلم مطلوب ارزیابی می‌شود؛ اما در پخش موسیقی‌های سنگین مانند سبک‌ راک، می‌توان متوجه دیستورشن شد. نوا ۳e از فناوری بلوتوث aptX نیز پشتیبانی می‌کند؛ aptX خانواده‌‌ای از الگوریتم‌های فشرده‌سازی کُدک‌های صوتی است که در بین تمامی کُدک‌های صوتی بلوتوث، کم‌ترین تأخیر را دارد. بدین ترتیب، کاربر حین تماشای ویدیو یا اجرای بازی‌های مختلف، صدا و تصویر هماهنگ‌تری تجربه خواهد کرد.

حجم صدای مناسب اسپیکر و هدفون‌هایی ضعیف

خوشبختانه نوا ۳ ای از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون بهره می‌برد و می‌توان هر هدفون دلخواهی را به آن متصل کرد. هدفون موجود در جعبه‌ی نوا ۳e از نوع ایرباد است، این هدفون بلندی صدای پایینی دارد؛ اما کیفیت و شفافیت صدای مناسبی را ارائه می‌کند. هواوی فناوری صوتی Histen را نیز به تنظیمات صدای نوا ۳ اضافه کرده است که به موجب آن می‌توان از افکت صدای سه‌بعدی (نزدیک، جلو، فراگیر)، اکولایزر ۱۰ باند و مگاباس بهره برد. هواوی برای پخش فیلم نیز کلیدی برای بهبود صدا در نظر گرفته است؛ اما ما با فعال‌سازی آن، متوجه تغییر خاصی نشدیم.

نرم‌افزار و رابط کاربری

خوشبختانه هواوی نوا ۳ ای را با نسخه‌ی ۸.۰ رابط کاربری خود و اندروید اوریو روانه بازار کرده است. شایان ذکر است که پرچمداران سری پی هواوی با نسخه‌ی ۸.۱ رابط کاربری EMUI عرضه می‌شوند. همانطور که احتمالا می‌دانید،‌ هواوی با هدف هماهنگ کردن نام‌گذاری نسخه‌ی اندروید و رابط کاربری اختصاصی خود از اعداد ۶ و ۷ چشم‌پوشی کرده است. نسخه‌ی هشتم رابط کاربری EMUI از نظر ظاهر تغییر بنیادینی نسبت به نسخه‌ی ۵.۱ ندارد و تمرکز هواوی در آن بیشتر روی بهبود عملکرد و تکامل قابلیت‌ها بوده است. EMUI هنوز هم برای مخالفان آن ظاهری جذاب ندارد؛ پس اگر از کاربران نسخه‌ی پیشین بوده‌اید، با نسخه‌ی هشتم نیز مجذوب این رابط کاربری نخواهید شد. هواوی خود را به ارائه‌ی ماهانه‌ی آپدیت‌های امنیتی اندروید متعهد کرده است؛ با این حال بعید به نظر می‌رسد که این مسئله برای میان‌رده‌ها نیز تحقق یابد.

EMUI 8.0 و طعم آشنای اوریو

هواوی تمام تلاش خود را در نسخه‌ی هشتم EMUI به کار بسته است تا با ایجاد یکپارچگی بیشتر بین نرم‌افزار و سخت‌افزار تجربه‌ای روان و بهینه به کاربرانش ارائه دهد. استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین و تحلیل چگونگی استفاده‌ی کاربر از گوشی به هواوی کمک کرده است تا مدیریتی بهتری روی منابع سیستم از جمله پردازنده داشته باشد. ظاهر کلی رابط کاربری دست‌خوش تغییر بزرگی نشده است و قابلیت‌هایی مانند اضافه کردن لیست اپلیکیشن‌ها، تغییر پوسته، جستجوی سریع و میان‌برهای کاربردی در لاک‌اسکرین هنوز هم در نسخه‌ی هشتم وجود دارند. قابلیت جالب دیگری که هواوی از نسخه‌ی پنجم رابط کاربری خود وارد EMUI کرده است، App Twin نام دارد. کاربر به کمک این ویژگی می‌تواند در اپ‌هایی مانند فیس‌بوک و واتس‌اپ، هم‌زمان از دو حساب کاربری استفاده کند؛ این قابلیت در حال حاضر روی لانچرهای دیگر کار نمی‌کند.

