بررسی وان پلاس ۷ پرو در دیجیتال مارک

علاقه‌مندان فناوری، وان‌پلاس را به‌عنوان غول‌کُش دنیای گوشی‌های هوشمند می‌شناسند؛ شرکتی نوپا که پرچم‌داران هزار دلاری را با محصولاتی مقرون‌به‌صرفه به چالش می‌کشاند. چینی‌‌ها طی سال‌های اخیر با افزایش تدریجی قیمت محصولاتشان، اندکی از استراتژی ابتدایی خود فاصله گرفته‌اند؛ اما سرانجام امسال تصمیم گرفتند تا به‌جای غول‌کش، یک پرچم‌دار تمام‌عیار را برای رقابت با دستگاه‌‌هایی همچون گلکسی اس ۱۰، پی ۳۰ پرو و آیفون ۱۰ اس روانه‌ی بازار کنند. وان‌پلاس ۷ پرو کامل‌ترین و البته گران‌قیمت‌ترین گوشی‌ هوشمند وان‌پلاس در تاریخ ۵ ساله‌ی این شرکت به‌شمار می‌آید و بیشتر از نسل‌‌های گذشته‌ی خود، حس کالایی لوکس را به کاربر منتقل می‌کند.

تماشا در آپارات | تماشا در یوتیوب (به‌زودی) | تماشا در IGTV (به‌زودی)

وان‌پلاس امسال تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا محصولی کم‌نقص و خاص را طراحی کند. از صفحه‌نمایش ۹۰ هرتزی و کاملا بدون حاشیه با دوربین سلفی پاپ‌آپ گرفته تا دوربین سه‌گانه‌ی ۴۸ مگاپیکسلی و استفاده از حافظه‌ی پرسرعت UFS 3.0، همه‌و‌همه وان‌پلاس ۷ پرو را در موقعیت منحصربه‌فردی نسبت به رقبای دیگر قرار می‌دهند. برچسب قیمتی ۶۷۰ دلاری این گوشی کماکان اختلاف معناداری با پرچم‌داران هزار دلاری بازار دارد؛ اما حدود ۱۲۰ دلار نسبت به نسل گذشته گران‌تر است، حال باید دید که آیا ویژگی‌های جذاب یادشده، افزایش قیمت وان‌پلاس ۷ پرو را توجیه‌ می‌کند یا خیر. در ادامه همراه دیجیتال مارک باشید.

گوشی هوشمند وان‌پلاس ۷ پرو توسط فروشگاه اینترنتی بارسل برای بررسی در اختیار دیجیتال مارک قرار گرفته است.

طراحی

جعبه را می‌گشاییم، در نگاه نخست، نمایشگر غول‌آسای وان‌پلاس ۷ پرو بیش از هرچیز دیگری خودنمایی می‌‌‌کند؛ نمایشگری ۶.۶۷ اینچی که بدون هیچ بریدگی یا حفره‌ای، سرتاسر نمای جلوی دستگاه را در اختیار دارد و درست مانند آنچه از کهشکانی‌های سامسونگ سراغ داریم، از دو طرف با خمیدگی نسبتا زیادی تا نزدیکی‌های فریم گوشی کشیده شده است و پوششی از جنس گوریلا گلس ۵ از آن محافظت می‌‌کند. چینی‌ها برای کنار گذاشتن بریدگی قطره‌ای نسل گذشته، به‌جای در پیش‌گرفتن راهکارهای دیوانه‌وار، ساده‌ترین مکانیزم موتوری ممکن را برگزیده‌اند. دوربین سلفی ۷ پرو، درست‌مانند می ۹‌تی، به‌صورت زبانه‌ای باریک در دل گوشی پنهان می‌شود و در صورت فراخوانی کاربر، به‌آرامی لبه‌ی بالایی دستگاه بالا می‌آید. بدین ترتیب پازلِ بدل‌شدن وان‌پلاس ۷ پرو به یکی از کم‌حاشیه‌ترین گوشی‌های پرچم‌دار دنیا با نسبت نمایشگر به بدنه‌ی ۸۸.۱ درصدی تکمیل می‌شود.

استفاده از قطعات متحرک، به‌‌ویژه از نوع موتوری، در دستگاه پُراستفاده‌ای همچون گوشی هوشمند، مشکلاتی همچون کاهش استحکام و خطر از کار افتادن مکانیزم را به‌دنبال دارد. در هر صورت مواجهه با مخاطرات یادشده، در حال حاضر بهایی است که برای تحقق رؤیای «گوشی کاملا بدون حاشیه» باید بپردازیم. شرکت سازنده ادعا می‌کند مکانیزم دوربین وان‌پلاس ۷ پرو تا ۱۵۰ بار استفاده در روز به‌مدت ۵.۵ سال (۳۰۰ هزار بار) بدون هیچ مشکلی، کارایی خود را حفظ خواهد کرد؛ البته صحت‌وسقم ادعای چینی‌ها را تنها گذر زمان می‌تواند آشکار کند. مهندسان چینی همچنین قابلیت دیگری را نیز تدارک دیده‌اند که به‌موجب آن، ۷ پرو می‌تواند با اتکا بر شتاب‌سنج خود، خطر سقوط را تشخیص دهد و در صورت نیاز، دوربین سلفی را به داخل بدنه بازگرداند.

وان‌پلاس ۷ پرو؛ بی‌کران، خوش‌ساخت و غول‌پیکر

وان‌پلاس ۷ پرو دومین محصول شرکت چینی با حسگر اثر انگشت زیر نمایشگر به‌حساب می‌آید. براساس ادعای وان‌پلاس، این حسگر نسبت به گذشته ۳۸ درصد بهتر عمل می‌کند و فرایند احراز هویت کاربر با آن تنها ۰.۲۱ ثانیه به‌طول می‌انجامد. شناساندن اثر انگشت کاربر در دو مرحله، ابتدا برای بخش میانی انگشت، سپس برای لبه‌ها صورت می‌گیرد؛ اما پس از افزودن اثر انگشت، حسگر تنها به کسری از ثانیه برای شناسایی انگشت کاربر نیاز خواهد داشت، البته همانند گذشته، خیس یا کثیف‌بودن انگشت، عملکرد حسگر را مختل خواهد کرد. چینی‌ها الگوریتم نرم‌افزاری شناسایی چهره را نیز ارائه می‌دهند که سرعت فوق‌العاده زیادی دارد و بلافاصله پس از بالا آمدن دوربین سلفی، کاربر را شناسایی می‌کند؛ اما بی‌شک امنیت آن هم‌سطح حسگر اثر انگشت یا استفاده از رمز عبور نیست.

