بهترین گوشی های ال جی (LG)؛ از پرادا تا V30

ال جی موبایل پس از مدت‌ها گزارش ضدونقیض سرانجام رسما تأیید کرد که از صنعت موبایل خارج می‌شود. ال جی گفته است با خروج از صنعت موبایل می‌تواند منابع خود را روی حوزه‌های در حال رشدی مثل تولید قطعات خودروی برقی، ربات، لوازم خانه‌ی هوشمند، هوش مصنوعی و موارد این‌چنینی متمرکز کند.

ال جی موبایل چندین سال سابقه‌ی فعالیت در صنعت موبایل را دارد و در سال‌های نه‌چندان دور جزو برترین برندهای سازنده‌ی گوشی بازار به‌حساب می‌آمد. این شرکت به‌تدریج از بین برندهای برتر بازار خارج شد؛ اما به فعالیتش پایان نداد و همچنان به سنت‌هایش مبنی بر تولید دستگاه‌های نوآورانه ادامه داد.

ال جی جزو برندهای صاحب سبک بازار موبایل بود. این شرکت گاهی اوقات دست به تولید دستگاه‌هایی می‌زد که ریسک تولید آن‌ها صرفا از ال جی برمی‌آمد. فرم فاکتور جدیدی که شرکت کره‌ای در قالب گوشی وینگ ارائه داد به محصولی موفق (از لحاظ تجاری) منتهی نشد؛ اما در هر صورت نوآوری را در بازار موبایل قدمی به جلو برد. با همه‌ی این‌ها سرنوشت تلخی که از مدت‌ها پیش شایعه‌اش را از گوشه و کنار شنیده بودیم، سرانجام برای ال جی موبایل از راه رسید.

ال جی و اچ‌تی‌سی دستگاه‌هایی می‌ساختند که انتخاب اول مشتریان بودند؛ اما امروزه هر دوی آن‌ها با دوران اوج فاصله‌ی زیادی دارند. LG و HTC به‌وضوح سرنوشت دو شرکتی را نشان می‌دهند که به روی کار آمدن ترندهای جدید در بازار موبایل اعتقاد ندارند و همچنان استراتژی‌های قدیمی برای تولید گوشی به کار می‌گیرند.

ال جی موبایل پنج سال است ضرر عظیمی به شرکت کره‌ای وارد می‌کند. این شرکت چندین بار تلاش کرد با استخدام نیروی جدید، عوض کردن مدیر این واحد تجاری و طراحی دستگاه‌های جدید ضرردهی را از بین ببرد و دوباره در مسیر سوددهی بیافتد؛ اما هیچ‌یک از تلاش‌ها جواب ندادند. هر نسل جدید از گوشی‌های ال جی با بهبودهایی همراه شدند؛ اما این بهبودها به‌حدی کافی نبود که دستگاه‌های این شرکت در بازار تاب مقاومت در برابر دستگاه‌های شرکت‌هایی مثل اپل و سامسونگ داشته باشند. ال جی تلاش کرد تمرکز خود را معطوف بازار دستگاه‌های میان‌رده و اقتصادی کند؛ اما چینی‌ها این بخش از بازار را با دستگاه‌های باکیفیتی که قیمت بالایی نداشتند قبضه کردند. 

ال جی در دوران فعالیتش گوشی‌های بسیار زیادی تولید کرد که شامل دستگاه‌های عادی و گوشی‌های هوشمند می‌شوند. با وجود ضرردهی، همچنان شاهد عرضه‌ی گوشی توسط ال جی موبایل در سال‌های اخیر بودیم. گرچه تعطیلی ال جی موبایل بدین معنی است که احتمالا هیچ‌گاه دستگاه خلاقانه‌ی ال جی رولبل را نمی‌بینیم؛ اما همچنان نمی‌توانیم از کنار دستگاه‌های باکیفیتی که تولید کرده است به‌راحتی عبور کنیم.

