بررسی گلکسی A71 سامسونگ – دیجیتال مارک در دیجیتال مارک

دقیقا در یکم فروردین سال ۹۸، سامسونگ از اولین مدل از سری گوشی‌های A70 رونمایی کرد؛ گوشی میان‌رده‌ای که به‌سرعت به یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین‌های بازار تبدیل شد. حتی بازار ایران هم از این موضوع مستثنا نبود. دلایل زیادی هم برای محبوبیت این گوشی وجود دارد. مهم‌ترین آن‌ها، تجربه کار با گلکسی A70 است. گلکسی A70 با این‌که در هیچ زمینه‌ای بهترین نیست، ولی به‌طورکلی برآیند همه بخش‌های آن، A70 را به یکی از بهترین گوشی‌های میان‌رده بازار تبدیل می‌کند.

تقریبا ۹ ماه و در آخرین روزهای پاییز ۹۸، سامسونگ پس از سعی و خطا با مدل گلکسی A70s برای تولید جانشین A70، مدل جدید این گوشی را با نام گلکسی A71 معرفی کرد. از آنجایی که هنوز هم A70 جزو بهترین گوشی‌های میان‌رده محسوب می‌شود و کاربران آن به‌راحتی متقاعد نمی‌شوند که گوشی خود را عوض کنند، سامسونگ تلاش کرده است تا اکثر نقاط ضعف A70 را با معرفی گلکسی A71 بهبود ببخشید.

برای کاربرانی که از گوشی A70 استفاده می‌کنند، دلایل زیادی وجود دارد که بخواهند گوشی خود را به مدل A71 تغییر دهند. گلکسی A71 قدرت پردازشی به‌مراتب بیشتری دارد و مخصوصا برای کسانی که با گوشی خود بازی می‌کنند، ارتقا بزرگی محسوب می‌شود. به‌علاوه دوربین گوشی هم بهبود یافته و گلکسی A71 چهار دوربین در پشت خود دارد. درنهایت حتی از نظر طراحی هم، گلکسی A71 از زبان طراحی جدید سامسونگ بهره می‌برد که می‌توانید آن را در سری گوشی‌های گلکسی اس ۲۰ و نوت ۱۰ مشاهده کنید.

بزرگ‌ترین چالش برای گلکسی A71 را می‌توانیم گوشی‌های چینی به‌خصوص از برند شیائومی بدانیم که این روزها نه‌تنها در ایران بلکه در کل جهان فروش خیلی خوبی دارند. گلکسی A71 طوری قیمت‌گذاری شده است که باید به‌صورت مستقیم با گوشی‌های خیلی خوبی مثل شیائومی می ۹ تی پرو و ردمی K30 رقابت کند.

در ادامه با دیجیتال مارک و بررسی سامسونگ گلکسی A71 باشید.

طراحی و کیفیت ساخت

اگر به چند سال پیش برگردید، به یاد دارید که تبلت‌های ۷ اینچی بسیار محبوب بودند؛ چراکه هم سایز مناسبی داشتند و هم نمایشگر بزرگی را در اختیار کاربرشان قرار می‌دادند. حالا به زمانی رسیدیم که دیگر مرز خاصی بین گوشی و تبلت وجود ندارد.

گلکسی A71 یکی از بزرگ‌ترین نمایشگرها را در بین تمام گوشی‌های هوشمند دارد. سامسونگ برای جانشین گوشی محبوب A70، نمایشگری کشیده با قطر ۶٫۷ اینچی را انتخاب کرده است؛ بنابراین در همان ابتدای کار باید بدانید که با یکی از بزرگ‌ترین گوشی‌های بازار طرف هستید. گلکسی A71 نزدیک به ۱۶۴ میلی‌متر طول و ۱۸۰ گرم وزن دارد؛ این یعنی از نظر ابعاد و وزن، تفاوت زیادی با گوشی‌های سری نوت ۱۰ ندارد.