نمای پشتی وان‌پلاس ۷ پرو را پنلی شیشه‌ای از جنس گوریلا گلس ۵ در برگرفته که از دو طرف با انحنای اندکی به‌سمت فریم فلزی و براق دستگاه پیشروی کرده است. انحنای لبه‌ها به قرارگیری بهتر دستگاه در دست کمک می‌کند؛ اما نابرابری شیب این انحناها با خمیدگی نمایشگر باعث می‌شود تا گوشی ساختار متقارن گلکسی اس ۱۰ را نداشته باشد؛ هرچند که فُرم کلی گوشی، حسی مشابه کهکشانی سامسونگ را انتقال می‌دهد. دوربین سه‌گانه‌ با برآمدگی اندک خود، نخستین المانی است که در میانه‌ی پنل پشتی ۷ پرو با چینشی عمودی به‌چشم می‌خورد. کمی پایین‌تر از دوربین، فلش LED، لوگوی وان‌پلاس و در نهایت نام OnePlus دیده می‌شوند که زیر پنل شیشه‌ای قرار گرفته‌اند. استفاده از مکانیزم دوربین متحرک و نمایشگر بزرگ‌تر باعث می‌شود تا پرچم‌دار ویژه‌ی چینی‌ها چه از لحاظ وزنی چه ابعادی، سنگین‌تر و بزرگ‌تر از گلکسی اس ۱۰ پلاس باشد. بنابراین حین در دست‌گرفتن گوشی، پیوسته نگران سقوط آن خواهید بود!

وان‌پلاس ۷ پرو در سه رنگ آبی، کرم و خاکستری به‌فروش می‌رسد که از بین آن‌ها، نسخه‌ی آبی، پوشش مات و صافی را روی سطح خود می‌بیند. این پوشش حس بسیار فوق‌العاده‌ای را به کاربر انتقال می‌دهد و از لک‌پذیری بدنه‌ی دستگاه می‌کاهد؛ اما به‌همان میزان، پرچم‌دار غول‌آسای چینی‌ها را مستعد سُر خوردن می‌سازد. در نسخه‌ی آبی OnePlus 7 Pro با تغییر زاویه‌ی تابش نور، رنگ دستگاه به‌شکل زیبایی از آبی روشن در نیمه‌ی پایین تا آبی تیره در نیمه‌ی بالایی پنل پشتی تغییر می‌کند. طراحان چینی حتی فریم فلزی گوشی را نیز برای القای بهتر حس یکپارچگی، به‌صورت طیفی تدریجی از آبی تیره در لبه‌ی بالا تا آبی روشن در لبه‌ی پایین رنگ‌آمیزی کرده‌اند.

کلید سخت‌افزاری پاور و سوئیچ اعلانیه در محل مناسبی از لبه‌ی سمت راست ۷ پرو قرار دارد و دسترسی به آن‌ها چه برای افراد راست‌دست چه چپ‌دست با سهولت صورت می‌گیرد؛ اما محل کلیدهای کنترل صدا در لبه‌ی سمت چپ، حداقل برای دست‌های متوسط نگارنده، اندکی بالاتر به‌نظر می‌رسد، به‌طوری که برای تغییر حجم صدا، باید دست خود را حول گوشی جابه‌جا کنید و همین موضوع می‌تواند بر احتمال سقوط گوشی ۶.۶۷ اینچی و ۲۰۶ گرمی چینی‌ها بیفزاید. پورت USB 3.1 Type-C وان‌پلاس ۷ پرو و یکی از کانال‌های اسپیکر استریوی آن در کنار درگاه سیم‌کارت‌ها لبه‌ی پایین گوشی را اشغال کرده‌اند و در لبه‌ی بالا تنها زبانه‌ی دوربین سلفی و روزنه‌ی یکی از میکروفون‌ها به‌چشم می‌خورد.

وان‌پلاس ۷ پرو نیز همانند محصولات دیگر شرکت سازنده، هیچ‌یک از گواهی‌های IP را از مؤسسه‌ی IEC دریافت نکرده است؛ بنابراین به‌صورت رسمی نمی‌توان مقاومت آن را در برابر آب یا گردوغبار تأیید کرد. در هر صورت، ۷ پرو محصولی با دقت ساخت فوق‌العاده زیاد به‌حساب می‌آید و نکات ریز یادشده در طراحی آن، نشان می‌دهد که محصول جدید وان‌پلاس دیگر نه یک غول‌کش، بلکه پرچم‌داری تمام عیار محسوب می‌شود؛ پرچم‌داری که می‌توان آن را شایسته‌ی برچسب قیمتی هزار دلاری دانست.

نمایشگر و اسپیکر

بازار به خوبی ثابت کرده است که پرچمداران و گوشی‌های گران‌قیمت فاقد نمایشگر OLED محکوم به فنا هستند؛ اما به نظر می‌رسد رقابت در این بخش از بازار با عرضه‌ی وان‌پلاس ۷ پرو و فرکانس به‌روزرسانی ۹۰ هرتزی نمایشگر آن وارد فاز جدیدی شده است. پیش از این نمایشگری با نرخ‌به‌روزرسانی بالاتر از ۶۰ را تنها در گوشی‌های گیمینگی همانند ROG Phone و Razer Phone دیده‌ بودیم؛ اما چینی‌ها با ۷ پرو با نمایشگر Fluid AMOLED نشان دادند که این راهکار نه‌تنها تجربه‌ی دیداری بهتری ارائه می‌کند؛ بلکه تعامل لذت‌بخش‌تری نیز با گوشی به ارمغان می‌آورد.

وان‌پلاس ۷ پرو به نمایشگر ۶.۶۷ اینچی ساخت سامسونگ با لبه‌های خمیده و نسبت تصویر ۱۹.۵:۹ مجهز شده؛ قطر منطقه‌ی مفید نمایشگر که با نگاه از بالای گوشی دیده می‌شود (بدون درنظرگرفتن بخش خمیده طرفین) ۶.۴۶ اینچ است. کاربران وفادار شرکت چینی بالاخره با ۷ پرو رزولوشن QHD را تجربه خواهند کرد؛ رزولوشن ۳۱۲۰ × ۱۴۴۰ پیکسلی این نمایشگر تراکم عالی ۵۱۶ پیکسل‌براینچ را به ارمغان ‌می‌آورده‌. حتی در کوچک‌ترین محتوا و نوشته‌ها نیز ۷ پرو شما را ناامید نخواهد کرد؛ چینی‌ها علاوه بر امکان انتخاب رزولوشن، قابلیتی برای تغییر خودکار آن با محتوا نیز در تنظیمات گنجانده‌اند.