به گزارش GSMArena و PhoneArena، به مناسبت تعطیلی رسمی واحد موبایل ال جی، در ادامه نگاهی به بهترین گوشی‌های هوشمند تاریخ این شرکت می‌اندازیم. ترتیب این فهرست بر اساس تاریخ عرضه‌ی تنظیم شده است. 

ال جی پرادا

LG Prada اواخر ۲۰۰۶ معرفی شد و در تقریبا اوایل ۲۰۰۷ رسما به دست مشتریان رسید. از ال جی پرادا به‌عنوان اولین گوشی هوشمند دنیا با صفحه‌نمایش لمسی خازنی یاد می‌شود. ال جی برای دستیابی به این لقب، اپل را به فاصله‌ی چند ماه شکست داد و حتی مدعی شد که اپل طراحی پرادا را کپی کرده است، البته این ادعا راه به جایی نبرد.

پرادا هرگز نتوانست به موفقیت نخستین آیفون دست پیدا کند. صفحه‌نمایش کوچک‌تر ال جی پرادا (سه در برابر سه و نیم اینچ) گستره‌ی رنگی محدودتری داشت (۲۵۶ هزار در برابر ۱۶ میلیون) و از فرمان چند لمسی پشتیبانی نمی‌کرد. این یعنی کاربر نمی‌توانست از ژست‌های لمسی پرکاربرد در گوشی ال جی پرادا استفاده کند.

بدترین نکته درباره‌ی پرادا، حافظه‌ی ذخیره‌سازی هشت مگابایتی گوشی بود که حتی در آن روزها نیز عجیب به‌حساب می‌آمد. پرادا از کارت حافظه‌ی میکرو SD تا سقف حداکثر دو گیگابایت پشتیبانی می‌کرد و تهیه‌ی این کارت در آن دوران هزینه‌ی زیادی روی دست کاربر می‌گذاشت. نخستین گوشی اپل چهار گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی داشت که طبق استانداردهای امروز ظرفیت خیلی کمی است؛ اما در آن روزها ظرفیت زیادی محسوب می‌شد.

با وجود تمامی مشکلات، پرادا به‌عنوان اولین گوشی مجهز به صفحه‌نمایش لمسی خازنی در بین طرفداران ال جی و به‌طور کلی صنعت موبایل اهمیت زیادی دارد. این گوشی در کنار مشکلاتش، مزایای متعددی ارائه می‌داد.

ال جی ویوتی

یکی دیگر از گوشی‌هایی که ال جی در همان دوران پرادا به بازار عرضه کرد، LG Viewty (KU990) نام داشت که همچون پرادا و آیفون از دوربین استفاده می‌کرد. ویوتی میزبان دوربین پنج مگاپیکسلی بود؛ اما پرادا و آیفون از دوربین دو مگاپیکسلی استفاده می‌کردند. در ال جی ویوتی از دوربین Schneider Kreuznach با پشتیبانی از فوکوس خودکار و سیستم لرزش‌گیر دیجیتالی استفاده شده بود. ال جی ویوتی از فلاش زنونی با قدرت زیاد استفاده می‌کرد.

شاید مهم‌ترین نکته درباره‌ی ال جی ویوتی، توانایی این گوشی برای ضبط ویدئوی حرکت آهسته بود. ویوتی می‌توانست ویدئوی ۳۲۰ در ۲۴۰ پیکسلی را با نرخ ۱۲۰ فریم بر ثانیه ضبط کند. با درنظرگرفتن اینکه حالت فیلم‌برداری عادی ۶۴۰ در ۴۸۰ پیکسل با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه بود، حالت حرکت آهسته عملکرد خوبی داشت.

ال جی اعلام کرد در پنج هفته، ویوتی بیش از ۳۰۰ هزار واحد فروش در اروپا تجربه کرده است. یکی از خرده‌فروشی‌های بریتانیایی حتی مدعی شد فروش ال جی ویوتی از نسل اول آیفون پیشی گرفته است. ویوتی هرگز در ایالات متحده عرضه نشد و همین موضوع تأثیرگذاری این دستگاه را محدود کرد. 