خبر خوب این که بیش از ۸۷ درصد از کل فضای جلوی گلکسی A71 را نمایشگر آن تشکیل می‌دهد و لبه‌های چهار طرف گوشی بسیار باریک هستند. به‌علاوه یکی از تفاوت‌های ظاهری A71 با A70 به دوربین سلفی آن برمی‌گردد. دیگر خبری از بریدگی قطره‌ای شکل نمایشگر نیست و دوربین سلفی به‌صورت یک سوراخ در بالا و وسط نمایشگر قرار گرفته است تا A71 از این نظر شبیه به گوشی‌های پرچم‌دار سامسونگ مثل سری اس ۲۰ و نوت ۱۰ شود.

برخلاف گوشی‌های پرچم‌دار سامسونگ که از بدنه‌ای تمام آلومینیومی در میان دو لایه شیشه بهره می‌برند، گلکسی A71 بدنه‌ای ساخته شده از پلاستیک و شیشه دارد. بخش شیشه‌ای این بدنه به جلوی گوشی محدود می‌شود و از نسل سوم شیشه‌های گوریلا گلس استفاده می‌کند. این یعنی سه نسل قدیمی‌تری از شیشه‌ای که روی گلکسی اس ۲۰ قرار دارد؛ بنابراین نمی‌توانید خیلی روی مقاومت آن حساب کنید و بهتر است که حتما همراه گوشی یک محافظ نمایشگر هم تهیه کنید.

به جزو بخش جلویی گلکسی A71، سایر قسمت‌های آن، یعنی پشت و قاب دور گوشی کاملا از پلاستیک برس خورده ساخته شده؛ البته سامسونگ از پلاستیک باکیفیتی در بدنه A71 استفاده کرده است و هنگامی‌که آن را در دست می‌گیرید، اصلا حس بدی به شما منتقل نمی‌شود؛ به‌خصوص قاب پشت گوشی که شباهت زیادی به قاب‌های شیشه‌ای دارد.

قاب پشت گوشی یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در طراحی گلکسی A71 محسوب می‌شود. پیش از هر چیز باید بگوییم که سامسونگ گلکسی A71 یک گوشی زیبا و چشم‌نواز است که بخش زیادی از زیبایی خود را مدیون قاب پشت است. صرف‌نظر از این‌که کدام رنگ از گلکسی A71 را بخرید، وقتی پشت گوشی را در معرض نور قرار می‌دهید، تغییر رنگ می‌دهد و بافت هندسی آن، بیش‌ازپیش جلوه می‌کند. در این لحظه است که به زیبایی آن پی می‌برید.

در همین حالی که از زیبایی پشت این گوشی لذت می‌برید، چشمتان به فضای مخصوص به دوربین‌ها یعنی مستطیل مشکی‌رنگ، فلزی و بزرگ بالای قاب پشتی می‌افتد و همه لذتتان از بین می‌رود. حتی اگر رنگ‌های شاد این گوشی مثل صورتی یا سبز آبی را خریده باشید، بازهم با یک مستطیل مشکی‌رنگ مواجه می‌شوید که مثل یک جوش مزاحم، زیبایی قاب پشتی را بهم می‌زند. به هر صورت به نظر می‌رسد که سامسونگ با این موضوع مشکلی ندارد و این طراحی را در همه گوشی‌های جدیدش به‌کار می‌برد.

از نظر چیدمان کلیدها و درگاه‌ها، تفاوت زیادی بین گلکسی A71 با دیگر گوشی‌های سامسونگ وجود ندارد. در زیر گوشی درگاه USB نوع C در کنار بلندگو، میکروفن اصلی و خروجی صوتی ۳٫۵ میلی‌متری یا همان جک هدفون قرار دارد. سمت راست گوشی هم محل قرارگیری کلید پاور و کلیدهای کم‌وزیاد کردن صدا است و در سمت چپ هم فقط شکاف سیم‌کارت و کارت حافظه قرار دارد.

در بالای گوشی به‌جز میکروفن دوم، خبری از هیچ شکاف یا درگاه دیگری نیست. ممکن است برایتان این سوال پیش بیاید که با حذف بریدگی نمایشگر، حسگر و بقیه بخش‌های گوشی کجا رفته‌اند. اگر کمی دقت کنید متوجه می‌شوید که بلندگوی دوم به‌صورت یک خط خیلی نازک بین نمایشگر و قاب دور گوشی قرار دارد که به‌سختی قابل‌مشاهده است.