نرخ‌ به‌روزرسانی تصویر به تعداد دفعاتی در یک ثانیه اطلاق می‌شود که نمایشگر قادر به نمایش تصویری جدید یا به اصلاح به‌روزرسانی آن است. بالاتر بودن این نرخ در وان‌پلاس ۷ پرو به شکل چشمگیری تجربه‌ی کاربری را بهبود می‌دهد و جابه‌جایی در بین بخش‌های مختلف رابط کاربری و ترنزیشن‌ها را بسیار نرم و روان می‌سازد؛ رابط کاربری OxygenOS به‌خوبی با نرخ ۹۰ هرتز سازگار شده است؛ به‌طوری که حین کار کردن با گوشی حس سرعت بالای دریافت فرامین نیز به کاربر القا می‌شود.

 دو انتخاب ۶۰ و ۹۰ هرتز برای حداکثر نرخ‌ به‌روزرسانی در اختیار کاربر است؛ اما دستگاه برای تجربه‌ی بهتر، نرخ‌ به‌روزرسانی را خودکار و هوشمندانه تغییر می‌دهد؛ برای مثال در فیلم‌‌های سینمایی ۲۴ فریم در صورت بالا ماندن نرخ به‌روزرسانی شاهد کمبود فریم‌ خواهیم بود و تصاویر غیرواقعی نمایش داده خواهند شد. به‌طور کلی بالاتر بودن فرکانس به‌روزرسانی روی شارژدهی دستگاه نیز تأثیر خواهد گذاشت که در بخش باتری در مورد آن بحث خواهد شد. مهاجرت به چنین نمایشگرهایی باعث ساخته شدن بازی‌ها و محتوای سازگار بیشتری با نرخ‌های به‌روزرسانی بالاتر خواهد شد.

غوطه‌وری در محتوای بصری و شناوری در رابط کاربری

نمایشگر وان‌پلاس ۷ پرو همچون گذشتگانش روشنایی بالایی ارائه می‌دهد؛ در آزمایش‌های ما با الگوی ۵۰ درصد و ۱۰۰ درصد سفید به ترتیب ارقام ۹۸۴ و ۸۰۶ نیت به‌دست آمدند که هر دو عدد در حالت تنظیم خودکار روشنایی ثبت شده‌اند؛ به دلیل تفاوت ۳۰۰ نیتی روشنایی بین حداکثر روشنایی تنظیمی کاربر و حالت خودکار توصیه می‌کنیم اگر زمان زیادی را در محیط‌هایی پرنور می‌گذرانید، حتما تنظیم خودکار روشنایی را فعال کنید؛ ۷ پرو یکی را یکی از بهترین‌ گوشی‌های بازار از نظر خوانایی زیر نور خورشید می‌دانیم. روشنایی صفر نیتی رنگ مشکی و کنتراست بی‌نهایت نمایشگر در کنار این سطح از روشنایی و پشتیبانی از فضای رنگی DCI P3، وان‌پلاس را لایق استاندارد HDR10 کرده؛ وان‌پلاس با از نصب پیش‌فرض Netflix در ۷ پرو این موضوع را برجسته‌تر کرده است.

پنج حالت پیش‌فرض کالیبره تصویر در تنظیمات نمایشگر به چشم می‌خورد:

• Vivid: حالت پیش‌فرض با رنگ‌های زنده و منطبق با فضای DCI P3 با پوشش ۹۸.۱ درصدی
• Natural: حالت بهینه شده برای فضای رنگی sRGB با پوشش ۹۸.۹ درصدی و رنگ‌های طبیعی و دقتی مثال‌زدنی
• AMOLED Wide Gamut: سازگار با فضاهای رنگی گسترده مانند DCI P3 با اسلایدری برای تغییر دمای رنگ‌ها
• sRGB: منطبق بر sRGB با اسلایدری برای تغییر دمای رنگ‌ها
• Display P3: منطبق بر فضای رنگی DCI P3 با پوشش ۱۰۰ درصدی

براساس آزمایش‌های دیجیتال مارک، وان‌پلاس تمرکز خود را روی بهینه کردن دو حالت اصلی Vivid و Natural معطوف کرده است؛ البته این موضوع به‌معنی دقت پایین رنگ‌‌ها در سه حالت دیگر نیست، بلکه اسلایدر تعبیه شده برای دمای رنگ‌ در آن‌ها باید برای رسیدن به ایده‌ال‌ترین حالت جابه‌جا شود. حالت Natural با ثبت خطای میانگین ۱.۲ و حداکثر ۲.۶ موفقیت چینی‌ها در کالیبره کردن نمایشگر را نشان می‌دهد؛ اما خطای میانگین ۳ در حالت پیش‌فرض Vivid بیش از هر چیزی نظر ما را جلب کرد؛ حداکثر خطای ثبت شده در حالت Vivid در فضای رنگی DCI P3 نیز ۶.۲ است. خوشبختانه رنگ سفید در حالت پیش‌فرض برخلاف بسیاری از پرچمداران بازار به سردی گرایش ندارد. سه حالت دیگر دقت رنگی پایین‌تر از دو حالت مذکور دارند. در مجموع نمایشگر وا‌ن‌پلاس ۷ پرو را یکی از دقیق‌ترین‌ها و بهترین‌ها از نظر تجربه‌‌ی استفاده می‌دانیم.

اسپیکرهای استریو برای نخستین بار با وان‌پلاس ۷ پرو به دنیای گوشی‌های هوشمند شرکت چینی راه یافتند. این اسپیکرها در لبه‌ی پایین و در شکافی باریکی بین نمایشگر و لبه‌ی بالای فریم فلزی جای دارند و از هر حیث چه بلندی، چه شفافیت، چه سطح نویز، بهبود شگرفی را نسبت به اسپیکر تک‌کاناله‌ی نسل قبلی تجربه می‌کنند. اسپیکر بالای نمایشگر در OnePlus 7 Pro وظیفه‌ی تولید صداهای فرکانس‌بالا را برعهده دارد؛ درحالی‌که اسپیکر بزرگ‌تر صداهایی با فرکانس میانی و پایین را تولید می‌کند. مانند نسل قبل، در محصول جدید نیز خبری از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون نیست، ضمنا چینی‌ها تبدیل USB-C به جک ۳.۵ میلی‌متری را نیز از جعبه‌ی پرچم‌دار خود حذف کرده‌اند. 