هواوی در نسخه‌ی هشتم رابط کاربری خود داک‌ شناوری را برای ساده‌تر کردن حرکت در منوها درنظر گرفته است.محل این داک به راحتی و با نگه‌ داشتن انگشت روی آن قابل تغییر است. این داک را می‌توان در چهار جهت اصلی سوایپ کرد و به هر یک از جهت‌ها عملکردی مانند نمایش اپلیکیشن‌های اخیر، بازگشت و کلید هوم را نسبت داد. این داک استفاده از گوشی با یک دست را نیز ساده‌تر می‌کند. کاربر همچنین با کشیدن انگشت خود روی نوار کلیدهای ناوبری به نسخه‌ی کوچک شده‌ی رابط کاربری برای استفاده از یک دست دسترسی خواهد داشت؛ بسته به جهت سوایپ کاربر ، این صفحه‌ی کوچک در گوشه‌ی سمت راست یا چپ قرار می‌گیرد. در این نسخه از EMUI کاربر با سوایپ سه انگشتی به سمت پایین قادر به ثبت اسکرین‌شات خواهد بود.

علاقه‌مندان بازی‌ها با کمک قابلیت Game Suite کنترل بهتری روی مصرف انرژی و عملکرد گوشی در اجرای بازی‌ها خواهند داشت. علاوه بر گزینه‌‌ای برای غیر فعال کردن نمایش اعلان‌ها، سه حالت «Game mode»، «Smart mode» و «Power-Saving mode» نیز برای تنظیم عملکرد وجود دارد که به ترتیب بهترین عملکرد، توازن بین عملکرد و مصرف و مصرف بهینه‌ی منابع را به در اختیار کاربر قرار می‌دهند.

ظهور Face unlock با سرعت و دقت بالا

قابلیت «Face unlock» ویژگی جالب دیگری است که هواوی به گوشی‌های جدید خود از جمله نوا ۳ ای افزوده و از آن به عنوان یک راه جایگزین برای باز کردن قفل گوشی استفاده کرده است. با توجه به نرم‌افزاری بودن این قابلیت نمی‌توان انتظار امنیتی مشابه با حسگر اثر انگشت را داشت؛ Face Unlock از تصویر دریافتی از دوربین سلفی گوشی و یک الگوریتم خاص برای شناسایی فرد استفاده می‌کند. هواوی در هنگام شناساندن چهره به گوشی اخطارهای امنیتی و شرایط لازم برای عمکلرد مناسب این قابلیت را تشریح کرده است؛ برای مثال بر خلاف فیس‌‌آیدی در محیط‌های تاریک کاربر قادر به استفاده از این قابلیت نیست. طبق اعلام هواوی الگوریتم درنظر گرفته شده برای این قابلیت قادر به مقایسه‌ی تعداد زیادی از جزئیات چهره (بیش از ۱۰۰۰) است؛ این اطلاعات در بخش TTE یا Trusted Execution Environment پردازنده ذخیره می‌شود.

کاربر قادر به انتخاب بازگشایی قفل به صورت دو یا تک مرحله‌ای است؛ در صورت انتخاب حالت دو مرحله‌ای، کاربر با نگاه کردن به گوشی قادر به مشاهده‌ی اعلان‌ها و سپس سوایپ و باز کردن قفل گوشی خواهد بود. خوشبختانه بازگشایی قفل با Face unlock تنها در صورت باز بودن چشم‌ها مقدور است. در عمل شاهد عملکرد سریع این قابلیت بودیم به طوری که در کسری از ثانیه گوشی برای استفاده در دست بود. برخلاف قابلیت پیشرفته‌تر فیس‌آیدی در آیفون ۱۰ قابلیت در تاریکی قابل استفاده نخواهد بود با این حال در محیط‌های کم‌نور نیز با وجود بالارفتن احتمال خطا قابل استفاده است.