حسگرها مثل حسگر سنجش روشنایی محیط و تشخیص اثرانگشت هم به زیر نمایشگر منتقل شده‌اند. خبری هم از چراغ اعلان‌ها یا LED معروف گوشی‌های اندرویدی که تماس‌ها و پیغام‌های ازدست‌رفته را نشان می‌دهد نیست. حسگر اثر انگشت اپتیکال گلکسی A71‌ عملکرد رضایت‌بخشی دارد؛ اما بی‌شک سرعت و پایداری آن را نمی‌توان با نمونه‌های خازنی مرسوم مقایسه کرد.

جدا از همه موارد گفته‌شده، طراحی گلکسی A71 از همان فرمول موفق گوشی‌های سامسونگ استفاده می‌کند؛ یعنی بدنه‌ای با لبه‌های کاملا خمیده دارد و قاب خمیده پشتی هم در کف دست می‌نشیند تا حتی با گوشی به این بزرگی هم به‌راحتی کار کنید. البته به‌جز حالتی که دست‌های بزرگی داشته باشید، بعید است که بتوانید با گلکسی A71 فقط با یک دست کار کنید.

نمایشگر و اسپیکر

بخشی از موفقیت گوشی‌های میان‌رده سامسونگ مدیون پیش‌بینی صحیح و سرمایه‌گذاری بزرگ در بخش نمایشگرهای اولد توسط این شرکت از سال‌ها پیش است. روشنایی بالا، رنگ‌های باطراوت‌تر و کنتراست عالی تنها بخشی از ویژگی‌های مثبت نمایشگر اولد است که رقابت با آن را برای نمونه‌های سنتی LCD دشوار کرده است. کره‌ای‌ها از یک نمایشگر بزرگ ۶.۷ اینچی سوپر امولد پلاس در گلکسی ای ۷۱ استفاده کرده‌اند؛ نمایشگر کشیده و ۲۰ به ۹ این گوشی با رزولوشن ۲۴۰۰ در ۱۰۸۰ پیکسل (تراکم ۳۹۳ پیکسل در هر اینچ) تصاویر شارپی ارائه می‌کند.

طبق انتظار نمایشگر این گوشی زاویه‌ی دید مناسبی دارد و در نگاه اول سردی آزاردهنده‌ای رنگ‌ سفید که پیش از این در برخی میان‌رده‌های مجهز به نمایشگر اولد دیده‌ایم را در A71 شاهد نیستیم. در زیر نور خورشید و با فعال بودن حالت تنظیم خودکار روشنایی، محتوا در نمایشگر به خوبی قابل رویت هستند و از این نظر با یکی از بهترین میان‌رده‌های بازار روبرو هستیم. ویژگی کامل و کاربردی Always On Display برای نمایش اعلان‌ها، ساعت و … در زمان خاموش بودن نمایشگر در این گوشی نیز حضور دارد.

همانند دیگر گوشی‌های جدید سامسونگ تعداد حالت‌های رنگ به Natural برای نمایش رنگ‌های طبیعی‌تر و حالت پیش‌فرض Vivid برای رنگ‌های اشباع‌تر و باطراوت‌تر در نظر گرفته‌ است. حالت Natural پوشش ۹۸.۸ درصدی sRGB و حالت Vivid پوشش ۹۹.۹ درصدی DCI P3 را ارائه می‌کنند. متاسفانه خبری از پشتیبانی HDR در این نمایشگر نیست که برای یک میان‌رده‌ی نسبتا گران‌قیمت می‌تواند یک نکته‌ی منفی اما نه چندان بزرگ محسوب شود. کره‌ای‌ها امکان تغییر تعادل رنگ سفید (White Balance) را تنها برای حالت Vivid در اختیار کاربر قرار داده‌اند که اندکی گرم کردن آن می‌تواند به بهتر شدن دقت رنگ در این حالت کمک کند.

حداکثر روشنایی نمایشگر گلکسی A71 در آزمایش با الگوی ۵۰ درصدی به ۶۳۲ نیت (در نیمه‌ی بالایی نمایشگر) می‌رسد؛ در حالت پوشش سفید ۱۰۰ درصدی نیز حداکثر روشنایی در مرکز نمایشگر به ۵۳۶ نیت می‌رسد. اما گوشی‌های سامسونگ به روشنایی بالای نمایشگرهایش در حالت تنظیم خودکار مشهور است؛ در این حالت روشنایی با الگو‌های ۵۰ و ۱۰۰ درصد سفید به ۸۱۵ و ۶۵۲ نیت می‌رسد که ارقام بسیار مناسبی هستند. روشنایی ۲.۲ نیتی ثبت شده به عنوان حداقل روشنایی قابل دستیابی نمایشگر در محدوده‌ی مناسب قرار داد.