نرم‌افزار و رابط کاربری

وان‌پلاس ۷ پرو به‌صورت پیش‌فرض با اندروید ۹ و رابط کاربری OxygenOS 9.5 عرضه می‌شود. نسخه‌ی ۹.۵ رابط کاربری اختصاصی چینی‌ها تفاوت اندکی با نسخه‌ی ۹.۰ در گوشی هوشمند وان‌پلاس ۶T دارد؛ اما این موضوع به‌ هیچ‌وجه مأیوس‌کننده نیست، چرا که OxygenOS‌ عموما تجربه‌ی کم‌نظیری را ارائه می‌دهد و یکی از بهترین نسخه‌های سفارشی‌شد‌ه‌ی اندروید خالص به‌حساب می‌آید. ظاهری نزدیک به اندروید خالص، قابلیت‌های افزوده‌ی کاربردی و سودمند، نبود انیمیشن‌ها و قابلیت‌های سنگین و دست‌وپاگیر، عملکرد فوق‌العاده نرم و سریع در کنار پشتیبانی کم‌نظیر وان‌پلاس، همگی از جمله‌ی ویژگی‌های OxygenOS محسوب می‌شود.

OxygenOS؛ اندروید خالص با مخلفات

در حالت کلی از جمله‌ی مهم‌ترین قابلیت‌های OxygenOS می‌توان به مواردی همچون پوسته‌ی تیره، سادگی ژست‌های حرکتی جایگزین کلیدهای ناوبری، حالت مطالعه (سیاه‌وسفید شدن تصویر) و اولویت‌دهی به اپلیکیشن‌ها در استفاده از اتصال دیتا (به‌موجب قابلیت Game mode) اشاره کرد. چینی‌ها به نظرات جامعه‌ی کاربران خود نیز اهمیت بسیاری قائل هستند و براساس همین نظرات، قابلیت‌های جدید را به رابط کاربری OxygonOS اضافه می‌کنند. یکی از قابلیت‌هایی که همراه‌با OxygenOS ارائه می‌شود، Zen Mode نام دارد که با فعال‌سازی آن، گوشی روزانه به‌مدت ۲۰ دقیقه قفل می‌شود و هیچ اعلانیه‌ای را به‌نمایش نمی‌گذارد. ذن‌‌ مُد در حقیقت از برنامه‌ی Digital Wellbeing‌ گوگل الهام گرفته شده است و هدف از آن، دور ساختن کاربر از دنیای دیجیتال و سوق‌دادن به دنیای واقعی عنوان می‌شود.

امکان فیلم‌برداری از محیط رابط کاربری قابلیت دیگری است که کاربران وان‌پلاس با نسخه‌ی ۹.۵ رابط کاربری محبوبشان تجربه خواهند کرد. این قابلیت از مرکز اعلانات در دسترس کاربران قرار دارد و در منوی تنظیمات آن می‌توان وضوح ویدئو، بیت‌ریت و حتی منبع صدا را تعیین کرد. چینی‌ها قابلیت Night Mode 2.0 را نیز با OxygenOS 9.5 در اختیار کاربران می‌گذارند که به‌موجب آن رنگ‌ آبی برای کاهش فشار وارده بر چشمان کاربر در طول شب فیلتر می‌شود. مهندسان چینی در نسخه‌ی دوم Night Mode روشنایی را به حداقل مقدار ۰.۲۷ نیت رسانده‌اند. با توجه‌ به سابقه‌ی درخشان وان‌پلاس در ارائه‌ی به‌روزرسانی برای گوشی‌های هوشمندش، می‌توان انتظار داشت که مدت کوتاهی پس از راه رسیدن اندروید Q، کاربران ۷ پرو آن را تجربه خواهند کرد.

دوربین

دوربین محصولات وان‌پلاس از ابتدا، پاشنه‌ی آشیل آن‌ها به‌حساب می‌آمد؛ اما این روند به‌تدریج رو به تغییر گذاشت. وان‌پلاس ۷ پرو در بخش دوربین نیز توانمندتر از نسل‌های گذشته ظاهر شده است. چینی‌ها در پرچم‌دار جدیدشان برای نخستین بار از ماژول سه‌گانه‌ای به‌عنوان دوربین پشتی استفاده کرده‌اند. این ماژول سه دوربین با لنزهای واید (استاندارد)، تله فوتو و اولتراواید را دربرمی‌گیرد؛ بنابراین همانند گلکسی اس ۱۰ و پی ۳۰ پرو می‌توان آن را برای عکاسی در سناریوهای متنوعی به‌کار گرفت. حال باید دید که آیا ۷ پرو می‌تواند ورق را به سود شرکت نوپای چینی برگرداند یا خیر.

در جوار بهترین‌ها با دوربین سه‌گانه‌ی وان‌پلاس ۷ پرو

دوربین اصلی وان‌پلاس ۷ پرو که وظیفه‌ی ثبت اغلب عکس‌ها را نیز برعهده دارد، از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و ۱/۲ اینچی IMX586 سونی با پیکسل‌های ۰.۸ میکرومتری بهره می‌برد. این حسگر از فیلتر Quad Bayer برای تولید رنگ‌ها استفاده می‌‌کند؛ بنابراین با تجمیع اطلاعات ۴ پیکسل مجاور، تصویر نهایی با پیکسل‌های بزرگ‌تر ۱.۶ میکرومتری شکل می‌گیرد. حسگر دوربین اصلی در پسِ لنزی با دیافراگم f/1.6، لرزش‌گیر اپتیکال تصویر در کنار فوکوس خودکار تشخیص فاز و فوکوس خودکار لیزری قرار دارد. ابعاد بزرگ حسگر و دیافراگم بازتر دوربین اصلی، عکاسی بهبودیافته در تاریکی شب را نوید می‌دهد.

دوربین دوم با حسگر ۸ مگاپیکسلی و پیکسل‌های ۱.۰ میکرومتری در برابر لنز تله فوتو با دیافراگم f/2.4، لرزش‌گیر اپتیکال تصویر و فاصله‌ی کانونی معادل ۷۸ میلی‌متری قرار دارد؛ بنابراین نسبت به لنز ۲۶ میلی‌متری دوربین اصلی، می‌‌تواند عکس‌هایی با زوم اپتیکال ۳ برابری تولید کند. ناگفته نماند که دوربین تله فوتوی وان‌پلاس ۷ پرو نیز از فوکوس خودکار تشخیص فاز در کنار فوکوس خودکار لیزری بهره می‌برد. پرچم‌دار چینی‌ها دوربین تله فوتو را برای ثبت عکس‌های پرتره نیز به‌کار می‌گیرد. دوربین اولتراواید فاقد لرزش‌گیر اپتیکال و قابلیت فوکوس خودکار است. این دوربین از حسگر ۱۶ مگاپیکسلی در کنار لنز f/2.2 با زاویه‌ی دید ۱۱۷ درجه برای ثبت عکس‌های اولتراواید استفاده می‌کند. 