ال جی نیو شکلات

نام‌گذاری عجیب در دستگاه‌های ال جی، اتفاقی معمول است. این شرکت در سال‌های قبل اسامی جالبی مثل نیو شکلات را انتخاب می‌کرد و بارها نام‌گذاری الفبایی را در دستگاه‌های ال جی مشاهده کرده‌ایم. ال جی موفق شد سال‌ها قبل دستگاهی به مشتریان ارائه بدهد که به‌نوعی صفحه‌نمایش عریضی داشت

. LG New Chocolate از صفحه‌نمایش چهار اینچ با نسبت تصویر دیوانه‌وار ۲۱:۹ استفاده می‌کرد و توانایی پشتیبانی از استاندارد دالبی موبایل داشت. در آن دوران دالبی موبایل تجربه‌ی تماشای فیلم روی گوشی را بسیار لذت‌بخش‌تر می‌کرد. گوشی ال جی نیو شکلات همچنین از رابط کاربری S-Class بهره می‌گرفت که توانایی پشتیبانی از مولتی تسکینگ داشت. بخش مولتی تسکینگ این رابط کاربری مثل سیمبین به نظر می‌رسید.

نیو شکلات به لطف Wisepilot از سیستم ناوبری مبتنی بر صدا پشتیبانی می‌کرد. Wisepilot در آن روزها عملکرد بسیار بهتری نسبت به گوگل مپس داشت (که به‌خوبی با صفحه‌نمایش نیو شکلات سازگار نمی‌شد). متأسفانه Wisepilot صرفا دستگاهی آزمایشی بود.

ال جی کوکی

گوشی‌های هوشمند در حول‌وحوش سال ۲۰۰۹ دوران چندان موفقی نداشتند. در آن زمان بازار به‌تدریج در حال مهاجرت از گوشی‌های دکمه‌ای به گوشی‌های لمسی بود و این مهاجرت بزرگ از طریق گوشی‌های هوشمند رخ داد. مشکل اصلی، گران بودن گوشی‌های هوشمند بود؛ به همین دلیل ال جی تصمیم گرفت دستگاه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای را هم به بازار عرضه کند تا تعداد بیشتری از مردم شانس کار با گوشی‌های هوشمند را پیدا کنند.

گوشی LG Cookie صفحه‌نمایشی غیر هادی داشت که با ضربه کار می‌کرد. این گوشی همچنین به استایلوسی برای صفحه‌نمایش سه اینچی ۲۴۰ در ۴۰۰ پیکسلی خود مجهز بود. ال جی برای پایین آوردن قیمت گوشی کوکی مجبور شد قابلیت‌هایی مثل ۳G و وای‌فای و حتی GPS را از آن حذف کند؛ اما حذف این قابلیت‌ها اهمیتی نداشت، چون قیمت ۲۰۰ یورویی دستگاه بسیار جذاب بود.

ال جی ادعا می‌کند کوکی پرفروش‌ترین گوشی لمسی است. ال جی کوکی در عرض پنج ماه بالغ‌بر دو میلیون واحد فروش تجربه کرد و آمار فروش گوشی در ۹ ماه به پنج میلیون واحد رسید. تجربه‌ی کاربری ال جی کوکی با تجربه‌ی کاربری گوشی‌های امروزی فرسنگ‌ها تفاوت داشت؛ اما قدم محکمی برای ال جی به‌حساب می‌آمد. 

ال جی اپتیموس ۲X

دستگاه‌های سری اپتیموس، جزو مهم‌ترین دستگاه‌های تاریخ ال جی هستند و سهم بزرگی از تاریخچه‌ی این شرکت را در اختیار دارند. نسل اول ال جی اپتیموس، دستگاهی میان‌رده برای کسانی بود که برای اولین‌بار گوشی هوشمند در دست می‌گیرند. اپتیموس استراتژی آغازشده با کوکی را ادامه داد و با داشتن قیمت مقرون‌به‌صرفه تلاش کرد توجه مردم را به سمت خود جلب کند.