در آزمایش دقت رنگ گلکسی A71 با ثبت خطای میانگین ۵ و ۳ برای حالت‌های Vivid و Natural عملکرد نسبتا خوبی ارائه می‌کند اما بهترین در این بازه‌ی قیمتی نیست. خوشبختانه همانند A51 شاهد رنگ سفید متعادل‌تری نسبت به نسل قبل هستیم.

اسپیکر تک‌کاناله‌ی گلکسی A71‌ چه به‌لحاظ بلندی صدا، چه وضوح برنده‌ی هیچ جایزه‌ای نمی‌شود و در بهترین حالت می‌توان آن را با واژه‌ی «متوسط» توصیف کرد؛ اما وجود جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون و عملکرد رضایت‌بخش دستگاه در تولید صدایی رسا از طریق هدفون این موضوع را تا حدودی می‌پوشاند.

نرم‌افزار و رابط کاربری

گلکسی A71 برخلاف گلکسی نوت ۱۰ لایت هنوز به‌روزرسانی One UI 2.1 را دریافت نکرده است؛ بنابراین به‌صورت پیش‌فرض با اندروید ۱۰ و رابط کاربری One UI 2.0 به‌دست کاربر می‌رسد، هرچند که تفاوت فاحشی نیز بین دو نسخه به‌چشم نمی‌خورد. از تغییرات مهم One UI 2.0 می‌توان به ژست‌های حرکتی بهبودیافته‌، تم تیره‌ی فراگیر، صفحه‌ی لاک‌اسکرین پویا و اصلاحات رابط کاربری برای رفع مزاحمت گوشی و افزایش بهره‌وری کاربر اشاره کرد.

دیجیتال مارک پیش‌تر در مقاله‌ای جامع، تمام تغییرات ریز و درشت One UI 2.0 درمقایسه‌با نسخه‌ی پیشین را زیر ذره‌بین قرار داده است؛ بنابراین، در بررسی حاضر قابلیت‌های رابط کاربری را شرح نمی‌دهیم.

دوربین

گوشی‌های میان‌رده طی سال‌های گذشته پیشرفت چشمگیری را تجربه کرده‌اند تا اکنون ارزش خرید زیادی داشته باشند. دوربین یکی از این بخش‌ها است؛ تا جایی که برخی محصولات میان‌رده مانند می نوت ۱۰ شیائومی، عملکردی بسیار نزدیک به پرچم‌داران از خود به نمایش می‌گذارند. گلکسی A71 به عنوان جایگزین مدل محبوب A70، وظیفه‌ی سنگینی در این خصوص بر دوش خود می‌بیند. وجود رقبایی توانمند در کنار انتظار کاربران از محصولات سامسونگ، باعث شده است تا غول کره‌ جنوبی دنیای موبایل تدابیر ویژه‌ای برای تجهیز میان‌رده‌ی جدید خود دیده باشد.

گلکسی A71 به ماژول سه‌گانه‌ی دوربین در کنار نمونه‌ای ۵ مگاپیکسلی برای تجهیز عمق مجهز شده است تا در مجموع شاهد چهار دوربین در بخش پشتی گوشی باشیم. سنسور ۶۴ مگاپیکسلی Quad-Bayer ساخت سامسونگ با پیکسل‌هایی به ابعاد ۰/۸ میکرو‌متر در پس لنز واید ۲۶ میلی‌متری وظیفه‌ی اصلی ثبت تصاویر را برعهده دارد که به فناوری فوکوس خودکار تشخیص فاز نیز مجهز شده است. ماژول اولتراواید نیز از سنسوری ۱۲ مگاپیکسلی با لنز ۱۲ میلی‌متری f/2.2 تشکیل شده است و کاربران برای ثبت تصاویر ماکرو نیز می‌توانند از ماژول مخصوص ۵ مگاپیکسلی با پیکسل‌های ۱/۱۲ میکرومتری در کنار لنز ۲۵ میلی‌متری بهره ببرند. در نهایت نیز باید به سنسور ۵ مگاپیکسلی اشاره کرد که وظیفه‌ی تشخیص عمق تصاویر را برعهده گرفته است. 