رابط کاربری دوربین تفاوت چندانی با نسل گذشته ندارد. حالت‌های پیش‌فرض عکاسی و فیلم‌برداری داخل نوار مشکی نیمه‌ی پایین یا سمت راست (بسته به حالت در دست گرفتن گوشی)، دیده می‌شوند که می‌توان با سوایپ‌کردن بین آن‌ها جابه‌جا شد. در بین این حالت‌ها، مهم‌ترین موارد، عکاسی خودکار، عکاسی پرتره، عکاسی شب موسوم به Nightscape و فیلم‌برداری دیده می‌شود؛ البته می‌توان ترتیب حالت‌های یادشده را تغییر داد یا موارد دیگری همچون عکاسی حرفه‌ای را به جمعشان اضافه کرد.

برخلاف رقبای دیگر، وان‌پلاس ۷ پرو حین عکاسی در حالت شب، اجازه‌ی جابه‌جا شدن بین دوربین‌ها را نمی‌دهد؛ اما در حالت عکاسی خودکار، اسلایدری در سمت راست تصویر ظاهر می‌شود که با استفاده از آن می‌توان بین‌ حالت‌های عکاسی ۱X (دوربین اصلی)، ۳X (دوربین تله فوتو) و ۰.۶X (دوربین اولتراواید) جابه‌جا شد. ۷ پرو به‌صورت پیش‌فرض عکس‌ها را به‌صورت HDR می‌گیرد؛ البته توصیه می‌کنیم که در این مورد به تصمیم چینی‌ها اعتماد کنید؛ چرا که گوشی در این حالت رنگ‌های زنده‌‌تری ثبت می‌کند و جزئیات بیشتری را از سایه‌ها و نقاط تاریک عکس بیرون می‌کشد.

HDR روشن در برابر HDR خاموش

در حال حاضر حالت عکاسی مجزایی برای ثبت عکس‌های ۴۸ مگاپیکسلی وجود ندارد و برای انجام این کار باید به حالت عکاسی حرفه‌ای (Pro) مراجعه کنید. در حالت حرفه‌ای، علاوه‌بر تغییر پارامترهای عکاسی، نظیر سرعت شاتر، سطح ایزو و تراز سفیدی، امکان عکاسی RAW را نیز خواهید داشت. رابط کاربری دوربین پیشنهاد‌هایی هم جهت استفاده از حالت عکاسی متفاوت برای ثبت عکس‌های بهتر ارائه می‌دهد؛ به‌عنوان مثال نرم‌افزار دوربین به کاربر توصیه می‌کند تا حالت عکاسی اولتراواید یا عکاسی شب را به‌کار گیرد.

مادامی‌که نور محیط کافی باشد، عکس‌های دوربین اصلی وان‌پلاس ۷ پرو در اغلب مواقع بسیار رضایت‌بخش هستند. گستره‌ی دینامیکی مناسب، رنگ‌های جذاب و جزئیات بسیار خوب از جمله‌ی مهم‌ترین وجوه مشترک عکس‌های دوربین اصلی جدیدترین پرچم‌دار شرکت چینی به‌حساب می‌آید. ما عملکرد دوربین اصلی در طول روز را به‌صورت کلی هم‌سطح پرچم‌داران دیگر می‌دانیم.

گالری عکس‌های وان‌پلاس ۷ پرو در طول روز

دوربین تله‌فوتوی وان‌پلاس ۷ پرو به‌لطف لرزش‌گیر اپتیکال خود عکس‌هایی با جزئیات مناسب، رنگ‌های چشم‌نواز و سطح نویز معقول ثبت می‌کند؛ هرچند که نمی‌توان کیفیت عکس‌های خروجی را هم‌سطح دوربین اصلی قلمداد کرد. پرچم‌دار چینی برای گرفتن عکس‌های پرتره نیز به دوربین ۸ مگاپیکسلی خود اتکا دارد. به استثناء مواردی همچون محوشدگی بخش‌هایی از مرز سوژه به‌خصوص در قسمت‌هایی همچون موها، ما از پیاده‌سازی جلوه‌ی بوکه در عکس‌های پرتره‌ی ۷ پرو نیز رضایت داشتیم.

عکس‌های استاندارد، تله فوتو و اولتراواید در طول روز

دوربین اولتراواید وان‌پلاس ۷ پرو به‌خوبی دو دوربین دیگر عمل نمی‌کند و در اغلب مواقع خروجی آن عکس‌هایی با رنگ‌های مرده است. علاوه‌بر مورد یادشده، خلأ لرزش‌گیر اپتیکال نیز بر وضوح و سطح جزئیات پایین‌تر عکس‌های اولتراواید نسبت به دوربین اصلی و تله فوتو می‌انجامد. در هر صورت وجود دوربین اولتراواید به‌خودی خود زمینه را برای ثبت عکس‌هایی جذاب فراهم می‌کند که با دوربین استاندارد امکان‌پذیر نیست.

عکس‌های استاندارد، تله فوتو و اولتراواید در طول شب

 حسگر نسبتا بزرگ ۱/۲ اینچی در کنار لنزی با دیافراگم f/1.6 و لرزش‌گیر اپتیکال به‌ دوربین اصلی وان‌پلاس ۷ پرو کمک می‌کند تا در محیط‌های تاریک، به‌صورت خودکار عکس‌های نسبتا خوبی ثبت کند؛ اما چینی‌ها با نسخه‌ی دوم الگوریتم Nightscape سعی دارند تا جایگاه پرچم‌دار جدیدشان را در عکاسی شب ارتقا دهند. این الگوریتم با تجمیع چندین فریم با نوردهی‌های متفاوت، عکس‌های به‌مراتب واضح‌تر با جزئیات بیشتر و گستره‌ی دینامیکی وسیع‌تری را ثبت می‌کند. عکس‌های شبانه‌ی ۷ پرو بهبود چشمگیری را نسبت به نسل گذشته نشان می‌دهند.

حالت Photo در برابر حالت Nightscape

گالری عکس‌های وان‌پلاس ۷ پرو در طول شب

دوربین سلفی پاپ‌آپ وان‌پلاس ۷ پرو از حسگر ۱۶ مگاپیکسلی IMX471 سونی با پیکسل‌های ۱.۰ میکرومتری استفاده می‌کند و لنزی با دیافراگم f/2.0 را مقابل خود دارد. همانند نسل گذشته، در دوربین سلفی خبری از فوکوس خودکار نیست؛ بنابراین برای ثبت جزئیات چهره‌ی خود باید گوشی را در فاصله‌ی مناسبی نگه دارید. دوربین سلفی وان‌پلاس ۷ پرو در محیط‌های روشن عکس‌هایی با گستره‌ی دینامیکی نسبتا وسیع و رنگ‌های زنده تولید می‌کند. پیاده‌سازی جلوه‌ی بوکه در عکس‌های پرتره‌ی سلفی به‌خوبی دوربین پشتی نیست؛ اما در حد رضایت‌بخشی ارزیابی می‌شود. دوربین سلفی در محیط‌های تاریک برای حفظ جزئیات عکس‌ها، از نمایشگر به‌عنوان فلش استفاده می‌کند.