دوربین

میان‌رده‌ی زیبای هواوی دوربین دوگانه‌ با سنسورهای ۱۶ و ۲ مگاپیکسلی بهره می‌برد که در گوشه‌ی بالا و سمت چپ پنل پشتی گوشی با چینشی عمودی و برآمده قرار دارند. سنسور اصلی ۱۶ مگاپیکسلی با ابعاد پیکسل ۱.۱۲ میکرومتری، در پس لنزی با دیافراگم f/2.2 قرار دارد؛ اما وظیفه‌ی سنسور دوم، تشخیص بهتر عمق برای تصاویر پرتره‌ی بهتر با افکت بوکه است. هواوی برای ثبت تصاویر سلفی بهتر، در بریدگی لبه‌ی بالایی نمایشگر نوا ۳ ای، دوربینی با سنسور ۱۶ مگاپیکسلی و ابعاد پیکسلی ۱.۰ میکرومتر جای داده است و این سنسور پشت لنزی با دیافراگم f/2.0، میدان دید گسترده‌ی ۷۸ درجه‌ای و فاصله‌ی کانونی معادل ۲۷ میلی‌متری قرار دارد که به ثبت عمق میدان و تصاویر پرتره‌ی بهبودیافته کمک می‌کند.

نرم‌افزار دوربین Huawei Nova 3e تفاوت چندانی با میان‌رده‌های دیگر هواوی ندارد و باز هم شاهد سه صفحه‌ی اسلایدی در رابط دوربین هستیم، یکی از صفحات، منوی تنظیمات دوربین را در بر دارد، صفحه‌ی دوم و پیش‌فرض دوربین، محیط عکاسی را شامل می‌شود و در نهایت صفحه‌ی سوم امکان انتخاب حالت‌های عکاسی را فراهم می‌آورد. در این صفحه کاربر می‌تواند از بین حالت‌هایی مانند عکاسی خودکار، عکاسی پرو با امکان تغییر حالت سنجش نور، ایزو تا سقف ۳۲۰۰، سرعت شاتر، اکسپوژر، نوع فوکوس خودکار (فوکوس ممتد، فوکوس دستی و فوکوس تک‌شات) و وایت‌بالانس، فیلم‌برداری فول اچ‌دی با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه، فیلم‌برداری پرو با امکان تغییر حالت سنجش نور، اکسپوژر، نوع فوکوس خودکار و وایت‌بالانس، عکاسی در شب، پانارومای سه‌بعدی، استیکرهای واقعیت افزوده، تایم‌لپس و اسلوموشن VGA با نرخ ۱۲۰ فریم‌برثانیه، گزینه‌ی مورد انتظار خود را انتخاب کند. نکته‌ی قابل توجه دیگر، قابلیت ثبت عکس با فرمت RAW در حالت عکاسی پرو است.

توانمند در ثبت جزئیات و کنترل نویز تصاویر

به‌لطف وجود سنسور دوم ۲ مگاپیکسلی، نوا ۳ ای توانایی ثبت تصاویر پرتره با افکت بوکه را نیز دارد، ضمن اینکه به‌موجب قابلیت Wide Aperture می‌توان پس از ثبت عکس، محل فوکوس و شدت بلور‌شدن پس زمینه را نیز تغییر داد. هواوی به‌صورت نرم‌‌افزاری امکان تصاویر سلفی با افکت بوکه را نیز در Nova 3e فراهم کرده است. یکی دیگر از قابلیت‌های موجود در نرم‌افزار دوربین نوا ۳ ای که در حالت عکاسی با دوربین اصلی و سلفی در دسترس قرار دارد، قابلیت Moving Picture محسوب می‌شود که با فعال‌سازی آن، گوشی حین ثبت عکس، ویدیوی کوتاهی را نیز از سوژه ثبت می‌کند که برای سوژه‌های متحرک، گزینه‌ی جالب توجهی است.

هر دو دوربین اصلی و سلفی در شرایط نوری مناسب، عکس‌هایی با جزئیات بالا و رنگ‌های زنده ثبت می‌‌کنند؛ اما عملکرد دوربین را به‌لحاظ گستره‌ی دینامیکی را متوسط ارزیابی می‌کنیم؛ به‌طوری که در برخی از سناریو‌ها، جزئیات در سایه‌ها از دست می‌رود. همان‌طور که می‌توان انتظار داشت، در محیط‌های تاریک و شرایط نوری ضعیف، از میزان شارپ‌بودن تصاویر کاسته می‌شود و رنگ‌ها آن طراوت لازم را ندارند؛ اما خوشبختانه در چنین شرایطی، نویز در سطح مطلوبی کنترل می‌شود.