تصاویر ۱۶ مگاپیکسلی دوربین اصلی گلکسی A71 در شرایط نوری مناسب از کیفیت بسیار خوبی برخوردار هستند. گستره‌ی دینامیکی، رنگ‌ها و میزان جزئیات در سطح بسیار مطلوبی قرار دارند. در صورتی بهره بردن از الگوریتم HDR، با افزایش کنتراست تصویر و غلظت رنگ‌ها، شاهد بهبود محسوس جذابیت بصری تصویر هستیم؛ اما این تصاویر جزئیات کمتری نسبت به نمونه‌های عادی دارند. امکان ثبت تصاویر ۶۴ مگاپیکسلی نیز در دسترس است که جزئیات به مراتب بیشتری را ارایه می‌دهد. اما در صورت کاهش روشنایی محیط، میزان نویز موجود به اندازه‌ی قابل توجهی افزایش می‌یابد و تاثیر منفی محسوسی در خروجی خواهد داشت. 

یکی از پیشرفت‌های قابل توجه A71 بخش اولترا واید دوربین آن است. سنسور ۱۲ مگاپیکسلی خروجی به مراتب بهتری در مقایسه با نمونه‌ی ۸ مگاپیکسلی دوربین A70 دارد. با این حال همانطور که انتظار می‌رفت این دوربین جزئیات کمتر، رنگ‌های سرد‌تر و نویز بیشتری در مقایسه با خروجی‌ دوربین اصلی ثبت می‌کند. به همین دلیل پیشنهاد می‌کنیم در حالت عکاسی اولترا واید همواره حالت HDR را فعال کنید.

استفاده از ماژول دوربین ماکرو، ساز‌و‌کاری است که سازندگان دنیای موبایل در محصولات میان‌رده‌ی خود آن را به‌کار گرفته‌اند. شاید بتوان قیمت پایین‌تر این ماژول (به‌خصوص در مقایسه با دوربین‌های تله‌فوتو) در کنار افزایش تعداد ماژول‌های دوربین گوشی (که جذابیت خرید آن را برای کاربران افزایش می‌دهد) را دلایل اصلی استفاده از این دوربین دانست. دوربین ۵ مگاپیکسلی ماکرو A71 به لطف لنز خود توانایی ثبت تصاویر از فاصله‌ی ۳ تا ۵ سانتی‌متری را دارد. نبود فوکوس خودکار در این دوربین تا حد زیادی آزادی عمل را از کاربران سلب می‌کند و سنسور ۵ مگاپیکسلی نیز توانایی زیادی در ارایه‌ی خروجی تمیز و بدون نویز با جزئیات گسترده را ندارد. با این حال به دلیل امکان نزدیک شدن به سوژه، جزئیات بیشتری در مقایسه با دوربین اصلی ثبت می‌شود. اما اگر کمی سختگیرانه عملکرد دوربین‌های ماکرو را نقد کرد، حضور آن‌ها را می‌توان بدون‌کاربرد دانست؛ جایی که با دوربین اصلی (به لطف سنسور بهتر) نیز می‌توان تصاویر ماکرو ثبت کرد و به جزئیات مشابهی با دوربین ماکرو دست یافت.

گلکسی A71 برای ثبت تصاویر پرتره به دوربین اصلی و نمونه‌ی ۵ مگاپیکسلی تشخیص عمق برای اعمال جلوه‌ی بوکه متکی است. همانطور که انتظار می‌رفت تصاویر پرتره و محو کردن پس‌زمینه به خوبی انجام می‌شود. اما شاید بتوان بزرگ‌ترین کمبود در این بخش را فقدان دوربین تله‌فوتو دانست که در ثبت تصاویر پرتره نتایج بسیار مطلوب‌تری به ارمغان می‌آورد. با توجه به جایگاه A71 در صورتی که سامسونگ به جای ماژول ماکرو، از دوربین تله‌فوتو بهره می‌برد، شاهد ارتقای قابل توجه جایگاه این دوربین می‌بودیم. 

