حسگر بزرگ دوربین گوشی هوشمند هم به عکاسی شما کمک می‌کند و هم مانعی برای آن است – دیجیتال مارک

سال گذشته، حسگرهای دوربین‌های گوشی‌های هوشمند بسیار بزرگ شده‌اند. برای مثال، دوربین اصلی گوشی سامسونگ گلکسی S20 اولترا حسگر بسیار بزرگ ۱ روی ۱/۳۳ اینچی و دوربین تله‌فوتو آن حسگر یک‌دوم اینچی و گوشی هواوی P40 Pro Plus نیز حسگری حتی بزرگ‌تر از گلکسی اس ۲۰ اولترا و ۱ روی ۱/۲۸ اینچی دارد.

اجازه دهید پیش از اینکه خیلی در عددها گم شویم، درباره‌ی معنی آن‌ها صحبت کنیم. بزرگ‌بودن حسگر دوربین در تمامی جنبه‌های عکاسی، از عمق میدان دید گرفته تا عملکرد در نور ضعیف، کمک بزرگی است؛ به‌همین‌دلیل، دوربین‌های عکاسی می‌توانند در وضعیت نوری نامناسب، عکس‌هایی عالی بگیرند؛ ولی گوشی‌های هوشمند عکس‌های چندان باکیفیتی نمی‌گیرند.  

سازندگان گوشی‌های هوشمند راه‌های متعددی برای برطرف‌کردن محدودیت حسگرهای کوچک آن‌ها یافته‌اند. گوگل با رونمایی قابلیت‌های Pixel 3 برای عکاسی در شب که از ترکیبی از پردازش HDR و نوردهی نیمه‌طولانی‌مدت استفاده می‌کند، همه‌ی علاقه‌مندان به عکاسی با گوشی هوشمند را تحت‌تأثیر قرار داد و از آن زمان تاکنون، می‌توان حالت شب (Night Mode) را در بسیاری از گوشی‌های هوشمند جدید پیدا کرد.

گوشی‌های هوشمند با قابلیت‌های نرم‌افزاری اندازه‌ی کوچک حسگرشان را جبران می‌کنند

اهالی مانتین‌ویو با گوشی Pixel 4 که مناسب عکاسی نجومی است، گام بسیار بزرگی به جلو برداشتند. البته آن‌ها و دیگر سازندگان به دیگر ویژگی‌ها مثل عکاسی پرتره و قطعه‌بندی معنایی (Semantic segmentation) توجه ویژه‌ای می‌کنند. نکته در اینجا است که نرم‌افزار و پردازش تصویر مزیت مهم عکاسی با گوشی هوشمند است که حتی دوربین‌های عکاسی آخرین‌مدل نیز در رقابت با این قابلیت گوشی‌های هوشمند شاید شکست بخورند.

وقتی این قابلیت را با حسگرهای نسبتا بزرگ گوشی‌هایی مثل گلکسی S20 Ultra یا هواوی P40 Pro Plus یا LG V60 همراه کنید، به نتایج بی‌نظیری خواهید رسید. نگاهی به چندین عکس گرفته‌شده با گوشی سامسونگ گلکسی S20 Ultra بیندازید. ایرادی به شما وارد نیست اگر به لطف بوکه‌ی بسیار عالی که تنها با استفاده از حالت پرتره‌ی گوشی ممکن است، بعضی از آن‌ها را با عکس‌های گرفته شده‌با دوربین عکاسی استندلون (Standalone) اشتباه بگیرد.

هرچه این عکس‌ها عالی هستند؛ ولی مشکل بسیار واضحی در عکس‌های نمای بسته (کلوز‌آپ) از فنجان قهوه و لیوان آب‌جو دیده می‌شود. دوربین گوشی گلکسی S20 Ultra با داشتن حسگر بزرگ و دیافراگم باز f/1.8، روی تمامی اشیای موجود در قاب تصویر فوکوس می‌کند؛ بنابراین، تصویر پیچ‌و‌تاب می‌خورد؛ به‌همین‌دلیل، هنگام استفاده از دیافراگم دارای این میزان گشودگی، صفحه‌ی کانونی به‌قدری باریک می‌شود که همه‌ی اشیاء را در فوکوس قرار می‌دهد.

دوربین‌های دارای حسگر بزرگ نیازمند گشودگی متغیر دیافراگم برای کنترل عمق میدان دید هستند

این مشکل در عکاسی با دروبین‌های عکاسی حرفه‌ای مثل دوربین سونی a7 III نیز مشاهده می‌شود؛ اما در اینجا، تفاوت این است که وقتی با دوربین عکاسی کار می‌کنید، می‌توانید از بازشدن دیافراگم تا حدی جلوگیری کنید که همه‌چیز در فوکوس قرار بگیرد؛ البته به قیمت از‌دست‌دادن بخشی از نور و عمق میدان دید.

نکته‌ی جالب این است که سامسسونگ در گوشی گلکسی S9 دو میزان گشودگی دیافراگم دراختیارتان می‌گذارد و می‌توانید هنگام عکاسی، یکی از دو دیافراگم f/1.5 و f/2.4 را انتخاب کنید. این قابلیت در گوشی‌های بعد از S9 هم وجود داشت تا اینکه از گلکسی S20 اولترا حذف شد. حسگر ۱ روی ۲/۵ اینچی دوربین گوشی گلکسی S9 به‌قدری کوچک بود که این سیستم نمی‌توانست تفاوت درخورملاحظه‌ای ایجاد کند؛ اما درصورت وجود در گلکسی S20، می‌توانست کمک شایانی باشد.

گذشته از عمق میدان دید، حسگرهای بزرگ در گوشی‌هایی مثل گلکسی S20 و هواوی P40 Pro Plus می‌توانند نور بیشتری جذب کنند؛ بنابراین می‌توان در وضعیت نوری نامناسب، از آن‌ها انتظار عملکرد بهتری داشت؛ ولی اغلب این گوشی‌های جدید دارای حسگرهای بزرگ، به‌ویژه S20 با حسگر دوربین اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی‌، برای تعداد بسیار زیاد مگاپیکسل بهینه‌سازی شده‌اند. کوچک‌تربودن هر پیکسل منفرد سبب حصول اطلاعات رنگی دارای دقت کمتری می‌شود؛ به‌همین‌دلیل، بسیاری از این گوشی‌ها از فناوری پیکسل‌سوزی استفاده می‌کنند که در آن، اطلاعات هر پیکسل با اطلاعات پیکسل‌های مجاور ادغام می‌شود تا عکس‌هایی شفاف‌تر و دارای محدود دینامیک گسترده‌تر و رنگ بهتر در روزولوشن قابل‌کنترل‌تر ایجاد شوند. در گوشی سامسونگ گلکسی S20، پیکسل سوزی ۹:۱ انجام می‌شود و عکس‌های ۱۰۸ مگاپیکسیلی به عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی تقلیل می‌یابند.

به‌طورکلی، ترجیح بر این است که حسگر دوربین گوشی بزرگ‌تر باشد؛ اما بزرگ‌بودن حسگر بی‌عیب نیست. بهتر بود سامسونگ قابلیت تنظیم گشودگی دیافراگم را از تنها گوشی‌اش حذف نمی‌کرد که می‌توانست واقعا از آن بهره ببرد و امید بر این است که سازنده‌ای دیگر بلافاصله این قابلیت را به گوشی‌هایش اضافه کند.