نمونه‌ی تصاویر ثبت‌شده با هواوی نوا ۳e

بازده و عملکرد

نوا ۳ ای محصولی از خانواده‌ی میان‌رده‌های هواوی محسوب می‌شود؛ بنابراین مایه‌ی تعجب نیست که چینی‌ها، سخت‌افزاری متوسط را در آن به‌ کار برده باشند. هواوی محصول جدید خود را با تراشه‌ی میان‌رده‌ و اختصاصی هواوی، موسوم به کرین ۶۵۹ روانه‌ی بازار کرده‌ است. این پردازنده‌ی ۶۴ بیتی که نزدیک به یک سال از زمان رونمایی آن می‌گذرد، با لیتوگرافی ۱۶ نانومتری ساخته می‌شود؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که از تراشه‌های میان‌رده‌ی رقیب با لیتوگرافی ۱۴ نانومتری، مصرف انرژی بالاتری داشته باشد.‌ کرین ۶۵۹ از هشت هسته‌ی پردازشی با ریزمعماری Cortex-A53 آرم و معماری مجموعه‌ی دستورالعمل ARMv8-ISA بهره می‌برد که در قالب دو کلاستر چهارهسته‌ای کم‌مصرف و قدرتمند به‌ترتیب با فرکانس‌های ۱.۷ و ۲.۳۶ گیگاهرتز کنار هم قرار گرفته‌اند و در مجموع، عملکرد آن‌ها ۴ درصد سریع‌تر از نمونه‌ی به‌کاررفته در تراشه‌ی کرین ۶۵۸ است.

تراشه‌ای آشنا و عملکردی قابل پیش‌بینی

هواوی واحد پردازش گرافیکی Mali-T830 MP2 آرم با فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز و توان محاسباتی عملیات ممیز شناور ۴۰.۸ گیگافلاپس‌‌برثانیه را برای انجام تسک‌های گرافیکی در تراشه‌ی کرین ۶۵۹ به‌ کار گرفته است که از OpenGL ES 3.2 ،OpenCL 1.2 و DirectX 11 پشتیبانی می‌کند و می‌توان انتظار داشت که بازی‌های سبک و نه‌چندان گرافیکی را به‌خوبی اجرا کند. کنترلر حافظه در SoC میان‌رده‌ی چینی‌ها از حافظه‌های رم LPDDR3 دوکاناله با فرکانس ۹۳۳ مگاهرتز پشتیبانی می‌کند. کرین ۶۵۹ از مودم ال‌تی‌ای Cat.6 بهره می‌برد؛ بنابراین می‌تواند به سرعت Downlink بیشینه‌ی ۳۰۰ مگابیت‌‌برثانیه دست یابد. خاطرنشان می‌کنیم که این تراشه با بلوتوث نسخه‌ی ۵.۰ سازگار نیست و از بلوتوث نسخه‌ی ۴.۲ پشتیبانی می‌کند. نوا ۳ ای از دو سیم‌کارت پشتیبانی می‌کند؛ اما درگاه سیم‌کارت دوم تنها برای برقراری تماس و اتصال ۲G کاربرد دارد و نمی‌توان از آن برای تبادل داده استفاده کرد.

چینی‌ها برای حصول اطمینان از عملکرد مطلوب Huawei Nova 3e به‌لحاظ چندوظیفگی، برای این محصول میان‌رده ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم در نظر گرفته‌اند که برابر با حافظه‌ی رم بسیاری از پرچم‌داران کنونی بازار است. نوا ۳ ای از حیث حافظه‌ی ذخیره‌سازی نیز به‌دلیل بهره‌گیری از ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی داخلی و پشتیبانی از کارت حافظه‌ی microSD تا سقف ۲۵۶ گیگابایت از طریق درگاه مشترک با سیم‌کارت، می‌تواند گزینه‌ای ایده‌آلی برای بسیاری از کاربران باشد؛ البته خاطرنشان می‌کنیم که حدود ۱۰ گیگابایت از حافظه‌ی داخلی توسط فرم‌ور و سایر فایل‌های سیستمی اشغال شده‌ است. در حالت کلی با توجه به قطعاتی که در این گوشی میان‌رده‌ به‌ کار رفته‌اند، روی کاغذ می‌توان عملکرد متوسطی از آن انتظار داشت.