گوشی‌های خانواده‌ی اپتیموس به دلیل مدل اپتیموس ۳D مدت کوتاهی از مسیر اصلی خود منحرف شدند؛ اما ال جی دوباره با LG Optimus 2X توجهات را به سمت خود جلب کرد. اپتیموس ۲X نخستین گوشی هوشمند دنیا با پردازنده‌ی دو هسته‌ای به‌حساب می‌آید.

اپتیموس ۲X که از پردازنده‌ی تگرا ۲ انویدیا استفاده می‌کرد، همچنین اولین گوشی هوشمند دنیا بود که از قدرت پردازشی کافی برای ضبط ویدئوی ۱۰۸۰p بهره می‌برد. ال جی گفته بود ویدئوی ۱۰۸۰p گوشی اپتیموس ۲X با نرخ ۲۴ فریم ‌بر ثانیه ضبط می‌شود؛ اما واقعیت نشان می‌داد نرخ فریم کمتر از آن است. این گوشی با اندروید ۲.۲ منتشر و در گذر زمان به اندروید ۴ به‌روزرسانی شد.

قدرت پردازشی، مهم‌ترین و بهترین قابلیت ال جی اپتیموس ۲X به‌حساب می‌آمد. انویدیا وعده داده بود بازی‌ها به لطف آنریل انجین ۳ «و حتی شاید» iD Tech 5 و Frostbite به شکل عالی اجرا می‌شوند. البته متأسفانه این اتفاق رخ نداد.

ال جی اپتیموس G

با وجود قابلیت‌های متنوع اپتیموس ۲X، این گوشیِ ال جی اپیتموس G بود که بیشترین سروصدا را به پا کرد. از ال جی اپتیموس G به‌عنوان اولین گوشی مجهز به پردازنده‌ی اسنپدراگون S4 پرو کوالکام یاد می‌شود که به‌صورت گسترده در دسترس مشتریان قرار گرفته‌ است. اسنپدراگون S4 پرو اولین پردازنده‌ی کوالکام با چهار هسته بود (البته از اپتیموس ۴X HD که پردازنده‌ی تگرا ۳ داشت به‌عنوان اولین گوشی دنیا با پردازنده‌ی چهار هسته‌ای یاد می‌شود).

قدرت پردازشی زیاد ال جی اپتیموس G با قابلیت Q Slide به‌خوبی مورد استفاده قرار گرفت. Q Slide راهکار ال جی برای قابلیت مولتی‌تسکینگ بود که به‌جای تقسیم کردن صفحه، از پنجره استفاده می‌کرد. صفحه‌نمایش ۱۶:۱۰ گوشی فضای کافی به کاربر می‌داد تا فرایند مولتی‌تسکینگ را انجام بدهد. Q Slide با تمامی اپلیکیشن‌ها کار نمی‌کرد؛ اما آغاز بسیار خوبی بود. از سخت‌افزار اپتیموس G در گوشی نکسوس ۴ نیز استفاده شد؛ دستگاهی که کارشناسان می‌گویند عبارت «پرچم‌دار» را بازتعریف کرد.

ال جی G2

در نسل بعد، ال جی تصمیم گرفت عبارت اپتیموس را از نام گوشی‌هایش حذف و صرفا به G بسنده کند (این نام‌گذاری در دستگاه‌های جدید سری G نیز برقرار مانده است). نخستین دستگاهی که نام اپتیموس را کنار گذاشت، LG G2 بود. ال جی G2 طبق استانداردهای آن روزها نمایشگری بدون حاشیه داشت و چینش غیر معمولی برای کلیدهای فیزیکی‌اش در نظر گرفته شده بود. برخلاف دستگاه‌‌های دیگر، ال جی جی ۲ در پنل پشتی خود از دکمه‌ی پاور و کلیدهای کنترل شدت صدا بهره می‌گرفت.