گالری عکس‌های دوربین سلفی و تله‌فوتوی وان‌پلاس ۷ پرو

بازده و عملکرد

وان‌پلاس برای معقول نگه‌داشتن قیمت تمام‌شده‌ی پرچم‌دارانش، مصالحه‌هایی انجام می‌دهد؛ اما توان پردازشی دستگاه، محل هیچ مصالحه‌ای نبوده است. چینی‌ها در خصوص کامل‌ترین پرچم‌دارشان نیز همین استراتژی را در پیش گرفته‌اند. قلب تپنده‌ی وان‌پلاس ۷ پرو، اسنپدراگون ۸۵۵ است؛ پردازنده‌ای ۷ نانومتری که با ۴۵ و ۲۰ درصد بهبود عملکرد CPU و GPU نسبت به گذشته، اکنون قدرتمندترین تراشه‌ی موبایل کوالکام به‌حساب می‌آید.

پردازنده‌ی مرکزی اسنپدراگون ۸۵۵ از یک هسته‌ی ۲.۸۴ گیگاهرتزی Kryo 485 Gold Prime، سه هسته‌ی ۲.۴۲ گیگاهرتزی Kryo 485 Gold و چهار هسته‌ی ۱.۸ گیگاهرتزی Kryo 485 Silver بهره می‌برد که چهار هسته‌ی ابتدایی مبتنی بر هسته‌های پرچم‌دار Cortex-A76 و چهار هسته‌ی دیگر مبتنی بر هسته‌های کم‌مصرف Cortex-A55 آرم هستند. ضمن اینکه توان پردازش گرافیکی این پردازنده را نیز واحد آدرنو ۶۴۰ تأمین می‌کند.

از آنجا که پیش‌تر طی مقاله‌ای جامع، پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۵۵ را زیر ذره‌بین گذاشته‌ایم، از این رو در ادامه به نمایش مشخصات فنی پردازنده‌ی بسنده می‌کنیم، سپس به معرفی سایر قطعات سخت‌افزاری وان‌پلاس ۷ پرو می‌پردازیم.

سریع، بی‌مکث و پاسخگو؛ مثل همیشه

هرچند که در ابتدا سامسونگ، گلکسی فولد را به‌عنوان نخستین دستگاه مجهز به حافظه‌های UFS 3.0 معرفی کرد؛ اما همگی می‌دانیم که گوشی تاشدنی کره‌ای‌‌ها هنوز وارد بازار نشده و این وان‌پلاس ۷ پرو است که اکنون به‌عنوان نخستین دستگاه مبتنی بر حافظه‌ی دو کاناله‌ی UFS 3.0 در دسترس کاربران قرار می‌گیرد. پرچم‌دار چینی‌ها در سه نسخه‌ی ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایتی و با حافظه‌ی رم ۶ یا ۸ و ۱۲ گیگابایتی LPDDR4X به‌فروش می‌رسد.

توجه داشته باشید که ما برای بررسی نسخه‌ی ۱۲ | ۲۵۶ گیگابایتی این گوشی هوشمند را در اختیار داشتیم. همان‌طور که از جدول زیر نیز برمی‌آید، وان‌پلاس ۷ پرو به‌لطف حافظه‌ی UFS 3.0‌ خود در تمامی پارامترهای AndroBench، وان‌پلاس ۶‌تی با حافظه‌ی UFS 2.1 را پشت سر می‌گذارد.

افزایش نرخ انتقال اطلاعات، سرعت نصب اپلیکیشن‌ها را به‌میزان چشمگیری ارتقا می‌دهد و در نهایت به ارتقاء عملکرد دستگاه می‌کند؛ اما عملکرد سریع، روان و بدون لگ وان‌پلاس ۷ پرو علاوه‌بر حافظه‌ی UFS 3.0، وامدار پردازنده‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۵۵ و نمایشگر ۹۰ هرتزی آن نیز است. برای ارزیابی کارایی گوشی، ابتدا از آزمون‌های نرم‌افزاری متداول کمک می‌گیریم. از آنجا که تمام این بنچمارک‌ها به‌صورت Offscreen هستند؛ بنابراین وضوح نمایشگر در نتیجه‌ی حاصل‌شده بی‌تأثیر خواهد بود. ناگفته نماند که تمام آزمون‌ها با نرخ نوسازی ۹۰ هرتزی اجرا شده‌اند. در مراحل بعدی تأثیر وضوح و نرخ نوسازی بر کارایی دستگاه را بررسی خواهیم کرد. 

وضوح نمایشگر وان‌پلاس ۷ پرو را می‌توان روی یکی از سه حالت Auto Switch، وضوح +FHD و وضوح +QHD تنظیم کرد که با فعال‌سازی مورد نخست، گوشی به‌صورت خودکار وضوح مناسب را از بین دو گزینه‌ی یادشده برمی‌گزیند. برای ارزیابی تفاوت عملکرد گوشی در وضوح‌های مختلف، آزمون‌های Onscreen دو بنچمارک Sling Shot Extreme OpenGL و GFXBench را با هر دو حالت +FHD و +QHD روی وان‌پلاس ۷ پرو اجرا می‌کنیم.

از آنجا که محتوای گرافیکی بنچمارک‌ Sling Shot Extreme ابتدا با وضوح ۱۴۴۰ × ۲۵۶۰ پیکسل رندر شده، سپس به وضوحی برابر با نمایشگر تبدیل می‌شود، بنابراین با سوئیچ بین +FHD و +QHD تفاوت فاحشی در نتیجه‌ به‌وجود نمی‌آید؛ اما در آزمون‌های بنچمارک GFXBench، محتوا به‌صورت مستقیم با وضوح دستگاه رندر شده است و از همین رو می‌توان بهبودی بالغ بر ۷۱ درصد (آزمون Manhattan 3.1) را با سوئیچ‌ به وضوح +FHD تجربه کرد.