ما در دیجیتال مارک برای بررسی عملکرد حافظه‌ی ذخیره‌سازی گوشی‌های اندرویدی از ابزار AndroBench استفاده می‌کنیم. شما می‌توانید در جدول زیر، عملکرد Nova 3e را از این حیث در برابر سایر محصولات میان‌رده مشاهده کنید:

دیجیتال مارک برای ارزیابی عملکرد سخت‌افزار گوشی‌، در کنار اجرای بازی‌های گرافیکی و تحت‌ فشار قراردادن آن، بنچمارک‌های مختلفی روی محصول اجرا می‌کند. بنچمارک انتوتو تمام جنبه‌های گوشی، مانند GPU ،CPU، حافظه‌ی رم و تجربه‌ی کاربری را مورد بررسی قرار می‌دهد؛ علاوه بر نسخه‌ی جدید انتوتو، نتایج نسخه‌ی ۶ این بنچمارک نیز برای مقایسه‌ی بهتر با میان‌رده‌های قدیمی‌تر آورده شده است. بنچمارک Ice Storm Unlimited یک تست آف‌اسکرین برای مقایسه‌ی CPU و GPU در دستگاه‌های مختلف محسوب می‌شود؛ بنابراین مواردی مانند رزولوشن نمایشگر و DPI آن، تأثیری بر نتایج ندارد. بنچمارک PCMark، عملکرد دستگاه را به‌جای الگوریتم‌های انتزاعی و غیر قابل لمس، بر اساس تسک‌های روزمره می‌آزماید. بنچمارک گیک‌بنچ با محوریت بررسی عملکرد CPU در تسک‌های روزمره، در دو حالت تک و چند هسته‌ای عمل می‌کند. جدول زیر نتایج دقیق بنچمارک‌ها برای گوشی‌های میان‌رده و پایین‌رده را نشان می‌دهد:

ما برای تحت‌فشار قرار دادن نوا ۳ ای، بازی‌های سنگینی مانند Final Fantasy XV Pocket Edition و PUBG را روی آن اجرا کردیم، تنظیمات گرافیکی هردوی این بازی‌ها به‌صورت پیش‌فرض روی حالت Low قرار گرفت و کیفیت اجرای آن‌ها نیز چندان رضایت‌بخش نبود؛ اما بازی‌های نسبتا سبکی مانند SkyForce Reloaded بدون مشکل و به‌خوبی روی این گوشی میان‌رده اجرا می‌شوند. صرف‌نظر از اعداد و ارقام حاصل از بنچمارک‌‌ها، Huawei Nova 3e در کاربری‌های روزمره عملکرد بسیار خوبی دارد و به‌خوبی می‌تواند پاسخگوی نیازهای عادی بسیاری از کاربران باشد. 

باتری

با وجود ضخامت ۷.۴ میلی‌متری و ابعاد نسبت کوچک نوا ۳ ای، انرژی مورد نیاز این گوشی توسط یک باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی لیتیوم یونی تأمین می‌شود که با محصول پرچم‌داری مانند گلکسی اس ۹ یکسان است. بی‌شک عوامل متعددی مانند پردازنده، نوع پنل و رزولوشن نمایشگر و نوع کاربری گوشی هوشمند می‌تواند بر شارژدهی باتری آن تأثیرگذار باشد؛ با این همه، تجربه‌ی قبلی ما از بررسی میان‌رده‌های هم‌سطح هواوی نشان از آن دارد که باتری با چنین ظرفیتی، می‌تواند شارژدهی متوسطی را برای کاربری‌های روزمره به ارمغان آورد.

شارژدهی معمولی و فاصله گرفتن از بهترین‌‌ها

برای ارزیابی عملکرد باتری Huawei Nova 3e، ابتدا با فعال‌سازی حالت پرواز تمام اتصالات آن‌ را قطع کردیم، روشنایی نمایشگر را روی مقدار ۲۰۰ نیت قرار دادیم و سپس ویدیویی با رزولوشن اچ‌دی را به‌صورت مداوم تا لحظه‌ی خاموش‌ شدن گوشی در آن پخش کردیم. در این تست، نوا ۳e به‌ مدت ۹ ساعت و ۲۰ دقیقه دوام آورد که عدد مطلوبی محسوب می‌شود. تست‌های بعدی، به اجرای سه آزمون Battery Test – Manhattan 3.1 ،Work 2.0 Battery Life‌ به‌ ترتیب از اپلکیشین‌های بنچمارک GFXBench و PCMark در کنار تست باتری GeekBench بازمی‌گردد؛ آزمون نخست یکی از گزینه‌های توانمند در شبیه‌سازی استفاده‌ی روزمره‌ی کاربران از گوشی‌ها محسوب می‌شود، آزمون دوم ترکیبی از توانایی پردازشی را در کنار شارژدهی بررسی می‌کند و آزمون سوم عملکرد باتری را حین اجرای پردازش‌های سنگین مانند بازی‌ها می‌سنجد.