ال جی G2 سخت‌افزار قدرتمندی داشت و مخصوص کسانی بود که تمایل داشتند به قدرت پردازشی زیادی در گوشی دست پیدا کنند. نکات مثبت ال جی G2 صرفا به بخش سخت‌افزار خلاصه نمی‌شد و طبق بررسی کارشناسان، این گوشی از لحاظ نرم‌افزاری نیز بهبود بسیار خوبی نسبت به نسل قبل تجربه کرده بود.

رابط کاربری گوشی‌های ال جی در آن زمان به اندازه‌ی امروز پیشرفته نبود؛ اما در هر صورت در مدل G2 قابلیت‌های متنوعی ارائه می‌داد. کاربران به لطف G2 می‌توانستد تصاویر خوبی نیز ثبت کنند. ال جی G2 پکیج مناسبی از تمامی انتظارات کاربران از گوشی‌های هوشمند به‌حساب می‌آمد و در برخی حیطه‌ها حتی فراتر از حد انتظار عمل می‌کرد.

ال جی G فلکس

در همان دوران عرضه‌ی G2، ال جی گوشی LG G Flex را رونمایی کرد. جی فلکس یکی از آینده‌نگرانه‌ترین گوشی‌های هوشمند در آن دوران محسوب می‌شد و صفحه‌نمایش خمیده داشت. ال جی G فلکس در دسته‌ی گوشی‌های تاشدنی جای نمی‌‌گیرد؛ اما خم می‌شد. طراحی دستگاه به گونه‌ای بود که امکان خم کردن همه‌چیز، از صفحه‌نمایش تا باتری و مادربرد، به شکل جزئی وجود داشت. خم شدن دستگاه، دائمی نبود. اگر گوشی را رو به پایین روی میز قرار می‌دادید و با دست فشار وارد می‌کردید، دستگاه صاف می‌شد؛‌ به‌ محض برداشته شدن فشار، دستگاه به حالت خمیده برمی‌گشت.

همچنین در پنل پشتی ال جی G فلکس از پوششی خودترمیمی استفاده شده بود که ایده‌ی جذابی به شمار می‌آمد و مشکل خراش برداشتن گوشی را تا حدی رفع می‌کرد. صفحه‌نمایش P-OLED گوشی در آن دوران وضوح کمی داشت (۷۲۰p) و از یک سری مشکل دیگر هم رنج می‌برد. ال جی بسیاری از مشکلات را با جی فلکس ۲ رفع کرد و پس از آن به‌طور کلی شاهد رها شدن سری فلکس بودیم. 

ال جی G فلکس ۲ اولین گوشی دنیا با پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۱۰ کوالکام بود و سه گیگابایت رم به همراه باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی داشت که از شارژ سریع پشتیبانی می‌کرد. دوربین ۱۳ مگاپیکسلی پنل پشتی از سیستم لرزش‌گیر اپتیکال تصویر پشتیبانی می‌کرد و ویدئوی ۴K می‌گرفت.

ال جی G3

پس از G2 دوران LG G3 فرا رسید. ال جی تصمیم گرفت همان فرمول موفق G2 را در مدل G3 هم پیاده‌سازی کند و دستگاه را تا حد امکان بهبود بدهد. ال جی G3 یکی از اولین گوشی‌های هوشمند دنیا با صفحه‌نمایش ۱۴۴۰p QHD بود. ال جی تلاش زیادی کرد تا عمر باتری قابل‌قبولی در گوشی G3 قرار بدهد و گرمای ناشی از فعالیت تراشه‌های آن دوران را به‌خوبی کنترل کند. در سال ۲۰۱۴ تراشه‌های موبایل برای رندر محتوا با وضوح QHD چندان مناسب نبودند (حتی امروزه بسیاری از گوشی‌های پرچم‌دار به‌صورت پیش‌فرض ویدئوی ۱۰۸۰p می‌گیرند).