به‌لحاظ تئوری، نرخ نوسازی نمایشگر باعث تغییر توان پردازشی پردازنده نمی‌شود؛ اما پایین‌بودن آن می‌تواند کاربر را از تجربه‌‌کردن تمام این توان پردازشی محروم سازد؛ بدین مفهوم که چنانچه پردازنده‌ای، محتوای گرافیکی را با نرخ ۹۰ فریم‌برثانیه رندر کند؛ کاربر روی نمایشگر ۶۰ هرتزی، با نرخ به‌مراتب کمتری این محتوا را تماشا خواهد کرد. حال وان‌پلاس ۷ پرو با نمایشگر ۶۰ هرتزی خود می‌تواند تجربه‌ی کاربر را به‌‌صورت چشمگیری ارتقاء دهد؛ تغییری که در استفاده‌های روزمره خود را با انیمیشن‌های نرم و روان رابط کاربری نمایان می‌کند.

از آنجا که آزمون PCMark Work 2.0 با شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره، امتیازی را به عملکرد دستگاه نسبت می‌دهد؛ بنابراین آزمون یادشده را با دو نرخ ۶۰ و ۹۰ هرتز نمایشگر، روی وان‌پلاس ۷ پرو اجرا می‌کنیم. همان‌طور که در جدول زیر نیز آمده است، ۷ پرو با نرخ ۹۰ هرتزی نمایشگر در عموم کاربری‌های متداول، تجربه‌ی بهتری را نسبت به حالت ۶۰ هرتزی در اختیار کاربر قرار می‌دهد؛ اما مورد عجیب این است که پرچم‌دار وان‌پلاس در حالت ۶۰ هرتزی، از رقبایی نظیر پی ۳۰ پرو ضعیف‌تر ظاهر می‌شود.

تبدیل رزولوشن ویدئو یکی دیگر از آزمون‌هایی است که به‌کمک اپلیکیشن Adobe Clip برای ارزیابی واقع‌گرایانه‌تر پردازنده‌ی گوشی‌های هوشمند اجرا می‌کنیم. در این آزمون ویدیوی ۸ دقیقه‌ای معیار دیجیتال مارک با رزولوشن ۴K به ویدیویی با رزولوشن Full HD تبدیل می‌شود. تاکنون در بررسی‌های دیجیتال مارک، هیچ‌یک از پرچم‌داران اندرویدی توانایی نزدیک‌شدن به رکورد فوق‌العاده‌ی ۲ دقیقه و ۵۵ ثانیه‌ای آیفون ۱۰ را نداشتند و متأسفانه وان‌پلاس ۷ پرو به اقبالی دست نمی‌یابد. پرچم‌دار چینی‌ها برای تبدیل ویدیوی یادشده به زمانی بالغ بر ۱۵ دقیقه و ۱۹ ثانیه نیاز دارد.

وان‌پلاس مدعی است که پرچم‌دار جدیدش به‌لطف سیستم‌ خنک‌کننده‌ی مایع ۱۰ لایه‌ای خود به کاربر اجازه می‌دهد که بدون داغ‌شدن بیش از حد گوشی، از آن حتی حین شارژ شدن نیز برای اجرای بازی‌ها با بهترین عملکرد ممکن استفاده کند؛ اما ادعای چینی‌ها تا چه اندازه با واقعیت برابری دارد؟ برای یافتن پاسخی برای سؤال یادشده، آزمون گرافیکی بسیار سنگین Sling Shot Extreme OpenGL ES3.1 را ۱۵ بار به‌صورت متوالی روی گوشی اجرا می‌کنیم. این آزمون، محتوای گرافیکی را با رزولوشن ۱۴۴۰ × ۲۵۶۰ پیکسل رندر می‌کند و با رزولوشن یکسان با صفحه‌نمایش گوشی به‌نمایش می‌گذارد.

_{توجه داشته باشید که آزمون استرس پیش‌رو با حالت رزولوشن Auto Switch و نرخ نوسازی ۹۰ هرتزی نمایشگر، روی وان‌پلاس ۷ پرو اجرا شده است.}

همان‌طور که از نمودار فوق برمی‌آید، وان‌پلاس ۷ پرو در بدترین حالت، افتی ۹ درصدی را نسبت به امتیاز ابتدایی تجربه می‌کند و صرف‌نظر از این افت، عملکرد فوق‌العاده پایداری را طی ۱۵ بار تکرار آزمون Sling Shot Extreme به‌نمایش می‌گذارد. چنین عملکرد کم‌نظیری، بهایی نیز دارد. پرچم‌دار چینی‌ها در طول آزمون، به‌شدت داغ می‌شد، به‌طوری که دمای بدنه‌ی آن به‌خصوص در بخش فوقانی؛ جایی که پردازنده و سیستم خنک‌کننده قرار دارند، آزاردهنده بود.

پایداری کم‌نظیر به‌بهای داغ‌شدن بدنه

بعد از آزمایش‌های عددی طولانی و خسته‌کننده، اجازه دهید تا اندکی از فضا کمی دور شویم و عملکرد پرچم‌دار جدید وان‌پلاس را به‌صورت کیفی نیز توصیف کنیم. دو عامل استفاده از حافظه‌ی UFS 3.0 و نمایشگر ۹۰ هرتزی، سرعت و نرمی کم‌نظیری را به محصول دوست‌داشتنی چینی‌ها می‌بخشد؛ هرچند که بسیاری از بازی‌ها و اپلیکیشن‌های اندروید از نرخ نوسازی ۹۰ هرتزی پشتیبانی نمی‌کنند.

جابه‌جایی در منوهای تو در توی اندروید، سوئیچ بین اپلیکیشن‌های اخیر و اجرای اپلیکیشن‌ها با روانی و سرعت فوق‌العاده‌‌ای انجام می‌شود و حس بسیار خوشایندی را در کاربر به‌وجود می‌آورد. علاوه‌بر موارد یادشده، وان‌پلاس ۷ پرو با حافظه‌ی رم ۱۲ گیگابایتی خود در زمینه‌ی چندوظیفگی نیز عملکرد بسیار خوبی داشت؛ هرچند که برحسب تجربه، اطمینان داریم نسخه‌های ۶ و ۸ گیگابایتی نیز تجربه‌ی مشابهی را ارائه خواهند داد.

باتری

ارتقای ظرفیت باتری به ۴۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی به‌خودی خود خبر خوشحال‌کننده‌ای برای طرفداران وان‌پلاس است؛ اما توجه داشته باشید که چینی‌ها برای نخستین‌بار وضوح نمایشگر پرچمدارشان را نیز از +FHD به +QHD تغییر داده و نرخ نوسازی آن را به ۹۰ هرتز رسانده‌اند. حال باید دید که دو تغییر یادشده در کنار بهره‌گیری گوشی از پردازنده‌ی جدید و البته بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری در نهایت چه طول عمری را برای باتری وان‌پلاس ۷ پرو رقم خواهند زد.