دوربین A71 در شرایط نوری اندک توانایی خوبی از خود نشان می‌دهد؛ با وجود کاهش جزئیات و عملکرد قوی‌تر الگوریتم کاهش نویز، رنگ‌ها به خوبی حفظ می‌شوند و جزئیات نیز در سطح مطلوبی قرار دارند. در صورت کاهش قابل توجه نور محیط پیشنهاد می‌کنیم حتما از حالت عکاسی Night بهره ببرید. به لطف این حالت سطح جزئیات به‌خصوص در بخش تاریک قاب افزایش چشمگیری می‌یابند تا خروجی نهایی تصویر بسیار مطلوب‌تر باشد. البته لازم به ذکر است که رزولوشن تصاویر در حالت Night به ۱۲ مگاپیکسل کاهش می‌یابد. خوشبختانه دوربین اولتراواید نیز به حالت Night مجهز است که به دلیل پیکسل‌های کوچک‌تر و لنز تاریک‌تر این ماژول در مقایسه با دوربین اصلی، پیشنهاد می‌کنیم تصاویر اولتراواید را همواره در این حالت ثبت کنید.

در بخش دوربین سلفی از سنسور ۳۲ مگاپیکسلی استفاده شده است که البته برخلاف انتظار به جای تصاویر ۸ مگاپیکسلی (ترکیب ۴ پیکسل با یکدیگر)، خروجی‌های ۱۲ مگاپیکسلی ارایه می‌دهد. این افزایش رزولوشن برای بهبود جزئیات صورت می‌پذیرد. امکان ثبت تصاویر زوم در دوربین سلفی نیز فراهم است که خروجی ۸ مگاپیکسلی کراپ شده را به ارمغان می‌آورد. کیفیت تصاویر دوربین سلفی A71 بسیار خوب است و میزان رنگ‌ها و جزئیات به‌خوبی توانایی جلب رضایت کاربران را خواهند داشت. امکان ثبت تصاویر پرتره نیز در دسترس است و الگوریتم تشخیص سوژه و ایجاد جلوه‌ی بوکه نیز طبق انتظار عملکرد قابل قبولی دارد.

رابط کاربری دوربین همان محیطی است که پیش‌تر و در نسخه‌ی دوم Samsung One UI مشاهده کرده‌ بودیم. تغییر به حالات مختلف عکاسی و فیلم‌برداری با سوایپ انجام می‌شود و بخش‌هایی مانند حالت عکاسی حرفه‌ای، پانوراما، صحنه آهسته و Night در منو More تعبیه شده‌اند. فیلتر‌های عکاسی، تنظیمات، نسبت قاب تصویر و تایمر نیز در بخش بالای قاب قرار گرفته‌اند تا به‌راحتی دردسترس کاربران قرار گیرند.

گلکسی A71 از مجموعه‌ی توانمندی در بخش دوربین برخوردار است. سنسور و لنز‌های به‌کار رفته قدم رو به جلوی بزرگی در مقایسه با A70 به شمار می‌روند و خروجی تصاویر نیز گواهی بر این موضوع است. اما شاید بزرگ‌ترین مشکل نماینده‌ی میان‌رده‌ی سامسونگ در دنیای موبایل، رقبای توانمند آن است. می نوت ۱۰ شیائومی با تجهیز به ماژول تله فوتو و سنسور‌های توانمند‌تر، در بخش دوربین حرف‌های زیادی برای گرفتن دارد و خود را به‌عنوان گزینه‌ی مطلوب‌تر برای کاربران عاشق عکاسی معرفی می‌کند.