طول‌عمر باتری، حین اجرای آزمون Battery LifeTime، معادل ۲۸۳.۶ دقیقه ارزیابی می‌شود که عدد متوسطی به‌شمار می‌رود؛ آزمون LongTime Performance نیز کم‌ترین تعداد فریم پردازش‌شده در کل تعداد سیکل‌های اجرا را معادل ۳۳۰.۴ فریم نشان می‌دهد که نتیجه‌ی مناسبی است. نوا ۳ ای در اجرای آزمون باتری پی‌سی‌مارک با ثبت زمان ۵ ساعت و ۲۳ دقیقه، عملکردی مشابه هواوی پی‌‌اسمارت از خود به‌جای می‌گذارد. آزمون گیک‌بنچ در حالی اجرا شد که باتری به‌صورت کامل شارژ شده بود و روشنایی نمایشگر در پایین‌ترین سطح خود قرار داشت، در این وضعیت، نوا ۳ ای پس از گذشت ۶ ساعت و ۱۴ دقیقه به شارژ ۳ درصد رسید.

در حالت کلی می‌توان نتیجه گرفت میان‌رده‌ی جدید چینی‌ها در زمینه‌ی شارژدهی عملکرد متوسطی دارد و در استفاده‌های روزمره، می‌تواند یک روز شما را همراهی کند. خوشبختانه نوا ۳ ای از نسخه‌ی دوم فناوری شارژ سریع ۱۸ واتی (۹ ولت و ۲ آمپر) هواوی پشتیبانی می‌کند و به‌موجب شارژ موجود در جعبه، می‌توان شارژ باتری این محصول را ظرف مدل ۳۰ دقیقه از حالت صفر به ۴۳ درصد رساند. هواوی مدعی است که فناوری شارژ سریع این شرکت، در دماهای متفاوت، شدت جریان را روی مقادیر مختلفی تنظیم می‌کند تا بدین ترتیب از شارژ ایمن گوشی اطمینان حاصل شود.

جمع‌بندی

نوا ۳ ای به عنوان میان‌رده‌ی جدید هواوی، شالوده‌ای از روند گذشته و آینده‌ی هواوی را به نمایش می‌گذارد. تغییر زبان طراحی را باید اصلی‌ترین ویژگی نوا ۳ ای در مقایسه با میان‌رده‌های پیشین‌ هواوی دانست. استفاده از بریدگی در بالای نمایشگر نوا ۳ ای ظاهری شبیه به پرچمداران سری پی به این گوشی بخشیده است که بسته به سلیقه‌تان واکنش مختلفی نسبت به آن خواهید داشت. وزن و ابعاد دستگاه از نکات مثبت آن است و المان‌های طراحی همگی برای قرارگیری راحت‌تر گوشی در دست بهینه‌سازی شده‌اند.

نمایشگر نوا ۳ ای از نظر روشنایی پایین‌تر از رقبای اصلی قرار می‌گیرد؛ اما کنتراست آن در حد قابل‌قبولی باقی می‌ماند. صدا نکته‌ی مثبتی برای این میان‌رده محسوب نمی‌شود؛ به طوری که قادر به رقابت با نمونه‌های موفق هواوی همچون نوا ۲ پلاس نیست. دوربین نوا ۳ ای نقطه‌ی قوت آن محسوب می‌شود؛ چرا که عکس‌های ثبت شده با آن از نظر جزئیات و نویز در بین بهترین‌های بازار میان‌رده‌ها قرار می‌گیرند. هواوی از نسخه‌ی هشتم رابط کاربری EMUI و اندروید اوریو در نوا ۳ ای استفاده کرده که همچنان پُرامکانات است. تراشه‌ی کرین ۶۵۹ و ۴ گیگابایت حافظه‌ی رم عملکردی مشابه با دیگر میان‌رده‌های هواوی را ارائه می‌کند و باتری نیز با توجه به ظرفیت آن و معماری تراشه، عملکردی معمولی و غیر قابل رقابت با بهترین‌های بازار از خود به نمایش می‌گذارد.