وان‌پلاس امکان انتخاب نرخ نوسازی نمایشگر از بین دو حالت ۶۰ و ۹۰ هرتز را در اختیار کاربر قرار می‌دهد؛ بنابراین ابتدا تمام آزمون‌ها را با نرخ پیش‌فرض ۹۰ هرتزی اجرا می‌کنیم، سپس برای برسی تأثیر نرخ نوسازی بر شارژدهی، آزمون نرم‌افزاری GeekBench و PCMark را در کنار آزمون پخش فیلم با هر دو نرخ اجرا خواهیم کرد.

برای اجرای آزمون پخش ویدیوی معیار دیجیتال مارک با وضوح HD، ابتدا اتصالات بی‌سیم دستگاه را غیرفعال می‌سازیم، صدای اسپیکر را قطع می‌کنیم و روشنایی نمایشگر را روی ۲۰۰ نیت قرار می‌دهیم. وان‌پلاس ۷ پرو با نرخ نوسازی ۹۰ هرتز در این آزمون ۱۴ ساعت و ۱۷ دقیقه دوام آورد؛ اما در با تغییر تنظیمات نمایشگر به ۶۰ هرتز، شارژدهی پرچم‌دار چینی‌ها در آزمون پخش فیلم با بهبودی ۱۵.۹ درصدی به ۱۶ ساعت و ۳۴ دقیقه افزایش می‌یابد.

تمام روز با وان‌پلاس ۷ پرو

در مرحله‌ی بعد، آزمون‌های نرم‌افزاری PCMark ،‌GFXBench و GeekBench را اجرا می‌کنیم. آزمون نخست پایداری عملکرد دستگاه و طول‌عمر باتری را حین اجرای مداوم محتوای گرافیکی سنگین می‌سنجد، آزمون دوم با شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره، نظیر وب‌گردی و ویرایش عکس، مدت‌زمان روشن‌ماندن صفحه‌نمایش (Screen on Time) با روشنایی ۲۰۰ نیتی را مشخص می‌سازد و در نهایت آزمون سوم با تحت‌فشار قرار دادن پردازنده، امتیازی را برای شارژدهی ارائه می‌دهد. 

همان‌طور که در بخش بازده و عملکرد نیز اشاره کردیم، بهای پایداری عملکرد وان‌پلاس ۷ پرو، افزایش چشمگیر دمای بدنه‌ی آن در پردازش‌های سنگین است. در حقیقت درجه‌حرارت گوشی به‌اندازه‌ای بالا می‌رود که با نمایش اخطار داغ‌شدن بیش از حد دستگاه، مانع از اتمام آزمون GFXBench‌ می‌شود. در آزمون PCMark پرچم‌دار وان‌پلاس با نرخ ۹۰ هرتزی ۹ ساعت و ۵۲ دقیقه دوام می‌آورد که با زمان‌ ثبت‌شده توسط ۶T برابری می‌کند؛ اما چنانچه نرخ نوسازی را به ۶۰ هرتز تغییر دهیم، زمان SoT در آزمون باتری PCMark با افزایشی ۱۰.۴۷ درصدی به ۱۰ ساعت و ۵۴ دقیقه می‌رسد.

وان‌پلاس ۷ پرو در مجموع از لحاظ شارژدهی عملکرد بسیار خوبی را به‌نمایش می‌گذارد؛ پرچم‌دار چینی‌ها در کاربری‌های نیمه‌سنگین و متوسط می‌تواند تا دو روز کاربر را همراهی کند. هرچند که نرخ نوسازی ۹۰ هرتزی در کنار افزایش وضوح نمایشگر مشخصا تأثیری منفی بر شارژدهی باتری داشته است. ۷ پرو پس از نسخه‌ی مک‌لارن وان‌پلاس ۶‌تی دومین گوشی هوشمند شرکت چینی با فناوری شارژ سریع ۳۰ واتی Warp محسوب می‌شود. به‌لطف این فناوری، شارژ دستگاه ظرف ۳۰ دقیقه از صفر به حدود ۶۰ درصد می‌رسد؛ البته وان‌پلاس ۷ پرو با شارژر نسل گذشته موسوم به Dash نیز سازگاری دارد.

جمع‌بندی

وان‌پلاس در گذشته برای محدود ساختن برچسب قیمتی گوشی‌های هوشمند خود به حدود ۵۰۰ دلار، بیش از هرچیز دیگری روی رابط کاربری مینیمالیستی و عملکرد کم‌نظیر این دستگاه‌ها مانور می‌داد و عموما در بخش‌هایی همچون دوربین و کیفیت ساخت، عرصه را به رقبای ثروتمند خود واگذار می‌کرد. حال با فرو ریختن قبح برچسب قیمتی ۱۰۰۰ دلاری از سوی بزرگانی همچون اپل و سامسونگ، چینی‌ها آزادی عمل بیشتری برای بهبود تجربه‌ی کاربری محصولاتشان دارند؛ چرا که امکان صرف هزینه‌ی بیشتر در حوزه‌ی تحقیق‌و‌توسعه و گذر از آستانه‌ی قیمتی ۵۰۰ دلاری فراهم خواهد بود. وان‌‌پلاس امسال با افزایش ۱۰۰ دلاری بهای پرچم‌دار جدیدش، در همین جهت گام بلندی برداشت. 

ویژگی‌ منحصربه‌فرد وان‌پلاس ۷ پرو صرفا به عملکرد بی‌نقص و سریع محدود نمی‌شود. این گوشی ۶۷۰ دلاری، یکی از بهترین نمایشگرهای دنیای موبایل با نرخ نوسازی ۹۰ هرتزی را در دل خود دارد، عنوان نخستین گوشی هوشمند عرضه‌شده به بازار با حافظه‌ی پرسرعت UFS 3.0 را یدک می‌کشد، تجربه‌ی عکاسی با دوربین سه‌گانه‌ی آن در اغلب مواقع، تنه‌ به تنه‌ی بهترین‌های بازار می‌زند، کیفیت ساخت و طراحی آن در کلاس جهانی است و به‌مدد بهره‌گیری از دوربین پاپ‌آپ، تجربه‌ی بصری فراگیری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. تمام ویژگی‌های یادشده در شرایطی به‌صورت یکجا در اختیار کاربر قرار می‌گیرد که وان‌پلاس ۷ پرو با قیمتی حدود ۳۰۰ دلار پایین‌تر از رقبایی همچون گلکسی اس ۱۰ پلاس، پی ۳۰ پرو و آیفون ۱۰ اس مکس به‌فروش می‌رسد.