نمونه تصاویر دوربین گلکسی A71

کارایی و عملکرد

اسنپدراگون ۷۳۰ نقش مغز محاسباتی را در نسخه‌ی جهانی گلکسی A71 را برعهده دارد. این پردازنده‌ که با فناوری ساخت ۸ نانومتری LLP سامسونگ تولید می‌شود، در حقیقت جایگزینی برای پردازنده‌ی اسنپدراگون ۷۱۰ بوده و دومین پردازنده‌ی قدرتمندترین کوالکام در کلاس پردازنده‌های میان‌رده است. اسنپدراگون ۷۳۰ به مدد بهره‌گیری از هسته‌های پردازشی Cortex A76، ارتقاء چشمگیری را در زمینه‌ی کارایی CPU تجربه می‌کند و می‌توان آن را رقیب مستقیم کرین ۸۱۰ دانست که چندی پیش معرفی شد و توان پردازشی محصولات میان‌رده‌ی سطح‌بالای هواوی و آنر را تأمین خواهد کرد. سامسونگ در بازار فیلیپین گلکسی A71 را با اسنپدراگون ۷۳۰G به‌فروش می‌رساند که نسبت به نسخه‌ی عادی، ۱۵ درصد توان پردازش گرافیکی بهتری ارائه می‌دهد.

در پردازنده‌ی اسنپدراگون ۷۳۰، دو هسته‌ی قدرتمند Kryo 470 Gold مبتنی بر هسته‌ی پرچم‌دار Cortex-A76 آرم با فرکانس کاری ۲.۲ گیگاهرتزی در کنار ۶ هسته‌ی‌کم‌مصرف Kryo 470 Silver‌ مبتنی بر هسته‌های Cortex-A55 با فرکانس ۱.۸ گیگاهرتزی، نقش پردازنده‌ی مرکزی را برعهده دارند و ماژول آدرنو ۶۱۸ واحد پردازش گرافیکی تراشه است. مودم اسنپدراگون X15 برقراری اتصال LTE را تضمین می‌کند و به‌لطف موتور هوش مصنوعی چندهسته‌ای و نسل چهارمی Qualcomm، اسنپدراگون ۷۳۰ در زمینه‌ی پردازش‌های هوش مصنوعی دو برابر بهتر عمل خواهد کرد.

گلکسی A71 تنها در دو نسخه با رم ۶ یا ۸ گیگابایتی LPDDR4X به‌فروش می‌رسد؛ اما هر دو نسخه از حافظه‌ی ذخیره‌سازی یکسانِ ۱۲۸ گیگابایتی با رابط UFS 2.1 بهره می‌برند، البته سامسونگ امکان ارتقاء حافظه‌ی ذخیره‌سازی از طریق درگاه مجزای microSDXC را نیز در اختیار کاربر می‌گذارد. درحالی‌که براساس تجربه‌ی قبلی ما، رم ۶ گیگابایتی به‌خودیِ خود چندوظیفگی را در حد مطلوبی ممکن می‌سازد، نسخه‌ی ۸ گیگابایتی گلکسی A71 پا را فراتر می‌گذارد و بارگذاری مجدد اپ‌های پس‌زمینه را به‌حداقل می‌رساند. 

برای ارزیابی عملکرد گلکسی A71 مطابق روال بررسی‌های دیجیتال مارک، بنچمارک‌های شناخته‌شده را روی آن اجرا می‌کنیم. بنچمارک انتوتو امتیازی به عملکرد کلی دستگاه نسبت می‌دهد، آزمون گیک‌بنچ CPU را تحت فشار می‌گذارد و آزمون‌های ۳DMark و GFXBench عملکرد واحد پردازش گرافیکی را بررسی می‌کنند. در نهایت آزمون PCMark با شبیه‌سازی کاربری‌های عادی مانند وب‌گردی یا ویرایش عکس، عملکرد دستگاه در استفاده‌های روزمره را می‌سنجد.

گلکسی A71 به‌لطف واحد پردازشی گرافیکی توانمندترش، بهبود چشم‌گیری نسبت به نسل گذشته تجربه می‌کند؛ اما بهبودها صرفا در عملکرد گرافیکی خلاصه نمی‌شود. میان‌رده‌ی جدید سامسونگ در بنچمارک PCMark نیز که معیاری از عملکرد محصول در کاربری‌های روزمره است، نمایش چشم‌گیری دارد و محصولی با مشخصات فنی مشابه، همچون می ۹تی را نیز پشت‌سر می‌گذارد. در حالت کلی به‌لحاظ عملکرد، می‌توان گلکسی A71 را پشت‌سر دستگاه‌هایی همچون گلکسی نوت ۱۰ لایت، آیفون اس‌ای و نوا ۵T یکی از گزینه‌های بسیار خوب قلمداد کرد.