سیستم فوکوس خودکار لیزری در ال جی G3 سرعت بیشتری در مقایسه ‌با دیگر سیستم‌های فوکوس خودکاری داشت که در آن دوران در گوشی‌های هوشمند یافت می‌شد. فروش تقریبا ۱۰ میلیون واحد در کمتر از یک سال، ال جی G3 را به دستگاهی موفق برای شرکت کره‌ای تبدیل کرد. یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های ال جی G3، امکان تعویض باتری آن توسط کاربر بود. همچنین G3 حافظه‌ی ذخیره‌سازی گسترش‌پذیر داشت و از شارژ بی‌سیم پشتیبانی می‌کرد.

ال جی G3 از صفحه‌نمایش ۵٫۵ اینچ استفاده می‌کرد که در آن روزها صفحه‌نمایش بزرگی به‌حساب می‌آمد. در این گوشی همچنین شاهد استفاده از پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۰۱، سه گیگابایت رم، ۳۲ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی، دوربین اصلی ۱۳ مگاپیکسلی با سیستم لرزش‌گیر اپتیکال تصویر و فوکوس خودکار لیزری بودیم. پنل جلویی ال جی G3 از دوربین سلفی ۲٫۱ مگاپیکسلی میزبانی می‌کرد.

ال جی V10

ال جی در ادامه‌ی مسیر دستگاه دیگری از خانواده‌ی G را هم معرفی کرد و سپس در اقدامی غیر منتظره، سری جدیدی از دستگاه‌های خود را به نمایش گذاشت که پسوند V را یدک می‌کشیدند و رقیب مستقیم گوشی‌های سری گلکسی نوت سامسونگ بودند. اولین گوشی خانواده، LG V10 نام داشت و یکی از مهم‌ترین مشخصه‌هایش، داشتن استاندارد نظامی MIL-STD-810G برای مقاومت در برابر عوامل محیطی بود.

به‌علاوه پنل پشتی ال جی V10 به‌گونه‌ای بود که به‌خوبی در دست کاربر بماند. قابلیت منحصربه‌فرد ال جی وی ۱۰، صفحه‌نمایش خطی ثانویه بود که از نوتیفیکیشن‌ها، میان‌برها و برخی ابزارها میزبانی می‌کرد. دوربین سلفی دوگانه‌ی ال جی V10 در گوشه‌ی صفحه‌نمایش قرار داشت. این دوربین شامل حسگر سه‌بعدی نبود و لنزهایی با میدان دید ۸۰ و ۱۲۰ درجه را شامل می‌شد

. دکمه‌ی پاور V10 در پنل پشتی با نخستین حسگر اثر انگشت در بین دستگاه‌های پرچم‌دار ال جی، ادغام شده بود. گوشی ال جی V10 از چهار گیگابایت رم استفاده می‌کرد و صفحه‌نمایش ۵٫۷ اینچ با وضوح ۲۵۶۰ در ۱۴۴۰ پیکسل داشت.

ال جی نکسوس ۵X

ال جی همچنین نکسوس ۵ و Nexus 5X را تولید کرد که به همراه گوشی نکسوس ۶P که توسط هواوی ساخته شده بود عرضه شدند. نکسوس ۵X به اندازه‌ی مدل قبلی‌اش خوش‌قیمت نبود؛ اما همچنان قیمت مناسبی داشت و به پرچم‌داری محبوب در بین مردم تبدیل شد. نکسوس ۵X به همراه نکسوس ۶P نخستین گوشی‌های هوشمندی بودند که با سیستم‌عامل اندروید ۶ در دسترس مشتریان قرار گرفتند. اندروید ۶ در آن دوران رابط بهبودیافته داشت و سرعتش افزایش پیدا کرده بود.

