تستوسترون پایین به معنای افزایش خطر ابتلای مردان به کووید ۱۹ شدید است – دیجیتال مارک

در طول دنیاگیری، پزشکان شاهد شواهدی بوده‌اند که نشان می‌دهد مردان مبتلا به کووید ۱۹ به‌طور متوسط نسبت به زنان، با بیماری شدیدتری مواجه می‌شوند. در این راستا، یک تئوری این است که تفاوت‌های هورمونی زنان و مردان ممکن است مردان را برای بیماری شدید مستعدتر کرده باشد و از آن‌جایی که مردان تستوسترون بسیار بیشتری از دارند، برخی دانشمندان حدس زده‌اند که سطوح بالای این هورمون ممکن است نقش داشته باشد.

اما مطالعه‌ی جدیدی از دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن در سنت لوئیس نشان می‌دهد که در مردان، ممکن است عکس این قضیه درست باشد: سطح پایین تستوسترون در خون ممکن است با بیماری شدیدتر مرتبط باشد. به گزارش ساینس دیلی، این مطالعه ثابت نمی‌کند که تستوسترون پایین علت کووید ۱۹ شدید است و سطح پایین تستوسترون می‌تواند فقط نشانگری از علت اصلی این مسئله باشد.

اما پژوهشگران در مورد کارآزمایی‌های بالینی که به‌عنوان درمانی برای مردان مبتلا به کووید ۱۹، درمان‌های هورمونی مهار یا کاهش تستوسترون یا افزایش استروژن را بررسی می‌کنند، هشدار می‌دهند. ابهیناو دیوان، استاد پزشکی و نویسنده ارشد مطالعه، می‌گوید:

در جریان دنیاگیری، این باور وجود داشته که بالا بودن سطح تستوسترون بد است؛ اما ما عکس این موضوع را در مردان پیدا کردیم. اگر مردی هنگام آمدن به بیمارستان تستوسترون پایینی داشت، خطر ابتلای او به کووید ۱۹ شدید (به معنای خطر نیاز به مراقبت‌های ویژه یا مرگ) در مقایسه‌ با مردانی که تستوسترون بالاتری در گردش خون خود داشتند، بسیار بیشتر بود و اگر سطح تستوسترون طی بستری بودن کاهش بیشتری پیدا می‌کرد، خطر بیشتر می‌شد.

پژوهشگران چندین هورمون را در نمونه‌های خون ۹۰ مرد و ۶۲ زن که با علائم کووید ۱۹ به بیمارستان بارنز-جوییش آمریکا مراجعه کرده بودند و بیماری آن‌ها تأیید شده بود، اندازه‌گیری کردند. آن‌ها سطوح هورمون‌ها را در ۱۴۳ بیماری که در بیمارستان بستری شدند، دوباره در روزهای ۳، ۷، ۱۴ و ۲۸ تا زمانی‌که بیماران در این بازه‌های زمانی در بیمارستان بستری بودند، اندازه‌گیری کردند. علاوه‌ بر تستوسترون، سطوح استرادیول (نوعی استروژن که به‌وسیله‌ی بدن تولید می‌شود) و IGF-1 را که هورمون رشد مهمی شبیه انسولین است و در حفظ توده عضلانی نقش دارد، اندازه‌گیری شد.

پژوهشگران در زنان هیچ ارتباطی میان سطوح هورمون‌ها و شدت بیماری پیدا نکردند. در مردان، سطوح تستوسترون با شدت کووید ۱۹ ارتباط داشت.

سطح تستوسترون خون ۲۵۰ نانوگرم در دسی‌لیتر یا کمتر در مردان بزرگ‌سال به‌عنوان تستوسترون پایین در نظر گرفته می‌شود. مردان مبتلا به کووید ۱۹ شدید، هنگام بستری شدن در بیمارستان، دارای متوسط سطح تستوسترون ۵۳ نانوگرم در دسی‌لیتر بودند. مردان مبتلا به بیماری با شدت کمتر، دارای متوسط ۱۵۱ نانوگرم در دسی‌لیتر بودند. در روز سوم، متوسط سطح تستوسترون در مردانی که بیشتر از همه بیمار بودند، فقط ۱۹ نانوگرم در دسی‌لیتر بود.

هرچه سطح تستوسترون پایین‌تر بود، شدت بیماری بیشتر بود. برای مثال، افرادی که کمترین مقدار تستوسترون را در خون خود داشتند، در معرض بیشترین خطر نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی و مراقبت‌های ویژه یا مرگ قرار داشتند. در طول مطالعه، ۳۷ بیمار (که ۲۵ نفر از آن‌ها مرد بودند) از دنیا رفتند.

پژوهشگران خاطرنشان کردند که سایر عوامل شناخته‌شده مؤثر در افزایش خطر ابتلا به کووید ۱۹ شدید، ازجمله سن بالا، چاقی و دیابت نیز با تستوسترون پایین‌تر ارتباط دارند. ساندیپ دیندسا، متخصص غدد در دانشگاه سنت لوئیس و نویسنده‌ی اول مطالعه، می‌گوید:

گروه مردانی که بیمارتر بودند، تستوسترون پایین‌تری داشتند. ما همچنین دریافتیم که آن دسته از مردان مبتلا به کووید ۱۹ که ابتدا به‌شدت بیمار نبودند اما سطح تستوسترون پایینی داشتند، با احتمال بیشتری طی دو سه روز بعدی به مراقبت‌های ویژه یا لوله‌گذاری نای نیاز پیدا می‌کردند. سطوح پایین‌تر تستوسترون به نظر می‌رسید پیش‌بینی‌کننده‌ی این امر باشد که کدام بیماران احتمالا طی روزهای آینده به‌شدت بیمار خواهند شد.

علاوه بر‌ این، پژوهشگران دریافتند که سطوح پایین‌تر تستوسترون در مردان همچنین با سطوح بالاتر التهاب و افزایش فعال‌سازی ژن‌هایی که به بدن اجازه می‌دهند عملکردهای هورمون‌های جنسی موجود در گردش خون را درون سلول‌ها انجام بدهد، ارتباط دارد؛ به عبارت دیگر، بدن ممکن است با افزایش توانایی خود برای تشخیص و استفاده از هورمون، با تستوسترون کمتری که در خون در گردش است، سازگاری پیدا کند. پژوهشگران هنوز از پیامدهای این سازگاری آگاه نیستند و خواستار انجام پژوهش‌های بیشتری دراین‌باره هستند. دیوان که متخصص قلب است، می‌گوید:

در حال بررسی این موضوع هستیم که آیا ارتباطی میان هورمون‌های جنسی و پیامدهای قلبی‌عروقی در کووید ۱۹ طولانی وجود دارد که در آن علائم بیماری به مدت چندین ماه می‌ماند. همچنین به مطالعه‌ی این موضوع علاقه‌مندیم که آیا مردانی که از کووید ۱۹ بهبود پیدا می‌کنند، ازجمله افرادی که به کووید ۱۹ طولانی مبتلا بوده‌اند، ممکن است از تستوسترون درمانی بهره‌ای ببرند. این درمان در مردان دارای سطوح پایین هورمون‌های جنسی استفاده شده است، بنابراین ممکن است این موضوع ارزش بررسی داشته باشد که آیا رویکرد مشابهی می‌تواند به توان‌بخشی مردان بازمانده از کووید ۱۹ کمک کند.

این مطالعه در مجله‌ی JAMA Network Open منتشر شده است.