باتری

میان‌رده‌های سری A را عموما به عمر باتری بسیار خوب آن‌ها می‌شناسیم، سامسونگ باور دارد که گلکسی A71 نیز با باتری ۴۵۰۰ میلی‌آمپرساعتی‌اش تجربه‌ی مشابهی ارائه می‌دهد. به‌گفته‌ی سامسونگ این باتری می‌تواند انرژی موردنیاز A71 برای بالغ‌بر ۱۶ ساعت وب‌گردی، ۲۴ ساعت تماشای ویدئو، ۱۰۷ ساعت پخش موسیقی و ۴۲ ساعت مکالمه را تأمین کند؛ اما آیا میان‌رده‌ی کره‌ای‌ها در دنیای واقعی نیز می‌تواند عملکرد ادعا‌شده را به‌نمایش گذارد؟

برای سنجش عمر باتری گلکسی A71، ابتدا ویدئوی معیار دیجیتال مارک با وضوح HD را تا زمان خالی‌شدن کامل شارژ باتری پخش می‌کنیم. در این حالت کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم به‌همراه صدای اسپیکر قطع شده و روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت تنظیم شده است. میان‌رده‌ی کره‌ای‌ها در آزمون پخش ویدئو با ۲۲ ساعت پخش مداوم، علاوه‌بر تصدیق ادعای سامسونگ، به یکی از سلاطین دنیای میان‌رده‌ها در زمینه‌ی پخش ویدئو بدل می‌شود.

در آزمون باتری ۳۰ مرحله‌ای GFXBench گلکسی A71 با افتی ۱۹ درصدی در سطح عملکرد مواجه می‌شود؛ اما حداقل تعداد فریم‌های پردازش‌شده و میزان شارژدهی آن در سطح رضایت‌بخشی قرار می‌گیرد. از سوی دیگر بدنه‌ی دستگاه نیز با رسیدن به دمای بیشینه‌ی ۳۵٫۵ درجه‌ی سلسیوس، نسبتا خنک باقی می‌ماند. نمایشگر گلکسی گلکسی A71 با روشنایی ۲۰۰ نیتی و حین شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره از سوی آزمون PCMark مدت ۱۴ ساعت و ۱۳ دقیقه روشن می‌ماند؛ بنابراین می‌توان انتظار داشت که در عموم کاربری‌ها، میان‌رده‌ی سامسونگ نزدیک به دو روز همراه کاربر باشد.

 گلکسی A71 به‌صورت پیش‌فرض با شارژری ۲۵ واتی به‌فروش می‌رسد که به‌کمک آن ظرف ۳۰ دقیقه به‌میزان ۵۰ درصد شارژ می‌شود و برای شارژ کامل نیز به حدود یک ساعت و ۲۰ دقیقه زمان نیاز دارد.

جمع‌بندی

گلکسی A71 تقریبا در تمامی زمینه‌ها، ولو به‌صورت جزئی، نسبت به نسل پیشین بهبود یافته است؛ نمایشگری با رنگ‌های طبیعی‌تر و روشنایی بسیار بیش‌تر، دوربین توانمندترِ ۶۴ مگاپیکسلی، عمر باتری بیشتر و صدالبته عملکرد گرافیکی بهبودیافته از جمله‌ی مهم‌ترین نقاط قوت گلکسی A71 نسبت برادرش به‌شمار می‌آید؛ اما نباید فراموش کرد که رقبای سامسونگ نیز در بازی حضور دارند.

شاید بتوان اصلی‌ترین رقیب گلکسی A71 در بازار فعلی ایران را شیائومی Mi9T دانست؛ محصولی با قیمت پایین‌تر که به‌جای پلاستیک، بدنه‌ای مرکب از شیشه و آلومینیوم دارد، از سخت‌افزار مشابهی بهره می‌برد و به‌لطف دوربین سلفی پریسکوپی‌اش، تجربه‌ی بصری فراگیرتری به‌ارمغان می‌آورد.

از دیدگاه نگارنده، در هماورد بین دو محصول، گلکسی A71 در زمینه‌ی عکاسی و رابط کاربری، تجربه‌ی بهتری ارائه می‌دهد؛ اما دیدگاه شما کاربر عزیز دیجیتال مارک چیست؟