گوشی نکسوس ۵X پس از عرضه به بازار به شکل گسترده توسط کارشناسان ستایش شد. در سال ۲۰۱۶ گوشی پیکسل به‌عنوان جایگزین ۵X رونمایی شد و در همان روز شاهد توقف فروش نکسوس ۵X بودیم.

گوشی نکسوس ۵X در پنل پشتی خود حسگر اثر انگشت داشت. این گوشی همچنین به آنچه گوگل Android Sensor Hub نامید، مجهز شده بود. Android Sensor Hub پردازنده‌ی ثانویه‌ی کم‌مصرف گوشی بود که می‌توانست الگوریتم‌های تشخیص فعالیت را با نظارت مستقیم روی حسگرهای شتاب‌سنج، ژیروسکوپ، اثر انگشت و دوربین اجرا کند. به لطف این تراشه‌ی ثانویه، پردازنده‌ی مرکزی اصلی تا زمانی‌که دستگاه به آن نیاز نداشت بدون فعالیت می‌ماند. نکسوس ۵X ال جی در پنل پشتی از دوربین ۱۲٫۳ مگاپیکسلی میزبانی می‌کرد و ویدئوی ۴K با نرخ ۳۰ فریم ‌بر ثانیه می‌گرفت.

ال جی G6

ال جی گوشی LG G6 را همچون گوشی‌های سری V به استاندارد مقاومت نظامی مجهز کرد و سراغ استفاده از استاندارد ضد آب IP68 رفت. صفحه‌نمایش گوشی ال جی جی ۶ به لطف استاندارد دالبی ویژن و HDR10 بهبود مناسبی تجربه کرد؛ اما کمبود شدید تراشه در بازار باعث شد گوشی G6 مجبور به استفاده از پردازنده‌ی قدیمی اسنپدراگون ۸۲۱ شود. سیستم ماژولاری که در G5 استفاده شد و در نهایت شکست خورد، در ال جی G6 حذف شد و متأسفانه در مدل G6 خبری از امکان تعویض باتری نبود.

ال جی G6 که از اندروید ۷، چهار گیگابایت رم، ۳۲ یا ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی و صفحه‌نمایش ۵٫۷ اینچ IPS LCD بهره می‌گرفت یکی از زیباترین گوشی‌های ال جی محسوب می‌شد. حاشیه‌های باریک و گوشه‌های گرد نخستین مواردی بودند که در ال جی G6 خودنمایی می‌کردند. ال جی در مدل G6 بدنه‌ی فلزی را کنار گذاشت و سراغ ترکیب فلز و شیشه رفت.

ال جی V30

LG V30 تا حد زیادی مثل مدل پلاس ال جی G6 بود. در V30 صفحه‌نمایش ثانویه حذف شد و جای خود را به صفحه‌نمایش P-OLED داد. با وجود پشتیبانی مجدد از HDR10 و دالبی ویژن، شاهد برخی انتقادات از صفحه‌نمایش ال جی V30 بودیم. گوشی V30 از پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ استفاده می‌کرد و دوربین دوگانه‌‌ی باکیفیتی داشت.

صفحه‌نمایش بدون حاشیه‌ی فول‌ویژن ۶ اینچ، تجربه‌ی کار با V30 را لذت‌بخش می‌کرد. یکی از نکات برجسته‌ی گوشی‌‌های سری V، کیفیت صدای آن‌ها است. ال جی در مدل V30 نیز این روند را ادامه داد و از مبدل دیجیتال به آنالوگ مدل SABRE ES9218P (توسعه‌‌داده‌شده توسط ESS) استفاده کرد تا صدای ۳۲ بیت و ۱۹۲ کیلوهرتز ارائه بدهد. ال جی V30 اولین گوشی هوشمند دنیا با پشتیبانی از کدک MQA به‌حساب می‌آمد. دوربین دوگانه‌ی پنل پشتی ال جی V30 یک حسگر ۱۶ مگاپیکسلی برای دوربین اصلی و یک حسگر ۱۳ مگاپیکسلی برای دوربین دوم را شامل می‌شد.